Στους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας όλο και πιο συχνά ακούμε πως η οικογένεια πρέπει να περνά χρόνο μαζί, και μάλιστα ποιοτικό χρόνο. Τι είναι όμως αυτό που δημιουργεί αυτήν την ανάγκη και τι ακριβώς εννοούμε με τον ποιοτικό χρόνο;
Η ανάγκη των οικογενειακών στιγμών…
Μεγάλο μέρος της μάθησης των παιδιών λαμβάνει χώρα στην καθημερινή ζωή της οικογένειας. Αυτές οι ευκαιρίες μάθησης περιλαμβάνουν όλες τις φορές που τα μέλη της οικογένειας μαζί, κάνουν συνηθισμένα πράγματα όπως να μιλούν για τα γεγονότα της ημέρας, να αλληλεπιδρούν, να τρώνε μαζί, να παίζουν και άλλα τόσα!
Τα παιδιά μαθαίνουν τη σημασία που έχει η οικογένεια και ανθρώπινες αξίες μέσα από το χρόνο που περνούν με τους γονείς τους. Μαθαίνουν για την αγάπη και την φροντίδα, για το γάμο και τις σχέσεις, να μοιράζονται, να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, να σέβονται και να εκτιμούν. Μαθαίνουν την εμπιστοσύνη, να συζητούν και να επιλύουν προβλήματα. Με άλλα λόγια, παίρνουν μαθήματα ζωής!
Το πιθανότερο είναι ότι τα παιδιά θα μιμηθούν τις συμπεριφορές αυτές που βλέπουν στην οικογένειά τους. Αν για παράδειγμα οι γονείς είναι απόντες, το ίδιο θα είναι και τα παιδιά με τη δική τους οικογένεια στο μέλλον. Αντίθετα, ο κοινός χρόνος της οικογένειας οικοδομεί στα παιδιά την αίσθηση ότι αξίζουν εσωτερικεύοντας όλες τις θετικές οικογενειακές αξίες.
Ένας ακόμα λόγος που κάνει τον χρόνο της οικογένειας σημαντικό, είναι η ανάγκη των παιδιών να ανήκουν. Έρευνες δείχνουν πως ο λόγος για τον οποίο πολλά παιδιά αποφασίζουν να ενταχθούν σε συμμορίες είναι επειδή τους καλωσορίζουν ως κομμάτι μιας οικογένειας. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ότι ανήκουν και ότι έχουν κάποιον στον οποίον μπορούν να απευθυνθούν για το οτιδήποτε. Ο κοινός χρόνος με τους γονείς εξασφαλίζει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών και βοηθάει τα παιδιά να αναπτύξουν θετική αυτοεκτίμηση μέσα στο ασφαλές περιβάλλον της οικογένειας.
Όταν η οικογένεια περνάει χρόνο μαζί γίνεται ισχυρότερη και παραμένει ενωμένη τόσο στα εύκολα όσο και στα δύσκολα!
Ο επαναπροσδιορισμός του ποιοτικού χρόνου…
Ο ποιοτικός χρόνος είναι ένας σχετικά καινούριος όρος (πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του ’70) και αναφέρεται στο χρόνο που δαπανούμε με κάποιον ή κάποιους δίνοντας σε αυτόν ή αυτούς την αμέριστη προσοχή και αφοσίωσή μας. Σημαίνει να είσαι 100% με κάποιον-ους και 100% παρόν στη στιγμή.
Στην περίπτωση της οικογένειας, μπορεί να αναφέρεται σε μια δραστηριότητα που έχει νόημα τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά, ή μπορεί να είναι ο χρόνος στον οποίο η οικογένεια έχει την ευκαιρία να γνωριστεί καλύτερα, να μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά της.
Πρακτικά θα μπορούσε να σημαίνει να απενεργοποιείς το τηλέφωνο όταν διαβάζεις με το παιδί, να το ακούς πραγματικά όταν κάνετε βόλτα, να του επιτρέπεις να συμμετέχει ενεργά σε θέματα που το απασχολούν ώστε να ακούγονται οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι ανησυχίες του, να του παρέχεις ένα περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Τα παιδιά πρέπει και θέλουν να γνωρίζουν πως τα αγαπούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η κραυγή αγωνίας τους είναι να τα αγαπάμε για αυτό που είναι, όχι για αυτά που κάνουν. Να τα αγαπάμε για αυτό που είναι, ακόμα και όταν είναι άτακτα, όταν χάνουν ή όταν δεν τα καταφέρνουν. Ακόμα και όταν συμπεριφέρονται απρεπώς, έχουν ανάγκη να βλέπουν πως συνεχίζουμε να τα αποδεχόμαστε παρέχοντάς τους συνεχόμενη στήριξη.
Η κατάλληλη στιγμή για να επιτευχθούν όλα αυτά είναι το τώρα γιατί τα παιδιά θα μεγαλώσουν τόσο γρήγορα και θα απομακρυνθούν από την οικογένεια χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουν οι γονείς. Μην σπαταλάτε επομένως τον χρόνο που έχετε τώρα. Περάστε ουσιαστικό χρόνο μαζί με την οικογένειά σας και παρέχετε στα παιδιά όλα αυτά τα πολύτιμα που μόνο η οικογένεια μπορεί να προσφέρει!
