Μεγάλο ιδιωτικό σχολείο ζήλεψε τη δόξα του τηλεοπτικού SURVIVOR όπως καταγγέλει η ΟΙΕΛΕ. Διαβάστε την ανακοίνωση
Η εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης σε όλο της το μεγαλείο! Την περασμένη Κυριακή μεγάλο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο της Αθήνας διοργάνωσε «Ελεύθερη Ημέρα», μια μέρα αφιερωμένη στα παιδιά με σκοπό τη διασκέδασή τους αλλά και τη δυνατότητα να προσλάβουν μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητες γνώσεις, κάνοντας –κυριολεκτικά- πράξη την άποψη ότι «η γνώση είναι παιχνίδι».
Αυτό που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση και έγινε αντικείμενο ποικίλων σχολίων από εκπαιδευτικούς και γονείς ήταν η ονοματοδοσία μιας από τις δραστηριότητες-παιχνίδια που απευθυνόταν σε παιδιά όλων των ηλικιών: το “Survivor” Challenge Games.
Ως γνωστόν, το εν λόγω τηλεοπτικό προϊόν έχει αποτελέσει αντικείμενο ευρύτατου δημόσιου διαλόγου. Πολλοί το χαρακτηρίζουν ως σύγχρονο «Κολοσσαίο», ως ένα ανταγωνιστικό «αθλητικό» παιχνίδι, στο οποίο κάποιος διεκδικεί το χρηματικό έπαθλο κάποιων χιλιάδων ευρώ.
Το περιεχόμενο τέτοιων εκπομπών αποδίδει εύστοχα η φράση του Ζ. Μπάουμαν: «αντικατοπτρισμός της παγκοσμιοποίησης». Η προβολή του ατομικισμού, η αλληλοεξόντωση, οι «συμμαχίες», οι «κλίκες», ο αποκλεισμός των αδύναμων, η κατάρρευση των ηττημένων, η αναπαραγωγή στερεοτύπων, είναι βασικές αρχές του συγκεκριμένουριάλιτι(για ποιο επίτευγμά τους έγιναν διάσημοι οι «διάσημοι»; Και για ποιες ακριβώς αξίες και ενάντια σε ποιον εχθρό μάχονται οι «μαχητές»;).
Άνθρωποι, που με μεγάλη ευκολία εκθέτουν προσωπικά τους δεδομένα στα μάτια των τηλεθεατών, που δε διστάζουν να «ξεγυμνωθούν» συναισθηματικά, να αυτογελοιοποιηθούν φιλώντας videowalls ή χαϊδεύοντας φωτογραφίες οικείων προσώπων τους, που «διαπομπεύονται» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης….για ένα πιάτο ρύζι, για μια ταμπλέτα διατροφικού συμπληρώματος (της εταιρείας-σπόνσορα, φυσικά) ή για ένα ….παστέλι (καλά τα τροπικά φρούτα αλλά πάνω απ’ όλα η …παράδοση).
Το κυριότερο: ιδίως για τη νέα γενιά ο εθισμός στη λογική της «κλειδαρότρυπας», της εκμηδένισης κάθε ηθικού ορίου, είναι καταστροφική. Πλέον, το τηλεοπτικό «μάτι» τα πανθ’ ορά. Τίποτε δεν μπορεί να κρυφτεί από το πεινασμένο μάτι του εθισμένου στον κανιβαλισμό τηλεθεατή.
Τα αίτια που ώθησαν συγκεκριμένο τηλεοπτικό κανάλι στην προβολή του ριάλιτι είναι σαφή και ξεκάθαρα: ο τεράστιος τζίρος που προκύπτει από τη συμμετοχή των τηλεθεατών στις ψηφοφορίες αλλά και από τις διαφημίσεις, λόγω υψηλής τηλεθέασης. Αναρωτιόμαστε, όμως, τι λόγο είχε ένας εκπαιδευτικός οργανισμός να χρησιμοποιήσει έναν τέτοιο «πιασιάρικο» τίτλο για μια εκδήλωσή του.
Το τι παρακολουθεί ένα παιδί στην τηλεόραση του σπιτιού του αφορά τους γονείς. Το σχολείο, όμως, καλείται να τροφοδοτήσει τα παιδιά με αξίες όπως η συνεργασία, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός του Άλλου, το ευ αγωνίζεσθαι. Το σχολείο καλείται να δείξει στα παιδιά ότι η πείνα είναι κοινωνική μάστιγα… δεν είναι επιλογή και- πολύ περισσότερο- δεν είναι παιχνίδι. Το σχολείο καλείται να δείξει στα παιδιά ότι η εξασφάλιση της τροφής είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το δικαίωμα στην αμειβόμενη εργασία. Το σχολείο καλείται να δείξει στα παιδιά ότι δικαίωμα στην τροφή έχει και ο «ηττημένος», γιατί δε ζούμε σε ζούγκλες-έστω και εξωτικές- αλλά σε οργανωμένα κράτη, που προστατεύουν αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα….Και οι αξίες που το Survivor προβάλλει είναι σε πλήρη ρήξη με όλα αυτά.
Θα άλλαζε κάτι στα «Challenge Games» αν δεν υπήρχε ο προσδιορισμός Survivor; Θα απολάμβαναν οι συμμετέχοντες λιγότερο το παιχνίδι; Πιστεύουμε πως όχι.
Η λογική της εμπορευματοποίησης των πάντων είναι η κυρίαρχη λογική της αγοράς, που καταφέρνει να μετατρέψει την οδυνηρή καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων, αυτή της πείνας και της εξαθλίωσης, σε κερδοφόρα επιχείρηση.
Το ερώτημα είναι αν θα πρέπει ένας εκπαιδευτικός οργανισμός να χρησιμοποιεί την αντίστοιχη λογική για να «πουλήσει» μια εκδήλωσή του, ξεπουλώντας τις αρχές και τις αξίες που καθημερινά οι εκπαιδευτικοί του μάχονται να καλλιεργήσουν στους μαθητές τους.Η Ομοσπονδία τάσσεται υπέρ των δραστηριοτήτων που ανοίγουν το σχολείο και το εντάσσουν οργανικά στην κοινωνία, εκφράζει όμως την κατηγορηματική της αντίθεση σε φαινόμενα εκχυδαϊσμού και εμπορευματοποίησης που ευτελίζουν το αγαθό της Παιδείας και υπονομεύουν αρχές και αξίες που ένας εκπαιδευτικός οργανισμός οφείλει να πρεσβεύει και να μεταλαμπαδεύει στους μαθητές του.
Η ΟΙΕΛΕ απέστειλε το κείμενο προς το Σύνδεσμο Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων (ΣΙΣ) ζητώντας και τη δική του άποψη για το ζήτημα.
