Ωστόσο, το ερώτημα: «θα πρέπει ή όχι, ο πατέρας να είναι στον τοκετό» απασχολεί πολλά νέα ζευγάρια, πριν τη γέννηση του μωρού τους. Το να σου κρατάει το χέρι και να σε ενθαρρύνει, στη διάρκεια της γέννας, είναι ένα ισχυρό επιχείρημα για να κάμψει κάθε αμφιβολία, μίας γυναίκας για την παρουσία του. Αλλά και η δυνατότητα, πλέον, να είναι ο πατέρας παρών στη γέννηση του παιδιού του και να συμμετέχει με όποιον τρόπο του δίδεται, είναι επίσης, ένα ισχυρό επιχείρημα για να καμφθούν οι όποιες ανησυχίες ή φοβίες του.
Ωστόσο, ο καθηγητής Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου του Παρισίου και γνωστός συγγραφέας, Michel Odent με πολλά επιστημονικά συγγράμματα, έχει διαφορετική άποψη σε αυτό. Και στο παραπάνω ερώτημα είναι κατηγορηματικός: Ο πατέρας ΔΕΝ πρέπει να είναι μέσα στην αίθουσα του τοκετού. Και παρακάτω εξηγεί τους λόγους:
Αποσπά την προσοχή της γυναίκας του
Όσο παράξενο και αν ακούγεται, σύμφωνα με τον dr. Michel Odent, η αίθουσα του τοκετού πρέπει να είναι για τη γυναίκα ένας «ιδιωτικός χώρος», που δεν πρέπει να μιλάει ή να σκέφτεται. Η παρουσία του συζύγου της, μπορεί να της αποσπάσει την προσοχή, καθώς εκείνος – λογικό κι επόμενο – θα θέλει να μοιραστεί μαζί του την εμπειρία της ή να της μιλάει, θέλοντας να την ενθαρρύνει. Και όπως τονίζει, ο dr Odent, αυτό μπορεί να επιμηκύνει το χρόνο της διαδικασίας του τοκετού.
Μπορεί να τη στρεσάρει περισσότερο
Όσο και αν προσπαθεί να χαμογελάσει ή να παραμείνει ήρεμος, υπάρχει περίπτωση ο πατέρας να στρεσαριστεί στη διάρκεια του τοκετού. Και αυτό το άγχος να το μεταφέρει στη σύντροφο του, η οποία στη γέννα θα πρέπει να είναι ήρεμη. Μάλιστα, όπως τονίζει ο dr. Odent, όσο και να θέλει εκείνη να παραμείνει ψύχραιμη και να μην επηρεαστεί από το άγχος του συζύγου ή όσο και αν εκείνος προσπαθεί να μην το δείχνει, όταν κάποιος στρεσάρετε εκκρίνεται αδρεναλίνη, που είναι μεταδοτική.
Μπορεί ο άνδρας να υποφέρει από κατάθλιψη!
Μπορεί να ακούγεται ως μία ακραία άποψη, αλλά ο dr. Odent έχει τις σοβαρές αμφιβολίες του, αν ο άνδρας μπορεί αργότερα να διαχειριστεί όλη αυτή την έντονη συναισθηματική φόρτιση, που θα βιώσει μέσα στην αίθουσα τοκετού. Μάλιστα, όπως εξηγεί, μέσα στα χρόνια, ο ίδιος έχει δει πολλούς άνδρες οι οποίοι ήταν παρόντες στον τοκετό, να υποφέρουν από μία ήπια μορφής κατάθλιψη. Και τα συμπτώματα που παρουσίασαν, ήταν για εβδομάδες όταν έπεφταν στο κρεβάτι έφερναν ξανά και ξανά τις εικόνες από τη γέννηση του παιδιού τους, προκαλώντας τους άγχος. Επίσης, οι άνδρες αυτοί παραπονιούνταν για πόνους στο στομάχι, πονοκεφάλους, ενώ ένιωθαν κι ενοχικά ότι δε βοήθησαν τις συζύγους τους, όσο θα ήθελαν ή πίστευαν ότι θα μπορούσαν.
Νιώθουν ανήμποροι
Και αυτός είναι για τον dr. Odent ένας επιπλέον λόγος για να μην είναι ο σύζυγος στον τοκετό. Όπως εξηγεί, ο άνδρας βλέποντας τη σύντροφό του να υποφέρει και ο ίδιος να μη μπορεί να τη βοηθήσει, νιώθει ενοχικά. Νιώθει, ακόμη, ανήμπορος και ανίσχυρος. Θέλει τόσο πολύ να βοηθήσει, αλλά δεν είναι στο χέρι του. Και όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι μία τραυματική εμπειρία για έναν άνδρα, που δε μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, η εμπειρία του τοκετού είναι μοναδική. Και πολλά ζευγάρια, και κυρίως οι μπαμπάδες θέλουν να τη ζήσουν και να πάρουν μέρος σε αυτήν. Γι’ αυτό, και τα ζευγάρια πριν τον τοκετό, θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γυναικολόγο τους και να ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά. Και αν οι μπαμπάδες έχουν τους ενδοιασμούς του, μην τους πιέζετε. Επειδή μπορεί να ήταν ο σύζυγος της φίλης σας παρών στον τοκετό, δεν τον κάνει περισσότερο ή καλύτερο πατέρα! Η αγάπη του συζύγου σας για εσάς και το παιδί σας είναι δεδομένη!
