Με τη λέξη πειθαρχία εννοούμε ότι μαθαίνουμε στο παιδί πώς να συμπεριφέρεται καθώς και πώς να μην συμπεριφέρεται. Οι στρατηγικές που ακολουθεί κάθε γονιός ποικίλουν και φυσικά υιοθετούμε αυτές που ταιριάζουν στην εκάστοτε ηλικία του παιδιού. Πάνω απ’όλα θυμόμαστε ότι τίποτα από αυτά δεν λειτουργεί αν δεν έχουμε χτίσει μία ζεστή και αγαπημένη σχέση με το παιδί μας. Η πειθαρχία συνήθως έχει μία αρνητική χροιά και ταυτίζεται με την τιμωρία. Στην πραγματικότητα, η πειθαρχία πρέπει να διδάσκεται μέσα από θετική συμπεριφορά και να χτίζεται με βάση την αμφίδρομη επικοινωνία.
Το παιδί πρέπει να ξέρει ποια συμπεριφορά είναι κατάλληλη όταν είναι στο σπίτι, το σχολείο ή σε σπίτι κάποιου φίλου του. Να εξελίσσει τις κοινωνικές δεξιότητες και να μπορεί να τα πηγαίνει καλά καθώς μεγαλώνει και να μαθαίνει να εκφράζει τα συναισθήματά του ενώ τα κατανοεί.
Το κλειδί είναι στην ισορροπία. Βρείτε την προσέγγιση που σας ταιριάζει και κάντε τα όλα με μέτρο. Αν δεν πειθαρχείτε τα παιδιά καθόλου, τα κάνετε να νιώθουν ανασφαλή και ανεξέλεγκτα. Αν είστε πολύ αυστηροί και δεν τα επιβραβεύετε, ίσως κάνουν αυτό που θέλετε περισσότερο από φόβο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα αυτοεκτίμησης και άγχους. Ιδανικά, τα παιδιά πρέπει να επιβραβεύονται συχνά αλλά να γνωρίζουν και τις συνέπειες των πράξεών τους. Η άσκηση σωματικής βίας δεν έχει κανένα θετικό αποτέλεσμα αλλά αντίθετα, προκαλεί άγχος, κατάθλιψη και αλλαγή συμπεριφοράς.
Η πειθαρχία σε κάθε ηλικία
Τα μωρά που δεν έχουν συμπληρώσει ακόμα το 1ο έτος της ηλικίας τους, δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά του σωστού και του λάθους ούτε είναι επίτηδες κακά. Κατά κύριο λόγο, φέρεται έτσι για να τεστάρει τα όριά σας και τι συμβαίνει όταν κάνει πράγματα. Ακόμα κι αν κάνει κάτι λάθος και του λέτε όχι, θα δείτε ότι θα χρειαστεί να το επαναλάβετε αρκετές φορές μέχρι να σταματήσει να το κάνει. Η τιμωρία και η χρήση αρνητικών συνεπειών δεν έχει καμία αξία σε ένα μωρό.
Μετά τον πρώτο χρόνο, αρχίζει να καταλαβαίνει τη σχέση αίτιου-αιτιατού και να κάνει πράγματα για να λάβει μία αντίδραση.
Γύρω στα 3, το παιδί έχει περισσότερες κοινωνικές συναναστροφές λόγω φίλων και παιδικού σταθμού και αντιλαμβάνεται καλά τι είναι αποδεκτό και τι όχι.
Στο σχολείο ξέρουν πια ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή σε κάθε περιβάλλον αλλά πάντα χρειάζεται μία υπενθύμιση των ορίων και επιβράβευση για τις καλές πράξεις.
Βοηθήστε το παιδί με το να θεσπίσετε οικογενειακούς κανόνες. Μερικοί ενδεικτικοί είναι να μιλάτε ωραία και να φροντίζετε ο ένας στον άλλο, να βοηθάτε στο σπίτι και και να προσέχουν όλοι τα πράγματά τους. Η μίμηση στην παιδική ηλικία είναι πολύ έντονη οπότε εσείς δίνετε κατά βάση το καλό παράδειγμα μέσω της δικής σας συμπεριφοράς. Τα όρια και οι συνέπειες είναι σημαντικά στοιχεία που πρέπει να μαθαίνει ένα παιδί αλλά όχι με σκληρότητα και τιμωρίες.
