Μετά από 3 μήνες στον παιδικό, κι εκεί που καυχιόμουν σαν χαζός πως η μικρή μόνο ένα συνάχι έχει αρπάξει, τσουπ, να τη μια ωραιότατη πνευμονία. «Άμεση νοσηλεία με ενδοφλέβια αντιβίωση για 5 μέρες και βλέπουμε», ήταν το πόρισμα της παιδιάτρου. Η γη έκανε ένα κρακ κι άνοιξε κάτω από τα πόδια μου. Ξαφνικά δεν τολμούσα να ακούσω ούτε τη σκέψη μου. Πανικός, αγωνία, κούραση, πεταλούδα στο μικρό χεράκι, ταλαιπωρία για το μικρό πλασματάκι, αλλά…τέλος καλό όλα καλά! Όλα πήγαν παραπάνω από καλά και βγήκαμε από το νοσοκομείο αλώβητοι και γεροί σαν ταύροι (αν και σιχαίνομαι τα «φάγαμε», «ψηλώσαμε», «γίναμε 532 ημερών», στην προκειμένη περίπτωση όντως «βγήκαμε», αφού όλοι μαζί «τον ήπιαμε»!).
Μπορεί να βγήκαμε βέβαια σώοι και αβλαβείς, αλλά αυτές οι 5 μέρες ήταν υπεραρκετές για να με διδάξουν πολλά. Το λοιπόν:
Να ακούς το ένστικτό σου.
Για μια βδομάδα σχεδόν, η μικρή κάθε βράδυ ψηνόταν στον πυρετό και κάθε πρωί ξυπνούσε περδίκι. Ίωση είναι και θα κάνει τον κύκλο της, έλεγε ο παιδίατρος. Κάτι όμως δεν μου κολλούσε. Αν νιώθεις πως κάτι δεν πηγαίνει καλά με το παιδί σου μην το αγνοείς. Πήγαινε στο γιατρό και στην ανάγκη και σε άλλο γιατρό, μέχρι να ησυχάσεις εντελώς. Γιατί το ένστικτο του γονιού είναι συνήθως αλάνθαστο.
Να έχεις έναν παιδίατρο που εμπιστεύεσαι.
Αν δεν έχει περάσει ένα 48ωρο από την ίωση μην στείλεις το παιδί σου στον παιδικό.
Αν το παιδί σου αρρωστήσει μην βιαστείς να το στείλεις στον παιδικό μόλις νομίζεις πως ανάρρωσε. Καταλαβαίνω πως ίσως να μην έχεις τι να το κάνεις, αλλά ψάξε βρες. Ο οργανισμός του είναι ακόμα καταπονημένος και το ανοσοποιητικό του πεσμένο. Κράτα το για λίγο στο σπίτι, γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να κολλήσει κάτι άλλο με το που θα επιστρέψει στο σχολείο. Και μην ξεχνάς πως υπάρχει ο κίνδυνος να μην έχει αναρρώσει πλήρως και να κολλήσει και άλλα παιδάκια.Κάνε ιδιωτική ασφάλιση.
Αν χρειαστεί να νοσηλευτεί ένα παιδί, δύο είναι οι επιλογές, είτε πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο είτε πας στο Παίδων. Αν πάρεις τη Α επιλογή και δεν έχεις προνοήσει να κάνεις ιδιωτική ασφάλεια, υπολόγισε πως φεύγοντας θα τους αφήσεις και τον ένα σου νεφρό. Αν πάλι πάρεις την Β επιλογή, δυστυχώς θα βρεθείς σε ένα περιβάλλον όχι και τόσο «ευχάριστο», για να το πω διακριτικά. Και το λέω αυτό έχοντας απόλυτη συναίσθηση πως οι καλύτεροι και εμπειρότεροι παιδίατροι είναι στο Παίδων. Δυστυχώς όμως, στην Ελλάδα της κρίσης, οι συνθήκες εκεί δεν είναι ακριβώς οι ιδανικές. Κι επειδή είναι από μόνο του πολύ δύσκολο να νοσηλεύεται το παιδί σου, δε θέλεις να έχεις επιπλέον έννοιες. Κάνε στο παιδί σου ιδιωτική ασφάλιση γιατί αν έρθει μια δύσκολη στιγμή – εύχομαι να μην έρθει ποτέ – είναι πολύ καλύτερα να έχεις εναλλακτικές.
Τα παιδιά είναι πολύ δυνατά και προσαρμοστικά πλάσματα.
Δεν έχω το πιο συνεργάσιμο παιδί του κόσμου – ή απλά έχω ένα δίχρονο. Και η κάθε επίσκεψη στον παιδίατρο συνοδεύεται από 10 lexotanil (για μένα, όχι γι’ αυτό). Όταν λοιπόν μας ανακοινώθηκε 5θήμερη νοσηλεία, σκέφτηκα πως θα μας κηρύξουν persona non grata σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Για μεγάλη μου έκπληξη, η μικρή ήταν τρομερά συνεργάσιμη, γκρίνιαξε ελάχιστα και έδειχνε να καταλαβαίνει απόλυτα αυτό που της συνέβαινε, έπρεπε να κάνει λίγη υπομονή και την έκανε.
Οι άλλοι γονείς
Όταν περνάς δύσκολα, πολλές φορές δε θέλεις να συνυπάρχεις με κανέναν. Όμως στο δωμάτιο θα υπάρχουν και άλλοι γονείς που θα περνάνε εξίσου δύσκολα μ’ εσένα. Σεβάσου τους και δείξε κατανόηση. Σεβάσου τις ώρες κοινής ησυχίας και μην δεχτείς την τριτοξαδέρφη που θέλει να έρθει να σε δει στις 3 το μεσημέρι. Κλείσε την τηλεόραση την ώρα που το άλλο παιδάκι ετοιμάζεται να πέσει για ύπνο ακόμη κι αν το δικό σου ουρλιάζει για λίγα ακόμα καρτούν! Φέρσου σαν άνθρωπος προς άνθρωπο για να μπορέσεις να απαιτήσεις κι εσύ το ίδιο.
Αυτά τα λίγα είχα να σου πω, που εύχομαι να σου φανούν τόσο αχρείαστα όσο η πληροφορία πως ο πληθυσμός της Παπούα Νέας Γουινέας είναι 7.275.324 κάτοικοι!
