Η ενοχή είναι ένα ψυχολογικό κόλπο στο οποίο καταφεύγουν πολλοί γονείς στην προσπάθειά τους να φέρουν τα παιδιά με τα νερά τους και να τα πείσουν να πράξουν όσα θέλουν εκείνοι. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει φράσεις του τύπου: ‘’έμεινα παντρεμένη με τον πατέρα σου για σένα’’, ‘’θυσιάζομαι για εσένα’’, ‘’σε έχω μεγαλώσει με τόσους κόπους και θυσίες’’ και άλλες πολλές παρεμφερείς.
Η αλήθεια είναι πως οι προσπάθειες δημιουργίας ενοχών ασκούνται με ιδιαίτερα έντονο τρόπο στον έφηβο και την έφηβη που δίνουν εξετάσεις ή καλούνται να πάρουν αποφάσεις για το επαγγελματικό τους μέλλον. Οι γονείς εκβιάζουν συναισθηματικά, απαιτούν το παιδί να εναρμονιστεί με τα δικά τους θέλω και όταν βλέπουν πως αυτό δε γίνεται δεκτό από το ίδιο, επιστρέφουν στη λύση του συναισθηματικού εκβιασμού για να μπορέσουν να δημιουργήσουν ενοχή και να το χειραγωγήσουν.
Η αλήθεια είναι πως ο γονιός οφείλει να φροντίζει, να σέβεται και να προστατεύει το παιδί χωρίς να ζητάει αντάλλαγμα και χωρίς να προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές στο παιδί του ώστε να υπακούει με τέτοιο εκβιαστικό τρόπο στις δικές του νουθεσίες. Κανένα παιδί δε ρωτήθηκε για να έρθει στον κόσμο, ήταν αποτέλεσμα μίας σύλληψης από την πράξη δύο ανθρώπων οι οποίοι αποφάσισαν πως θέλουν να τον φέρουν στον κόσμο. Χωρίς εκείνο να έχει ερωτηθεί ποτέ ή να λάβει μία γνώση για το περιβάλλον στο οποίο θα βρεθεί. Το να προσπαθείς να δημιουργήσεις ενοχή σε έναν έφηβο για μία δική σου επιλογή, είναι μία πράξη που μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες για την ψυχή ενός ανθρώπου που βρίσκεται ακόμα σε μία ευαίσθητη ηλικία. Το ίδιο το παιδί, ο ίδιος ο έφηβος μπορεί να φτάσουν στο σημείο να θεωρούν και την ίδια την ύπαρξή τους βάρος που έβλαψε το γονιό και να πλημμυρίσουν ενοχή η οποία θα ταράξει την ψυχική του χαρά και ισορροπία.
Το να δημιουργείς ενοχή στο παιδί και στον έφηβο είναι μία εγκληματική πράξη η οποία στην πορεία της ενηλικίωσης, θα αναδείξει το ψυχικό τραύμα που έχει επιφέρει. Για αυτό και ας αποφεύγεται; ήταν επιλογή του γονιού να φέρει το παιδί του στον κόσμο και δεν μπορεί να ρίχνει αλλού ευθύνες για τις δικές του πράξεις.
Γράφει στο efiveia.gr η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη
