«Αφού την βοηθάω..»
«Δεν με βοηθάει.. Δεν μπορεί καν να καταλάβει πόσο κουράζομαι»
«Κάνω τόσα πράγματα στο σπίτι.. Και εκείνη συνεχώς παραπονιέται και γκρινιάζει..»
«Ποτέ δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι χρειάζεται να κάνει στο σπίτι.. Νομίζει ότι τα κάνει όλα σωστά.. Νομίζει ότι βοηθάει και τα κάνει χειρότερα…. Όλα μόνη μου τελικά καταλήγω και τα κάνω»
Πόσες φορές σκεφτήκαμε παρόμοια πράγματα.. Πόσες φορές νιώσαμε αυτά τα συναισθήματα.. Πόσες φορές θυμώσαμε με τον σύντροφό μας που δεν μας καταλαβαίνει και πόσες φορές θύμωσε εκείνος μαζί μας , γιατί θεωρεί ότι δεν εκτιμάμε όλα όσα κάνει;
Διαφορετικές αντιλήψεις; Διαφορετικές σκέψεις; Διαφορετικές συμπεριφορές;
Αυτή όμως η διαφορετικότητα δεν είναι κατακριτέα. Η διαφορετικότητα πρέπει να υπάρχει σε μία σχέση, όπως πρέπει να υπάρχει και η ουσιαστική επικοινωνία.
Μην φοβηθείτε να μιλήσετε στη σύντροφό σας.. Όταν δεν μιλάμε, καταλήγουμε να διαχειριζόμαστε συναισθήματα όπως ο θυμός, το παράπονο, ο εκνευρισμός, η ευερεθιστότητα.
Και στην ερώτηση «και τι θα αλλάξει αν μιλήσω..;», απαντήστε εσείς οι ίδιοι.
Θα αλλάξουν πολλά, γιατί εσείς οι ίδιοι θα διεκδικήσετε την αλλαγή.
Μην περιμένετε όμως ο άλλος να αντιληφθεί τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, ούτε να κάνει τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο που θα τα κάνετε εσείς.
Μην περιμένετε ο άλλος να νιώσει τα ίδια συναισθήματα με εσάς. Χωρίς να υποτιμάτε αυτά που κάνει, με ενσυναίσθηση, προσπαθήστε να καταλάβετε ότι είναι αδύνατο να μπορέσει να νιώσει και να σκεφτεί όπως εσείς, αντίστοιχα το ίδιο ισχύει και για εσάς.
Μην θυμώσετε μαζί του λοιπόν, όταν δεν νιώθει τα ίδια.
Εάν είναι δίπλα σας, εάν σας στηρίζει, εάν σας βοηθάει, εκτιμήστε το αυτό.. Και εάν νιώθετε ότι θα θέλατε να αλλάξετε κάτι, μιλήστε του ήρεμα και αφήστε τον να δει την δική σας οπτική.
Χωρίς ενοχές. Χωρίς αυτό-αμφισβήτηση. Χωρίς δεύτερες σκέψεις.
