Πολλές δεκαετίες έρευνας και εκατοντάδες μελέτες έχουν αποδείξει τελικά αυτό που (θα πρέπει να) είναι προφανές σε όλους: Ότι όσο πιο ενεργά συμμετέχει ο μπαμπάς στην ζωή του παιδιού του τόσο πιο καλό του κάνει. Εμείς σας παραθέτουμε κάποιες έρευνες που αποδεικνύουν πόσο ένας πατέρας μπορεί να καθορίσει την κοινωνική ζωή του παιδιού του αλλά και τα μελλοντικά του επιτεύγματα.
Ο μπαμπάς επηρεάζει το παιδί σχεδόν από την πρώτη στιγμή της γέννησης του. Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποίησε το ερευνητικό κέντρο του Καναδά Father Involvement Research Alliance (F.I.R.A), τα μωρά των στοργικών μπαμπάδων νιώθουν συναισθηματικά ασφαλή, πιο αισιόδοξα και δεν φοβούνται να ανακαλύψουν νέα πράγματα. Καθώς μάλιστα μεγαλώνουν γίνονται πιο κοινωνικά και παρουσιάζουν σαφώς πιο βελτιωμένες δεξιότητες, σε σύγκριση με τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες δεν ασχολούνταν καθόλου μαζί τους. Ακόμη τα παιδιά αυτά δεν φοβόντουσαν να μείνουν μακριά από το σπίτι τους, είχαν καλύτερους τρόπους και λιγότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη. Επίσης σύμφωνα πάντα με το F.I.R.A οι κόρες που είχαν καλή σχέση με τον μπαμπά τους είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ενώ οι γιοι τους παρουσίαζαν λιγότερη επιθετικότητα και περισσότερο αυτοέλεγχο.
2. Οι κοινές καθημερινές δραστηριότητες με το μπαμπά κάνουν πιο ευτυχισμένα τα παιδιά Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Brigham Young, η συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να τρώνε μαζί, να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν στην αυλή, ακόμη και να παίζουν βιντεοπαιχνίδια είναι πολύ πιο σημαντικό από το να μοιράζονται τα παιδιά με τον μπαμπά τους μεγάλες εξόδους ή ταξίδια. Σύμφωνα με την έρευνα, η συμμετοχή σε δραστηριότητες αναψυχής δίνει ισορροπία στην οικογένεια και είναι σαφώς πιο πολύτιμη από την πολυτέλεια για τα παιδιά.
3. Η διαφορετική προσέγγιση του μπαμπά επηρεάζει διαφορετικά την προσωπικότητα του παιδιού
«Πώς γίνεται ο μπαμπάς να επηρεάζει διαφορετικά το παιδί από την μητέρα; Ένας καλός γονιός δεν είναι αρκετός;» θα αναρωτηθούν ίσως κάποιοι. Τόσο η μαμά, όσο κι ο μπαμπάς έχουν το δικό τους μοναδικό ρόλο στην οικογένεια, λέει ο κλινικός ψυχολόγος Brett Copeland. Οι μπαμπάδες ενθαρρύνουν τον υγιή ανταγωνισμό, την ανεξαρτησία και τους στόχους του παιδιού. Αντίστοιχα οι μητέρες ενθαρρύνουν το αίσθημα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της συνεργασίας. Ο δόκτωρ W. Bradford Wilcox, κοινωνιολόγος και καθηγητής στο University of Virginia, λέει χαρακτηριστικά ότι ο πατέρας επηρεάζει το παιδί με τέσσερις διαφορετικούς (τουλάχιστον) τρόπους: Οι μπαμπάδες παίζουν, ενθαρρύνουν το ρίσκο, προστατεύουν και έχουν το δικό τους τρόπο να κάνουν τα παιδιά να πειθαρχούν. Να τι μπορούν να πάρουν τα παιδιά από τα τέσσερα παραπάνω πράγματα
Παιχνίδι
Ο ψυχολόγος Ross Parke, μελέτησε 390 οικογένειες και διαπίστωσε ότι το παιχνίδι των μπαμπάδων χαρακτηρίζεται από διέγερση, ενθουσιασμό, και το «απρόβλεπτο». Ενώ οι μαμάδες παίζουν πιο ήσυχα και πιο συγκεντρωμένα. Σύμφωνα με τους ειδικούς το παιχνίδι των μπαμπάδων, τα παιδιά μάθαιναν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους αλλά και την συμπεριφορά τους και ήταν λιγότερο επιθετικά.
Ρίσκο
Σύμφωνα με έρευνα του Γάλλου ψυχολόγου Daniel Paquette ενώ οι μαμάδες ανησυχούν για την προστασία των παιδιών, την ανάπτυξή τους (και καλά κάνουν εννοείται), οι μπαμπάδες ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίρνουν ρίσκο και να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες κάτι που είναι απαραίτητο για την μετέπειτα ζωή τους. Ακόμη τα έπειθαν να βρίσκουν το θάρρος να ξεπερνούν τα εμπόδια και να είναι πιο κοινωνικά. Προστασία Ίσως να οφείλεται στο μέγεθός τους, ή επειδή είναι οι προστάτες της οικογένειας και για αυτό φαίνονται να είναι καλύτεροι στο να προστατεύουν τα παιδιά τους από τις κακοτοπιές, μας λέει ο ψυχολόγος Rob Palkovitz Επίσης οι μπαμπάδες που ασχολούνται περισσότερο με τα παιδιά τους επηρέαζαν θετικά τις ζωές τους και τα παιδιά τους είχαν την τάση να επιλέγουν σωστότερους φίλους.
Υπακοή
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου Partnership Parenting των Kyle Pruett and Marsha Kline Pruett, αν και οι μαμάδες φημίζονται για την αυστηρότητά τους, συνήθως οι μπαμπάδες επιβάλλουν πιο εύκολα αυτό που θέλουν. Εφαρμόζουν τους κανόνες και αντιμετωπίζουν τα παιδιά σαν ενήλικες ενώ οι μαμάδες αντιμετώπιζαν τα παιδιά πιο συναισθηματικά. Βέβαια οι αντίθετες προσεγγίσεις των γονιών αποδεικνύονται αποτελεσματικότερες από τις παρόμοιες προσεγγίσεις.
