Σ’ αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στα αγόρια και στα 3 σημαντικότερα στάδια της ανατροφής τους σύμφωνα με τους ειδικούς, ξεκινώντας από τη γέννησή και φτάνοντας μέχρι την ενηλικίωσή τους. Αν έχετε γιο, αξίζει να διαβάσετε την άποψή τους!
Τα σημαντικότερα στάδια στην ανατροφή των αγοριών σύμφωνα με τους ειδικούς
Πρώτο στάδιο: από τη γέννηση μέχρι 6 ετών
Τα μωρά είναι μωρά ανεξαρτήτως φύλου. Τους αρέσει να παίζουν μαζί μας, να τα έχουμε αγκαλιά και να τους μιλάμε- με δυο λόγια, τους αρέσει να τους αφιερώνουμε χρόνο και προσοχή. Όσο μεγαλώνουν, όμως, το καθένα αποκτά την προσωπικότητά του.
Τα αγόρια, όπως και τα κορίτσια, εξερευνήσουν τον κόσμο μέσα από διάφορες δραστηριότητες, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να τα βοηθήσουμε στο στάδιο αυτό να ανακαλύψουν τις ικανότητες και τις δυνάμεις τους. Συνήθως οι μαμάδες είναι εκείνες που έχουν τον ρόλο του πιο στοργικού γονέα. Από την άλλη, οι μπαμπάδες αποτελούν πρότυπο για τους γιους τους και έχουν τον ρόλο του καθοδηγητή και του δασκάλου, μαθαίνοντάς τους πώς να συμπεριφέρονται, δείχνοντάς τους τι είναι σωστό και τι όχι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μαμάδες δεν επωμίζονται την ίδια ευθύνη, όμως η σχέση τους είναι διαφορετική για δύο λόγους. Πρώτον, τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, τα περισσότερα παιδιά είναι προσκολλημένα στη μαμά τους και δεύτερον το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα που συνήθως εκδηλώνουν τα αγόρια με τη μητέρα τους επηρεάζει τη σχέση τους. Όπως αναφέρει η παιδοψυχολόγος κ. Αντιγόνη Γινοπούλου σε σχετικό άρθρο μας, στα αγόρια το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα αρχίζει συνήθως στα 3 με 4 έτη, ενώ σταματάει όταν επέρχεται η ταύτιση με το ίδιο φύλο, δηλαδή με τον πατέρα τους- κάτι που γίνεται συνήθως στην ηλικία των 7- 8 ετών.
Τι μπορείτε να κάνετε πρακτικά
-Να κρατάτε τις ισορροπίες ως γονείς, να έχετε έναν κοινό τρόπο διαπαιδαγώγησης και να θέσετε από τώρα τα πρώτα όρια.
-Όσον αφορά τις μαμάδες, οι ψυχολόγοι μας συμβουλεύουν να αφήνουμε το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα να εκδηλωθεί αλλά να μην ενθαρρύνουμε τη διατήρησή του. Δείτε εδώ με περισσότερες λεπτομέρειες πώς μπορείτε να διαχειριστείτε αυτή την περίοδο στη ζωή του γιου σας.
Δεύτερο στάδιο: 6 έως 13 ετών
Σε αυτήν την ηλικία, το αγόρι καταλαβαίνει την έννοια του φύλου και αρχίζει να ασχολείται με «αγορίστικες» δραστηριότητες. Η Peggy Dexter, κλινική ψυχολόγος, μας συμβουλεύει να δεχτούμε απλώς ότι τα αγόρια είναι… αγόρια με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό.
Το σημαντικό είναι:
– Να μην προσπαθείτε να προστατεύσετε τον γιο σας από κάτι που θεωρείτε πολύ επικίνδυνο, τουλάχιστον αν δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος και η αντίδρασή σας στηρίζεται μόνο σε δική σας φοβία.
-Να ενθαρρύνετε την αυτονομία του (φυσικά πάντα σε συνάρτηση με την ηλικία του).
