Το να είναι κάποιος γονιός απαιτητικός από το παιδί του είναι μέχρι ενός σημείου σωστό. Τι γίνεται όμως όταν έχει υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνο και γιατί αυτό συμβαίνει; Έχουμε τις απαντήσεις…
- Μη δημιουργείτε μια ιδανική εικόνα για το παιδί στο μυαλό σας και με βάση αυτό το πρότυπο προσαρμόζετε τις απαιτήσεις σας από εκείνο. Αυτές θα πρέπει να βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα, στις πραγματικές με άλλα λόγια δυνατότητες και ικανότητές του.
- Αποφύγετε να αντιμετωπίζετε το παιδί ως την ευκαιρία σας να βιώσετε μέσω εκείνου πράγματα που στερηθήκατε ή δικούς σας απραγματοποίητους στόχους. Το ζητούμενο είναι να μεγαλώσετε έναν ανεξάρτητο άνθρωπο και όχι «καθρέφτη» του εαυτού σας.
- Μάθετε να δικαιολογείτε και να συγχωρείτε τα λάθη του παιδιού σας. Όσο ψηλά και να έχετε τον πήχη, αναλογιστείτε ότι κι εσείς που είσαστε σε αυτή την ηλικία κάνετε λάθη. Πώς λοιπόν περιμένετε από το παιδί να είναι άψογο σε όλα;
- Αποδεχθείτε ότι το παιδί δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα συναισθήματά του, άρα νομοτελειακά θα υπάρξουν φορές που θα σας φέρει σε αμηχανία με κάποιες αντιδράσεις του.
- Πριν τα «φορτώσετε» όλα στο παιδί, κάντε την αυτοκριτική σας για να διαπιστώσετε μήπως τυχόν δε χρησιμοποιείτε ορθολογικούς τρόπους πειθαρχίας του και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που δίνει συνεχώς δικαιώματα με τη συμπεριφορά του.
- Τέλος, μήπως μέσα από τις επιτυχίες και τη γενικότερη αποδοχή του παιδιού σας, ασυνείδητα θεωρείτε ότι είναι κάτι σα δικές σας επιτυχίες και γι’αυτό δεν μπορείτε να δεχτείτε εύκολα τις αποτυχίες του;