Αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αντρών γύρω μας που είναι μπαμπάδες ή ετοιμάζονται οσονούπω. Είναι οι περισσότεροι φίλοι και γνωστοί μας πλέον, αισίως….
Θα τους συναντήσετε τα βράδια στις βεράντες να απλώνουν ρούχα, την ημέρα να καθαρίζουν τα μπαλκόνια, θα τους πετύχετε στο σουπερμάρκετ φορτωμένους με ψώνια και θα τους γράψετε «σημειωματάκι» στο ψυγείο, για να βάλουν ηλεκτρική σκούπα όταν γυρίσουν από τη δουλειά.
Ο λόγος φυσικά για τους νέους μπαμπάδες που η σύντροφός τους εργάζεται, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φέρουν στο σπίτι οικιακή βοηθό και πλέον αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στις δουλειές του σπιτιού.
Φυσικά, πριν κάποια χρόνια τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Αρχικά οι μαμάδες δεν δούλευαν και έμεναν σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Οι μπαμπάδες λοιπόν «έφερναν τα χρήματα» στο σπίτι και οι μαμάδες αναλάμβαναν διαπαιδαγώγηση, δουλειές σπιτιού και μαγειρική.
Το επόμενο βήμα έγινε όταν οι μαμάδες αποφάσισαν εκούσια ή ακούσια να εργαστούν. Τότε ξαφνικά έμενε ένα κενό στο σπίτι που έπρεπε να καλυφθεί. Και όσο τα λεφτά έρρεαν και υπήρχαν 2 μισθοί στο σπίτι, τα παιδιά τα κράταγε η μαμά, η πεθερά ή η νταντά και ο παιδικός σταθμός και τις δουλειές του σπιτιού τις αναλάμβανε 1 φορά την εβδομάδα ή ανά δεκαπενθήμερο μια γυναίκα άλλη, για να βοηθηθεί η εργαζόμενη μαμά. Οι μπαμπάδες λοιπόν, συνέχιζαν να χαίρουν ξεκούρασης στο σπίτι και είχαν πάρει… απαλλαγή από τα οικιακά.
Η οικονομική κρίση όμως άλλαξε και πάλι τις ισορροπίες. Συνεχίζουν να εργάζονται και οι δύο γονείς (στην καλύτερη των περιπτώσεων), αλλά πλέον τα χρήματα δεν επαρκούν για βοήθεια στο σπίτι. Και ξαφνικά, τα ρούχα για σίδερο έχουν γίνει βουνό, τα παντζούρια θέλουν καθάρισμα, το παιδί γέμισε το σπίτι με ψίχουλα, τρώγοντας την φρυγανιά του, κ.ο.κ. Η μαμά όμως θα γυρίσει αργά στο σπίτι (μπορεί και πιο αργά από τον μπαμπά) και κάποιος πρέπει να αναλάβει δράση. Ποιος όμως;
Τα πράγματα είναι απλά. Όποιος γυρίσει πρώτος! Έτσι γίνεται τις καθημερινές. Τις υπόλοιπες ημέρες όταν πρόκειται να γίνει η λεγόμενη «γενική» του σπιτιού οι δουλειές μοιράζονται. Αυτό λέγεται δικαιοσύνη.
Κάποιες μαμάδες ίσως δεν συμφωνούν, όπως και πολλοί μπαμπάδες.
Οι μαμάδες που προτιμούν να κάνουν μόνες τους τις δουλειές του σπιτιού είναι αυτές που θα ισχυριστούν ότι όταν ο άντρας κάνει δουλειές απομυθοποιείται και χάνει την γοητεία του. Κάτι παρόμοιο θα ισχυριστούν και οι άντρες που δεν κάνουν δουλειές, διαιωνίζοντας τα κοινωνικά στερεότυπα που θέλουν τις δουλειές του σπιτιού «γυναικεία υπόθεση».
Κατά τη γνώμη μου οι δουλειές του σπιτιού δεν είναι υπόθεση κανενός. Είναι υπόθεση όλων όσων ζουν στο σπίτι, εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα εξωτερικής βοήθειας. Και χαίρομαι πολύ όταν ακούω νέους άνδρες, μπαμπάδες ή όχι να βοηθούν στο σπίτι. Δείχνουν σεβασμό προς τη σύντροφό τους και τους συγχαίρω. Και όχι, δεν χαλάνε το ανδρικό τους προφίλ… Δεν κάνει πλέον «το γιαπί, το πηλοφόρι , το μυστρί τον άντρα…» Τόσο απλά.
