Ακόμα και στη σχέση των γονιών με το παιδί, ο σεβασμός δεν είναι αυτονόητος και πρέπει να τον κερδίσετε με τις πράξεις και τη στάση σας απέναντί του. Πάμε να δούμε πώς μπορεί να γίνει αυτό στην πράξη:
- Όπως λέγεται σε αυτές τις περιπτώσεις, μην απαιτείτε το σεβασμό του παιδιού επειδή απλά είσαστε οι γονείς του. Πρέπει να τον εμπνεύσετε μέσα από υπευθυνότητα, συνέπεια, σοβαρή και ώριμη αντιμετώπιση των καταστάσεων.
- Για να εμπνεύσετε σεβασμό στο παιδί, πρέπει πρώτα να έχετε αυτοσεβασμό. Αυτό δεν αρκεί να το λέτε θεωρητικά, αλλά να το κάνετε πράξη μέσα από τις επιλογές σας στην καθημερινότητα και τη γενικότερη στάση σας απέναντι στο παιδί.
- Πάμε τώρα να εξειδικεύσουμε τι εστί σεβασμός απέναντι στο παιδί με ορισμένα παραδείγματα. Αρχικά, σεβασμός στο παιδί, σημαίνει σεβασμός των θέλω και των συναισθημάτων του. Δε γίνεται να τα κατακρίνετε ή να τα κοροϊδεύετε γι’αυτά και μετά να περιμένετε να σας σεβαστεί.
- Μεγάλη προσοχή στην ανατροφοδότηση που του δίνετε όταν παραλογίζεται ή γκρινιάζει. Και πάλι θα πρέπει να του φέρεστε με έναν τρόπο που δεν το προσβάλει ή το κάνει να νιώθει άβολα. Ηρεμήστε το ορθολογικά και συζητήστε μαζί του γιατί αντέδρασε έτσι, δείχνοντας κατανόηση.
- Αφήστε το παιδί να κάνει τις επιλογές του και μην προσπαθείτε να το κατευθύνετε προς τα εκεί που θεωρείτε εσείς σωστό. Το να του φέρεστε σα μαριονέτα μόνο σεβασμό δε δείχνει και αργά ή γρήγορα αυτό θα σας γυρίσει μπούμερανγκ.
- Σέβομαι το παιδί, σημαίνει δεν το τιμωρώ όταν κάνει λάθη. Αναγνωρίζω ότι είναι μικρό και άπειρο και επιλέγω ορθολογικές μεθόδους πειθαρχίας. Με το να λειτουργείτε ως μπαμπούλας για το παιδί, δεν είναι εφικτό να κερδίσετε το σεβασμό του όταν εσείς δεν το κάνετε πρώτοι.
- Μη συγκρίνετε το παιδί με άλλα παιδιά και προσπαθήστε να μην είσαστε άδικοι μαζί του. Το πρώτο του επιτρέπει να νιώθει ελεύθερο και το δεύτερο σας ανεβάζει ακόμα περισσότερο στα μάτια του!
