Συνήθως η συμπεριφορά των παιδιών δεν είναι ανεξάρτητη από τη συμπεριφορά των γονιών. Επομένως αν ένα παιδί είναι γκρινιάρικο ή διαμαρτύρεται διαρκώς, μήπως πρέπει να αναζητήσετε την αιτία στις δικές σας αντιδράσεις; Ας δούμε πώς πολλές φορές οι ίδιοι οι γονείς άθελά τους κάνουν τα παιδιά τους να γκρινιάζουν.
Προγραμματίζουν πάρα πολλές δραστηριότητες για το παιδί τους, με αποτέλεσμα εκείνο να μην έχει ελεύθερο χρόνο να παίξει ή να ξεκουραστεί. Είναι φυσικό πως ένα υπερφορτωμένο πρόγραμμα θα φέρει κούραση και γκρίνια.
Δεν καλύπτουν επαρκώς τις ανάγκες του για ύπνο και φαγητό, αφήνοντάς το για παράδειγμα ξύπνιο για να δει λίγο ακόμα τηλεόραση ή παραλείποντας να του προσφέρουν θρεπτική και υγιεινή διατροφή που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξή του. Λογικό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να έχουν να αντιμετωπίσουν υπερένταση και γκρίνια εξαιτίας της σωματικής καταπόνησης.
Δεν περνούν αρκετό χρόνο με το παιδί, με αποτέλεσμα εκείνο να γκρινιάζει γιατί αναζητά την προσοχή τους.
Χωρίς να το καταλαβαίνουν αφήνουν το περιθώριο για να επαναληφθεί η γκρίνια. Όταν ένα παιδί ζητάει κλαψουρίζοντας κάτι επίμονα, χρειάζεται απίστευτη υπομονή από τον γονιό για να μην ενδώσει. Διότι αν τελικά το κάνει είναι σαν να έχει επιβραβεύσει την γκρίνια και σαν να του έχει πει «αν το ζητήσεις με τον ίδιο τρόπο την επόμενη φορά, θα πετύχεις αυτό που θέλεις».
Είναι και οι ίδιοι γκρινιάρηδες. Αν οι γονείς ακολουθούν κατά γράμμα όλα τα παραπάνω αλλά το μικρό τους συνεχίζει να κλαψουρίζει για το καθετί χρειάζεται να αναρωτηθούν αν και οι ίδιοι είναι λίγο… γκρινιάρηδες. Αν λόγου χάρη διαμαρτύρονται και γκρινιάζουν όλη την ημέρα για κάθε αναποδιά που τους συμβαίνει ή για κάτι που δεν τους αρέσει, τότε δεν είναι παράλογο το παιδί τους να υιοθετεί παρόμοιες αντιδράσεις.
altsantiri.gr