-Να στηρίζετε τις επιλογές του. Η Dexter επισημαίνει ότι οι πολλοί περιορισμοί και οι απαγορεύσεις δεν έχουν νόημα και ότι συνήθως φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
-Δεν είναι κακό τα αγόρια να δείχνουν ενδιαφέρον και για όσα εμείς χαρακτηρίζουμε «κοριτσίστικες» δραστηριότητες. Και πάλι είναι υποχρέωσή μας ως γονείς να στηρίξουμε τις επιλογές τους.
Τι μπορείτε να κάνετε πρακτικά:
-Ενθαρρύνετε τα διαφορετικά ενδιαφέροντά του. Δώστε στον γιο σας την ελευθερία της επιλογής και αφήστε τον να συμμετέχει σε δραστηριότητες που του κινούν το ενδιαφέρον, ακόμα κι αν δεν συμπίπτουν με τις δικές σας όταν ήσαστε παιδί.
-Μην έχετε προκαταλήψεις σχετικά με τα δύο φύλα. Σύμφωνα με την Dexter, τα αγόρια που δεν μεγάλωσαν έχοντας στο μυαλό τους τους κλασικούς ρόλους των δύο φύλων, έγιναν πιο δεκτικά σε αντίθετες απόψεις και πιο ανοιχτόμυαλοι άντρες.
-Διδάξτε τον γιο σας να δέχεται την κριτική. Παράλληλα, δείξτε του πώς να υπερασπίζεται τον εαυτό του και τα πιστεύω του χωρίς να γίνεται προσβλητικός, επιθετικός και χωρίς να προσπαθεί να επιβάλλει τη γνώμη του.
Τρίτο στάδιο: από 14 ετών και πάνω
Κατά την περίοδο της εφηβείας τα αγόρια μπορεί να υιοθετήσουν επιθετικές συμπεριφορές ή να γίνουν ευέξαπτα, λόγω των ορμονικών αλλαγών. Το σημαντικό είναι να μάθουν να διοχετεύουν την ενέργειά τους με τον σωστό τρόπο.
Τι μπορείτε να κάνετε πρακτικά
-Να μάθετε στον γιο σας να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Το αίσθημα της ευθύνης κατακτάται με την πείρα και τον χρόνο και δεν έρχεται… αυτόματα. Ο ψυχολόγος Steven Stosny αναφέρει χαρακτηριστικά: «To κλειδί είναι να δώσεις στα παιδιά σου να καταλάβουν ότι η δύναμη, το δικαίωμα και η ευθύνη πάνε μαζί. Όταν η ευθύνη είναι αναπτυγμένη, πρέπει να είναι και τα άλλα δύο στοιχεία αναπτυγμένα και όταν το αίσθημα της ευθύνης δεν έχει εδραιωθεί, δεν έχουν εδραιωθεί ούτε η δύναμη ούτε το δικαίωμα.»
– Δώστε του την ευκαιρία να βρει την ταυτότητά του. Εφόσον βλέπετε ότι το παιδί διαχειρίζεται συνετά την ελευθερία που έχει, μη φοβηθείτε να του δίνετε σταδιακά μικρές δόσεις ανεξαρτησίας.
-Ορίστε τους κανόνες και τον τρόπο πειθαρχίας εκ των προτέρων. Είναι σημαντικό να εξηγήσετε στον έφηβο γιο σας ποια είναι τα όριά του, τι επιτρέπεται και τι όχι σ’ αυτήν την ηλικία. Έτσι και εκείνος θα ξέρει τις συνέπειες που θα έχει η κάθε του απόφαση και πράξη.
-Να είστε το πρότυπό του. Δεν έχει σημασία τι προσπαθείτε να διδάξετε στο παιδί αν η συμπεριφορά σας δεν συμβαδίζει με τις αξίες που υποτίθεται πως θέλετε να του δώσετε, τόσο εσείς όσο και ο πατέρας του.
