Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τους πιθανούς κινδύνους, με τους οποίους έρχονται αντιμέτωπα καθημερινά, χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη καθοδήγηση από τους μεγαλύτερους. Πρέπει να τονιστεί ότι η προστασία των παιδιών από την κυκλοφοριακή «ζούγκλα» που επικρατεί γύρω μας αποτελεί ευθύνη των ενήλικων ατόμων που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά, συμπεριλαμβάνοντας τόσο τους γονείς ή/και συγγενείς τους, αλλά και τους εκπαιδευτικούς. Η οικογένεια σε συνδυασμό με το σχολείο είναι οι δύο σημαντικότεροι πυλώνες που διαμορφώνουν τη συμπεριφορά των παιδιών σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί καθημερινά τη ζωή των παιδιών είναι η μετακίνησή τους, καταλαβαίνει κανείς πως είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ευαισθητοποίηση σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής και χρειάζονται έγκαιρη αλλά και έγκυρη εκπαίδευση για να μάθουν να κυκλοφορούν με ασφάλεια στο δρόμο.
Παρόλο που τα παιδιά χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση το οδικό δίκτυο ως πεζοί ή/και ως ποδηλάτες, δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές για να μπορούν να υποστηρίξουν την ασφαλή μετακίνησή τους. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ελλιπή εκπαίδευση έχει μετατρέψει τα παιδιά σε μία από τις πιο ευάλωτες ηλικιακές ομάδες στα τροχαία ατυχήματα. Πράγματι, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα τροχαία ατυχήματα συγκαταλέγονται ανάμεσα στις κυριότερες αιτίες που ευθύνονται για την απώλεια της ζωής ή τον τραυματισμό των παιδιών. Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η κυκλοφοριακή αγωγή σε παιδιά με στόχο την ασφαλή μετακίνησή τους αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της κουλτούρας μας, δείγμα του πολιτισμού που -θα θέλαμε να- έχουμε και τα θεμέλια αυτά πρέπει να εδραιωθούν από την παιδική ηλικία.
Στο άρθρο αυτό θα γίνει αναφορά πρακτικών συμβουλών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από γονείς, συγγενείς και εκπαιδευτικούς ως χρήσιμο εργαλείο διαπαιδαγώγησης.
Αρχικά, τα παιδιά θα πρέπει να εκπαιδευτούν στο να «διαβάζουν» σωστά τις πινακίδες σηματοδότησης. Συχνά επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη ότι μόνο οι οδηγοί οχημάτων έχουν την υποχρέωση να γνωρίζουν τη σηματοδότηση. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αντιθέτως κάθε χρήστης της οδού οφείλει να γνωρίζει -τουλάχιστον- τις κυριότερες πινακίδες σηματοδότησης, ώστε να αντιλαμβάνεται τι επικρατεί γύρω του και να μπορεί να προσαρμόζει τη συμπεριφορά του ως πεζός αντιστοίχως. Μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας τις πινακίδες σηματοδότησης καθώς κάνετε έναν περίπατο, προετοιμάζοντας τον έτσι ως μελλοντικό υπεύθυνο οδηγό, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο την αίσθηση υπευθυνότητας από την πλευρά του.
1. Διάσχιση του δρόμου με ασφάλεια από Διάβαση Πεζών
-Επιλέγουμε πάντα τις διαβάσεις πεζών που έχουν φωτεινούς σηματοδότες (φανάρια).
-Μπορούμε να διασχίσουμε το δρόμο μόνο όταν ο φωτεινός σηματοδότης για τους πεζούς έχει πράσινο χρώμα.
-Όταν ο φωτεινός σηματοδότης για τους πεζούς αναβοσβήνει, τότε διασχίζουμε με πολύ μεγάλη προσοχή το δρόμο.
-Όταν ο φωτεινός σηματοδότης για τους πεζούς έχει ερυθρό χρώμα, σε καμία περίπτωση και ποτέ δε διασχίζουμε το δρόμο!
2. Διάσχιση του δρόμου με ασφάλεια χωρίς Διάβαση Πεζών
-Πάντοτε προτιμούμε και επιλέγουμε να διασχίσουμε το δρόμο με τη βοήθεια διάβασης πεζών.
-Σε περίπτωση που δεν υπάρχει, τότε χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση, προσοχή και ήρεμες κινήσεις.
-Ελέγχουμε προσεκτικά και από τις 2 κατευθύνσεις του δρόμου.
-Επιλέγουμε το καταλληλότερο σημείο, από το οποίο έχουμε τη μέγιστη δυνατή ορατότητα.
-Αποφεύγουμε να στεκόμαστε στην άκρη του πεζοδρομίου.
-Διασχίζουμε το δρόμο περπατώντας. Ποτέ δεν τρέχουμε, καθώς υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να πέσουμε ή να μην έχουμε καλό έλεγχο των κινήσεών μας.
-Εάν δεν προλαβαίνουμε να περάσουμε, πολύ απλά κάνουμε υπομονή μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να διασχίσουμε το δρόμο με ασφάλεια.
-Βρισκόμαστε συνεχώς σε εγρήγορση και ρίχνουμε «κλεφτιές» ματιές για να ελέγχουμε κατά τη διάρκεια που διασχίζουμε το δρόμο.
