Ο μπαμπάς-ναυτικός, ο μπαμπάς που ζει σε άλλο σπίτι ή ακόμα και ο μπαμπάς που “έφυγε” νωρίς. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και ο μπαμπάς – που δεν γνώρισα ποτέ. Τι σημαίνει άραγε για ένα παιδί να στερείται την παρουσία του πατέρα του;
Όταν λείπει ο μπαμπάς
1. Τα παιδιά που δεν βιώνουν την καθημερινή παρουσία του μπαμπά δίπλα τους, εμφανίζουν συνήθως χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφάλεια.
2. Όταν μάλιστα η απουσία του μπαμπά συνοδεύεται από έλλειψη αναφοράς σε αυτόν -κυρίως από την μαμά, τα παιδιά πιστεύουν ότι είναι ανεπιθύμητος και αναπτύσσουν συναισθήματα οργής και μίσους για αυτόν
Λανθασμένες πρακτικές και αντιλήψεις
-Τα δικά μας συναισθήματα για τον απόντα μπαμπά είναι αυτά που δεν μας αφήνουν να κάνουμε μια ανοιχτή κουβέντα με το παιδί μας. Σε περίπτωση διαζυγίου, η δική μας απογοήτευση για μια σχέση που έληξε άδοξα, ο θυμός μας για την λάθος επιλογή που κάναμε, αλλά και ο φόβος του μέλλοντος μάς οδηγούν στο να μην μιλάμε στο παιδί ανοιχτά για τον μπαμπά που λείπει.
– Συχνά ο δικός μας φόβος ότι το παιδί θα αντιδράσει αρνητικά σε μια πιθανή συζήτηση για τον μπαμπά του που λείπει, ότι θα μας κάνει “δύσκολες”¨ερωτήσεις που δεν θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε, μας κάνει να αποφεύγουμε το θέμα.
– Θεωρούμε ότι όσο δεν μιλάμε για το θέμα αυτό, τόσο πιο εύκολα θα ξεχαστεί και το παιδί δεν θα μας ξαναρωτήσει ξανά.
Πώς πρέπει να μιλήσουμε σε ένα παιδί μονογονεϊκής οικογένειας για τον βιολογικό του μπαμπά;
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι εμείς είμαστε ο συνδετικός κρίκος με το παρελθόν του παιδιού. Μέσα από εμάς και από τα λεγόμενά μας, το παιδί θα «γνωρίσει» τον μπαμπά του, άρα μέρος και του ίδιου τού εαυτού του. Όσο πιο νωρίς γίνει η συζήτηση με το παιδί, τόσο πιο ομαλά θα μεγαλώσει, χωρίς να βασανίζεται από ερωτηματικά όπως: «Πού είναι ο μπαμπάς μου;», «Εγώ γιατί δεν έχω μπαμπά;» κτλ.
Τα σωστά βήματα
1. Μιλάμε στο παιδί ξεκάθαρα για το ότι λείπει ο μπαμπάς του.
2. Του μιλάμε με απλά και κατανοητά λόγια ανάλογα με την ηλικία του.
3. Ανεξάρτητα από τα συναισθήματα που τρέφουμε εμείς για τον βιολογικό του μπαμπά, μιλάμε πάντα με καλά λόγια και δεν τον κατακρίνουμε.
4. Του δείχνουμε φωτογραφίες με τον μπαμπά. Έτσι το παιδί θα καταλάβει ότι ανήκει σε μια οικογένεια.
5. Βοηθάμε το παιδί να αναπτύξει σχέσεις με άλλους άνδρες-μέλη της οικογένειας που εμπιστευόμαστε και μετριάζουμε όσο μπορούμε την έλλειψη ανδρικού προτύπου.
