Οδηγούσα και είχα πήξει στην κίνηση. Είναι οι στιγμές που σε πιάνει αυτό το σφίξιμο και η απελπισία ότι ποτέ δεν θα φτάσεις σπίτι. Οι στιγμές που ακόμα και το ραδιόφωνο σταματάει να βγάζει μουσική και παράγει θόρυβο.
Οπότε, για να περάσει η ώρα, απλώς χαζεύεις γύρω σου και σταματάει το βλέμμα σου σε ό,τι σου τραβήξει την προσοχή.
Όπως ξεφυσούσα, κοίταξα μέσα απ’ τον καθρέφτη και είδα στο πίσω αμάξι έναν μπαμπά με το παιδί του να χορεύουνε και να τραγουδάνε. Μου βγήκε αμέσως ένα πλατύ χαμόγελο. “Αχ μπράβο, τι ωραία”, μονολόγησα. Συνεχίζω να τους βλέπω που διασκεδάζουν και κουνάνε χέρια και κεφάλια ρυθμικά. Μου έφτιαξαν τη διάθεση. Ήταν αυτό που χρειαζόμουν για να “φορτίσω” μέχρι να φτάσω επιτέλους σπίτι μου.
Αυτή η σκηνή μου έμεινε και αποτέλεσε πηγή διαφόρων σκέψεων. Αρχικά τα παιδιά, είναι η χαρά της ζωής. Είναι μικροί χαρούμενοι άνθρωποι, χωρίς έγνοιες, προβλήματα και μιζέριες. Είναι μεγάλο σχολείο για μας τους ενήλικες. Είναι δίπλα μας για να μας θυμίζουν ότι όλοι μας οφείλουμε στον εαυτό μας να είμαστε χαρούμενοι. Και είναι τόσο ωραίο όταν καταφέρνουν να μας παρασύρουν στον ανέμελο κόσμο τους.
Επίσης ο κάθε γονιός μπορεί να βρει χρόνο και να περάσει ωραία με το παιδί του, οποιαδήποτε στιγμή μέσα στη μέρα. Ακόμα και καταμεσής ενός υπέρτατου πηξίματος στον Καρέα, που είναι ό,τι πιο βαρετό μπορεί να τύχει σε άνθρωπο. Δεν χρειάζεται να βρείτε ή να δημιουργήσετε “ιδανικές” συνθήκες για να μοιραστείτε στιγμές με το παιδί σας. Κάθε στιγμή μαζί του μπορεί να αφήσει τις πιο γλυκές και αστείες αναμνήσεις.
Ποιός είπε ότι “οι μπαμπάδες δεν είναι σαν τις μαμάδες”; Το ακούμε συχνά με την έννοια ότι η μάνα το κουβαλάει μέσα της 9 μήνες, η μάνα το γεννάει, η μάνα κάνει το ένα, η μάνα κάνει το άλλο. Και; Υπάρχουν και μπαμπάδες πολύ πιο τρυφεροί απ’ τις μαμάδες. Υπάρχουν και μπαμπάδες που περνάνε πολύ περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους. Υπάρχουν και μπαμπάδες που τα φροντίζουν ακριβώς όπως οι μαμάδες. Όλοι οι μπαμπάδες τα αγαπάνε το ίδιο ακριβώς με τις μαμάδες. Τέτοια γλυκά παραδείγματα θυμίζουν ότι αυτό το “τσουβάλιασμα” απόψεων κάθε άλλο παρά βάση έχει.
Γίνετε λοιπόν παιδιά με τα παιδιά σας, διασκεδάστε κάθε ώρα και κάθε στιγμή και προσπαθήστε να δείτε τη ζωή μέσα απ΄ τα μάτια του παιδιού σας.