3. Διάσχιση του δρόμου -Διασταύρωση
-Όταν βλέπουμε διασταύρωση, «τεντώνουμε» τις κεραίες μας και θέτουμε όλες μας τις αισθήσεις να λειτουργούν στο μέγιστο δυνατό.
-Απαραίτητα συστατικά που θα μας χρειαστούν: συγκέντρωση και πολύ καλός έλεγχος!
-Κοιτάζουμε πρώτα αριστερά.
-Μετά κοιτάζουμε δεξιά.
-Ξανακοιτάζουμε αριστερά.
-Διασχίζουμε το δρόμο μόνο αφότου βεβαιωθούμε πως δεν έρχεται κανένα όχημα και από τις δύο κατευθύνσεις.
-Ρίχνουμε «κλεφτές» ματιές καθώς διασχίζουμε τη διασταύρωση για επιπλέον έλεγχο.
4. Διάσχιση του δρόμου με ασφάλεια- με παρκαρισμένα οχήματα
-Εάν υπάρχει κάποιο άλλο σημείο του δρόμου, στο οποίο δεν υπάρχουν παρκαρισμένα οχήματα, επιλέγουμε να διασχίσουμε το δρόμο από εκεί.
-Σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοιο διαθέσιμο σημείο, τότε σταματάμε ανάμεσα σε δύο παρκαρισμένα οχήματα.
-Είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ώστε να μην πλησιάζουμε πολύ την κυκλοφορία.
-Ενώ παράλληλα προσπαθούμε να γίνουμε ορατοί και αντιληπτοί από τα οχήματα, ώστε να όταν μας δουν να μην «ξαφνιαστούν».
-Κοιτάμε πρώτα αριστερά.
-Μετά δεξιά.
-Και στη συνέχεια κοιτάμε ξανά αριστερά.
-Διασχίζουμε με μεγάλη προσοχή μόνο και μόνο όταν ο δρόμος είναι τελείως «ελεύθερος».
5. Γενικές συμβουλές
-Επιλέγουμε να φοράμε ανακλαστικά ή ανοιχτόχρωμα ρούχα.
-Προτιμούμε παπούτσια με ανακλαστικό υλικό.
-Χρησιμοποιούμε πάντα το πεζοδρόμιο, όταν υπάρχει.
-Σε περίπτωση που δεν υπάρχει πεζοδρόμιο βαδίζουμε αντίθετα από τη φορά των αυτοκινήτων.
-Όταν είμαστε με παρέα, περπατάμε ο ένας πίσω από τον άλλο και οι μικρότεροι σε ηλικία να βρίσκονται μπροστά ώστε να τους επιτηρούμε.
-Προσέχουμε το ηλικιακά μικρότερο άτομο της παρέας. Του κρατάμε το χέρι και τον αφήνουμε να περπατάει στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου.
-Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις δεξιές στροφές, ώστε να είμαστε ορατοί από τα οχήματα που κυκλοφορούν για να μας προσέξουν.
-Αποφεύγουμε να περπατάμε σε σκοτεινούς δρόμους. Έχουμε μαζί μας φακό σε περίπτωση που μας χρειαστεί.
Απλές, πρακτικές συμβουλές που μπορούν, όμως, να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην προστασία των παιδιών σας. Αρκεί να γίνεται συστηματική υπενθύμιση των κανόνων σωστής κυκλοφοριακής αγωγής με στόχο την ουσιαστική κινητοποίησή τους. Οι γονείς μπορούν να εντάξουν στην καθημερινότητά τους ευχάριστες εκπαιδευτικές βόλτες, στις οποίες να εφαρμόζουν όλες τις διαφορετικές περιπτώσεις διάβασης και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά ώστε να κωδικοποιήσουν τις κινήσεις που θα ακολουθούν. Επίσης, μπορούν να τα παροτρύνουν στο να λένε και προφορικά κάθε κίνηση που κάνουν, δηλαδή, «Τώρα κοιτάζω δεξιά. Τώρα θα ξανακοιτάξω αριστερά», ώστε να τους γίνει βίωμα.
Από την άλλη, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να συμπεριλάβουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα πλαίσια του σχολείου, στις οποίες να κυριαρχεί το βιωματικό κομμάτι-υπάρχει άφθονο διαθέσιμο υλικό από το οποίο μπορούν να εμπνευστούν- και έτσι, να ενισχύσουν με τη σειρά τους την κυκλοφοριακή αγωγή των παιδιών.
Ως ενήλικοι οφείλουμε να προστατεύουμε τα παιδιά μας από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν καθημερινά, παρέχοντάς τους απλόχερα τα καλύτερα δυνατά εφόδια για να μπορέσουν να ζήσουν με ασφάλεια την παιδική τους ηλικία.
Η Κυκλοφοριακή Αγωγή των παιδιών είναι απαραίτητη εάν θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ασφαλή. Επιβάλλεται να ενταχθεί ως μάθημα στα σχολεία από τη νηπιακή ακόμη ηλικία και να διδάσκεται από πιστοποιημένους εκπαιδευτές, καθώς χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις, εμπειρία και σωστή παροχή συμβουλών.
huffingtonpost.gr
