Πολλά παιδιά υποφέρουν από ανασφάλεια στην παιδική ηλικία και την κουβαλάνε μαζί τους , τόσο στην εφηβική όσο και στην ενήλικη ζωή τους. Πολλές φορές οι γονείς δε γνωρίζουν αν το παιδί της αναπτύσσει μια ανασφαλή προσωπικότητα και όταν πια το καταλάβουν τότε και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν γι αυτό. Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσει το παιδί σας την ανασφάλεια που νιώθει είναι να την προλάβετε!
Τα ανασφαλή παιδιά μπορεί να είναι άτομα που φέρονται επιθετικά, ενοχλητικά ακόμα και εκφοβιστικά προς τους συνομήλικους τους, προκειμένου να καλύψουν την έλλειψη ασφάλειας που νιώθουν, μπορεί όμως και να είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή , μοναχικά άτομα που αποτραβιούνται και κρύβονται από τους γύρω τους. Η αιτία της ανασφάλειας που αισθάνεται το παιδί σας , δυστυχώς πολλές φορές ξεκινάει από το ίδιο του το σπίτι, και ενισχύεται από τους συνομήλικους στα πλαίσια του σχολικού περιβάλλοντος.
Δώστε προσοχή στο περιβάλλον που επικρατεί στο σπίτι και κατ επέκταση στην οικογένεια σας. Αν το περιβάλλον είναι χαοτικό, χωρίς τις κατάλληλες βάσεις και δομές τότε το παιδί σας θα νιώθει ανασφάλεια. Δεν υπάρχει ασφάλεια στο χάος! Ένα σπίτι χωρίς σταθερότητα είναι βέβαιο ότι θα κάνει τα παιδιά ανασφαλή. Πρέπει να υπάρχουν κανόνες που θα είναι σταθεροί αλλά όχι άκαμπτοι.
Διατηρήστε την ισορροπία ανά πάσα στιγμή, με τρόπο ευγενικό και στοργικό χωρίς φωνές και τιμωρίες. Θέστε όρια χωρίς αυτά να είναι ακραία και αυστηρά κατανοώντας τη διαφορά μεταξύ ευελιξίας και ανεκτικότητας . Επιβάλλετε την πειθαρχία με αγάπη και όχι με θυμό και απογοήτευση.
Μην είστε αρνητικοί και μην κάνετε αρνητικά σχόλια στο παιδί σας. Τα παιδιά ακούνε πολύ καλά τι ειπώνεται μεταξύ ενηλίκων για αυτά. Σχόλια όπως ,«δεν είναι καλός στο σχολείο», «έχει λίγα κιλά παραπάνω», «είναι ντροπαλός» κ.α είναι συχνά ενώ έπονται συνήθως αισιόδοξα σχόλια του τύπου «θα περάσει, μωρέ δεν είναι τίποτα, θα μεγαλώσει» . Και αν δεν περάσει ; Και αν μείνει σταθερό το παιδί σε κάποιους τομείς χωρίς σημαντική βελτίωση; Τότε, σε λίγα χρόνια, θα έχετε έναν ενήλικα γεμάτο καλά εδραιωμένες ανασφάλειες.
Προσπαθήστε να τονίζετε τα πλεονεκτήματα του και τα δυνατά του σημεία και μην παραπονιέστε για τις αδυναμίες του σε άλλους, βάζοντας τον σε μια διαδικασία αναπόφευκτης σύγκρισης. Τα παιδιά θέλουν να αισθάνονται ότι οι γονείς τους είναι περήφανοι για αυτά.
Έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες για το παιδί σας. Πολλές φορές ένα παιδί νιώθει ότι μόνο αν ικανοποιήσει τις προσδοκίες των γονιών του θα είναι αγαπητό και αποδεκτό από αυτούς. Δείξτε του ότι το αγαπάτε κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη, είτε πετύχει είτε όχι τους στόχους του. Μιλήστε του ενθαρρυντικά και μην υποθέτετε απλά ότι ξέρει πώς αισθάνεστε. Να θυμάστε πως οι γονείς παίζουν τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών τους.
Psychology-veltsi.gr
