Όχι μόνο για τους λόγους που φαντάζεστε. Οι παράγοντες είναι (και) ορμονικοί.
Είναι γνωστό ότι οι άντρες που γίνονται μπαμπάδες παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης τους πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού τους.
Η συγκεκριμένη ορμονική μεταβολή τους κάνει, από τη μία, πιο ευάλωτους σε διαταραχές όπως η κατάθλιψη, αλλά, από την άλλη, έχει συνδεθεί με την ικανότητα καλλιέργειας πιο δυνατών κοινωνικών δεσμών, με τη γενναιοδωρία και το συναισθηματισμό: ιδανικό πακέτο για τις οικογενειακές γιορτές!
«Οι άντρες με υψηλή τεστοστερόνη είναι πιο επιρρεπείς στο θυμό και στη δυσκολία κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων», εξηγεί η Lee Gettler, καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ. «Επομένως, τα χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης ίσως βοηθούν τους άντρες να ζήσουν πιο συναισθηματικά τις οικογενειακές στιγμές τους την περίοδο των γιορτών».
Σύμφωνα με μελέτες μάλιστα, όσο περισσότερο χρόνο περνούν οι νέοι μπαμπάδες με το μωρό τους, τόσο περισσότερο μειωμένα εμφανίζονται τα επίπεδα της τεστοστερόνης τους (και το ίδιο παρατηρείται γενικά και σε άντρες που περνούν περισσότερο χρόνο με φίλους). «Οι αφοσιωμένοι μπαμπάδες, με χαμηλότερη τεστοστερόνη, πιθανότατα συνδέονται πιο στενά με την οικογένειά τους και περνούν μαζί της πιο ουσιαστικές στιγμές», εξηγεί η Gettler.
Προς το παρόν όμως, η αλήθεια είναι, δεν γνωρίζουμε πολλά για τη σχέση μεταξύ τεστοστερόνης και πατρότητας. Ένα βασικό ερώτημα στο οποίο δεν έχουν απαντήσει ακόμα οι επιστήμονες είναι το εξής: Η χαμηλή τεστοστερόνη κάνει τους μπαμπάδες πιο κοινωνικούς και συναισθηματικούς ή μήπως οι πιο στενές κοινωνικές σχέσεις είναι αυτές που μειώνουν τα επίπεδα της ορμόνης; Ποια, δηλαδή, είναι η αιτία και ποιο το αποτέλεσμα;
Σε κάθε περίπτωση αν, μπαμπάδες, δακρύσετε καθώς βλέπετε το μωρό σας να χαμογελάει μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, για την ευσυγκινησία σας μπορείτε να ρίξετε τις ευθύνες στις ορμόνες σας.
