“Οι κόρες έχουν αδυναμία στους πατεράδες τους”, λέει ο λαός από παλιά και κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε ότι η φράση αυτή αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι η σχέση του πατέρα με την κόρη του είναι τόσο δυνατή που είναι ικανή να επηρεάσει τη μικρή σε πολύ μεγάλο βαθμό, ακόμα και αν μεγαλώνοντας εκείνη αρχίζει να σκέφτεται και λειτουργεί εντελώς διαφορετικά από ότι εκείνος. Μάλιστα ο δεσμός αυτός σήμερα είναι ακόμα πιο ισχυρός, αν κρίνει κανείς ότι τις τελευταίες δεκαετίες ο πατέρας έχει λάβει πολύ πιο ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής τους.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει και έτσι ο μπαμπάς αναμιγνύεται ακόμα και στην αλλαγή της πάνας, στο μπάνιο του παιδιού, στις δουλειές του σπιτιού. Αυτό τον φέρνει πολύ κοντά στην κόρη του από τις πρώτες κιόλας ώρες της ζωής της και γεμίζει το μυαλό της μικρής με εικόνες ενός πατέρα που είναι πάντα εκεί και βοηθάει τη μητέρα.
Η ασφάλεια που εκπέμπει η αντρική φιγούρα μέσα στο σπίτι έρχεται να προσθέσει ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στον πατέρα για τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού και τον κάνει να είναι η διαφυγή και η σιγουριά της. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι οι πατεράδες αποτελούν μια σημαντική επιρροή στην αυτοπεποίθηση και στην εικόνα που έχουν οι γυναίκες για τον εαυτό τους, καθώς η γνώμη που εκφράζουν κατά καιρούς για εκείνες αποτυπώνονται έντονα στο μυαλό τους και χτίζουν την ανάλογη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Αποτελεί ουσιαστικά το πρώτο και πιο δυνατό πρότυπο του αντίθετου φύλου, έχοντας έτσι πολύ μεγάλη εξουσία πάνω τους. Είναι σημαντικό, λοιπόν, ο πατέρας να είναι παρών και να της δίνει τη βοήθεια του στο να χτίσει τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να βγει στον κόσμο.
