Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο συζητιέται το θέμα των εργασιών στο σπίτι για το δημοτικό σχολείο. Στο διαδίκτυο ακούγονται πολλά και αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν να σταματήσουν να υπάρχουν.
Σωστό ή λάθος; Έλα μου ντε… Το σίγουρο είναι ότι πάντα για να αντιμετωπιστεί μια ακραία κατάσταση, όπως λόγου χάρη να έχει ένα πρωτάκι να κάνει φωτοτυπίες κανά 2ωρο, τα μέτρα αντιμετώπισης είναι εξίσου ακραία, π.χ. η άποψη να σταματήσουν εντελώς οι εργασίες για το σπίτι.
Η πραγματικότητα είναι ότι έτσι όπως έχουν τα πράγματα, τα παιδιά κοπιάζουν για κάτι που δεν αγαπούν. Και κανένας δεν έμαθε τίποτα κοπιάζοντας για κάτι που δεν αγαπάει! Όλοι μας δώσαμε πανελλήνιες! Κοπιάσαμε, περάσαμε και ξεχάσαμε! Απλά τα πράγματα!
Όμως η μάθηση είναι κάτι πολύ διαφορετικό! Η μάθηση έχει την ικανότητα να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι. Να σε αλλάξει ως άνθρωπο! Και η αλήθεια είναι ότι για κάτι που μου αρέσει μπορώ να κοπιάζω ώρες, χωρίς όμως να εξαντλούμαι ψυχικά αλλά ούτε και σωματικά! Εκεί είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία μπορεί να έχει και στο σπίτι ενασχόληση και μάλιστα και αρκετές ώρες. Όμως το παιδί δε θα γυρίσει ποτέ να παραπονεθεί, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό που έχει για το σπίτι, είναι αυτό που θα εξελίξει την περιπέτεια που ζει στο σχολείο. Αυτό που θα τον κάνει να εκφραστεί. Αυτό που θα την κάνει να βγάλει από μέσα της τον πιο δημιουργικό εαυτό!
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον καιρό του Φουρφουρά, ήταν όταν ένα παιδί πήγε σπίτι και η γιαγιά τον ρώτησε αν έχει κάτι για το σχολείο. Εκείνος είπε όχι και μπήκε μέσα στο δωμάτιο για τρεις ώρες, ετοιμάζοντας αυτό που είχε για την επόμενη μέρα.
Αγαπητοί δάσκαλοι και γονείς. Διεκδικήστε ποιότητα στην καθημερινότητα των παιδιών. Ακόμα και αν απαλλαγούν από ένα σύστημα εργασιών, αν το σχολείο δεν μπορέσει να εμφυσήσει έμπνευση και την ανάγκη του να μαθαίνεις, τότε στην ουσία δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.
