Σεπτέμβρης. Ένας μήνας που για τους περισσότερους είναι συνώνυμος με την προσαρμογή. Οι διακοπές τελείωσαν… επιστροφή στην πόλη… επιστροφή στη δουλειά… επιστροφή στο σχολείο… Ανασκουμπωνόμαστε για τη νέα σεζόν. Ακόμη και η φύση αλλάζει. Έναρξη Φθινοπώρου! Τα φύλλα των δέντρων αλλάζουν χρώμα… οι μυρωδιές στην ατμόσφαιρα διαφορετικές… η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει… έρχονται τα πρωτοβρόχια… Όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις συνθήκες. Για άλλους εύκολο… για άλλους δύσκολο… για άλλους επιθυμητό… για άλλους αδιάφορο.
Σεπτέμβρης. Ένας μήνας που για τους περισσότερους είναι συνώνυμος με την προσαρμογή. Οι διακοπές τελείωσαν… επιστροφή στην πόλη… επιστροφή στη δουλειά… επιστροφή στο σχολείο… Ανασκουμπωνόμαστε για τη νέα σεζόν. Ακόμη και η φύση αλλάζει. Έναρξη Φθινοπώρου! Τα φύλλα των δέντρων αλλάζουν χρώμα… οι μυρωδιές στην ατμόσφαιρα διαφορετικές… η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει… έρχονται τα πρωτοβρόχια… Όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις συνθήκες. Για άλλους εύκολο… για άλλους δύσκολο… για άλλους επιθυμητό… για άλλους αδιάφορο.
Το κάλεσμα για προσαρμογή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Σε κάθε αλλαγή φάσης, φύσης, κατάστασης, προχωρήματος, αλλαγής χρειάζεται να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα. Σε μια καινούρια, διαφορετική πραγματικότητα. Μήπως όμως, αυτό δεν είναι και συνώνυμο της εξέλιξης; Μήπως δεν είναι και βασική προϋπόθεση της ανάπτυξης; Και μήπως τελικά η προσαρμογή δεν είναι και συνώνυμο της ίδιας της ζωής;
Ας τοποθετήσουμε και την προσαρμογή στο σχολείο σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Είτε είναι ένταξη στον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο.. είτε είναι η αρχή του Δημοτικού, του Γυμνασίου, του Λυκείου, είτε απλώς η έναρξη μιας νέας σχολικής χρονιάς.. η προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο θα μπορεί να είναι ευκαιρία να μάθουμε στο παιδί να αντιμετωπίζει, να προετοιμάζει και να προσαρμόζεται σε αυτό που του ζητείται. Φυσικά, σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικό, όμως όλα είναι στον ίδιο παρονομαστή: προχώρημα και μεγάλωμα. Και αυτό εξάλλου είναι και το σημαντικό. Εκείνο που χρειάζεται ο γονιός να γνωρίζει είναι πως η ένταξη του παιδιού στον παιδικό σταθμό, ή η προσαρμογή στο σχολείο – σε κάθε σχολική τάξη, αφορά μεγάλωμα. Είναι ανάπτυξη και βήμα αυτονόμησης του παιδιού. Είναι μέσα στη διαδικασίας ζωής, αφού το παιδί που αναπτύσσεται θα κληθεί πολλές φορές να μπορεί να κάνει λειτουργικά αποχωρισμούς από την προηγούμενη φάση και προσαρμογές σε μια επόμενη.
Όσο υγιές και απαραίτητο είναι για το παιδί να πάρει την οικογενειακή προστασία και φροντίδα σε μεγαλύτερο βαθμό στα πρώτα στάδια μεγαλώματος άλλο τόσο υγιές και απαραίτητο είναι να οδηγηθεί με εμπιστοσύνη και σιγουριά στις επόμενες φάσεις αυτονόμησης. Η κάθε προσαρμογή του παιδιού σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια καινούρια φάση ζωής. Κάθε αναπτυξιακή φάση συνοδεύεται από προσαρμογή. Και κάθε προσαρμογή συνοδεύεται από σημαντικές εσωτερικές διεργασίες. Όχι μόνο για το παιδί αλλά για όλη την οικογένεια.
Πώς αντιμετωπίζει η οικογένεια το μεγάλωμα; Πώς αντιμετωπίζουν οι γονείς τη δουλειά τους; Πώς είναι στην καθημερινότητά τους; Ο Σεπτέμβρης και η έναρξη μιας σχολικής χρονιάς είναι ευκαιρία για το γονιό για επεξεργασία όλων αυτών των θεμάτων και ερωτημάτων. Έχουμε να μάθουμε τα παιδιά μας να απολαμβάνουν τόσο να ξεκουράζονται όσο και να παράγουν. Έχουμε να μάθουμε στα παιδιά μας όχι να αντέχουν τη ζωή τους, αλλά να τη χαίρονται. Έχουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να μην επιδιώκουν να τους χαρίζονται, αλλά να παλεύουν για ό,τι θέλουν να πετύχουν.
