Δεν είναι εμπράκτως και συνειδητά σαφές για όλους τους γονείς ότι το παιδί πρέπει να μάθει να στηρίζεται στις δυνάμεις του, να διεκδικεί πράγματα μόνο του και να μαθαίνει από τα λάθη του. Αυτή η στάση που τελικά κρατούν απέναντι στο παιδί έχει ως συνέπεια τα παρακάτω:
- Με το να είσαστε υπερπροστατευτικοί με το παιδί, δεν το αφήνετε να μάθει από τα λάθη του και γενικά από τη ζωή.
- Δε μαθαίνει να μάχεται και να διεκδικεί αυτά που θέλει και θεωρεί τα πάντα δεδομένα. Και πώς όχι, από τη στιγμή που ξέρει πως θα του εξασφαλίσετε εσείς ό,τι λαχταρήσει.
- Ουσιαστικά μεγαλώνετε ένα ευθυνόφοβο παιδί που αρέσκεται να στηρίζεται στις πλάτες άλλων και να μην είναι ποτέ αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο.
- Επειδή ακριβώς ισχύει το παραπάνω, το παιδί δεν είναι ευτυχισμένο. Και πώς να είναι, από τη στιγμή που δεν έχει μάθει να κερδίζει πράγματα με κόπο και αγώνα; Όσο και βολικό να είναι, από ένα σημείο και μετά καταντάει ανούσιο να είναι όλα εύκολα.
- Από εκεί και πέρα, δε δομείτε σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί σας. Ακόμα κι αν ισχυρίζεστε στον εαυτό σας ότι εμπιστεύεστε το μικρό σας, πρακτικά δείχνετε το ακριβώς αντίθετο!
