Αν σας φαίνεται λιγότερο περίπλοκο να σπουδάσετε πυρηνική φυσική από το να περάσετε ένα απόγευμα με τα παιδιά σας στην παιδική χαρά, οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να τα βγάλετε πέρα όσο το δυνατόν πιο εύκολα και ανώδυνα για όλους.
Πολλοί γονείς βλέπουν την παιδική χαρά σαν μια αχαρτογράφητη γη, διάσπαρτη με εμπόδια και παγίδες, όπως παιχνίδια διαφορετικών επιπέδων δυσκολίας, πολλά άγνωστα παιδιά και ακόμη περισσότερους άγνωστους γονείς. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους άντρες αλλά και για τις γυναίκες.
Γιατί όσα σεμινάρια κι αν παρακολουθήσουμε και όσα βιβλία κι αν διαβάσουμε, στην παιδική χαρά πάντα θα μας τύχει κάποιο απρόοπτο που δεν θα ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό, οι παρακάτω συμβουλές από το Fatherly.com, μπορεί να φανεί χρήσιμη και σε μπαμπάδες και σε μαμάδες.
Κανόνας Nο1: Ξεκαθαρίζετε από την αρχή τους στόχους σας. Πηγαίνετε στην παιδική χαρά γιατί θέλετε τα παιδιά σας να διασκεδάσουν, να εκτονωθούν και να κοινωνικοποιηθούν. Αν είναι αρκετά μεγάλα για να κάνουν πέντε βήματα χωρίς τη βοήθειά σας και δίχως να βάλουν τον εαυτό τους σε σοβαρό κίνδυνο, κάθεστε διακριτικά σε ένα παγκάκι, παρέα με άλλους γονείς, και τα παρακολουθείτε, για να επέμβετε μόνο όταν είναι απαραίτητο, δηλώνοντας στο μεταξύ, περιστασιακά, την παρουσία σας με μερικά «Πρόσεχε!».
Κανόνας Nο2: Δεν «καρφώνετε» με το βλέμμα σας άλλα παιδιά ή άλλους γονείς. Λίγα πράγματα είναι πιο ενοχλητικά από το αδιάκριτο βλέμμα ενός πατέρα, που κάποιος άλλος γονέας μπορεί να ερμηνεύσει, έστω και λανθασμένα, σαν αδιάκριτο, επικριτικό ή, ακόμα χειρότερα, «ανώμαλο».
Κανόνας Nο3: Δεν παίζετε με τα παιδιά των άλλων. Μπορεί κάποιος άγνωστος γονιός να θεωρήσει α) ότι θα τους μεταφέρετε μικρόβια, β) ότι προσπαθείτε να δείξετε πως εκείνος είναι «ανεπαρκής» στο ρόλο του ή γ) απλά, να μην απολαμβάνει να βλέπει αγνώστους να παίζουν με τα παιδιά του. Ειδικά αν αυτοί οι άγνωστοι είναι άντρες. Ακόμα λοιπόν και αν π.χ. ένα παιδάκι σας ζητήσει να το σπρώξετε ενώ κάνει κούνια -επειδή ας πούμε η μαμά του απομακρύνθηκε για λίγο, για να ρίξει μια ματιά στο αδερφάκι του- η πιο ασφαλής λύση είναι να αρνηθείτε ευγενικά. Η παρέμβασή σας σε δραστηριότητες «ξένων» παιδιών όχι μόνο δικαιολογείται αλλά και επιβάλεται αν διαπιστώσετε ότι ξαφνικά βρίσκονται σε κίνδυνο, π.χ. δείτε ένα νήπιο να κατευθύνεται τρέχοντας προς μια κούνια σε κίνηση.
Κανόνας Nο4: Δεν πιάνετε κουβέντα με τα παιδιά των άλλων. Η κατάληξη θα είναι πιθανότατα να αρχίσετε να νιώθετε από κάποιο σημείο και μετά αμήχανα, ειδικά αν το άγνωστο παιδί βρίσκεται στην ηλικία εκείνη που απολαμβάνει να βομβαρδίζει τους άλλους με ερωτήσεις ή να μιλάει για ατελείωτες ώρες για τον εαυτό του. Όσο περισσότερη ώρα περνάτε μιλώντας με ένα άγνωστο παιδί, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος να πείτε κάτι «λάθος», να αρχίσετε να πλήττετε απελπιστικά χωρίς να ξέρετε πώς να το διακόψετε, να χάσετε το δικό σας παιδί από την προσοχή σας ή να σας περάσουν για «ανώμαλο».
Κανόνας Nο5: Δεν στέκεστε διαρκώς πάνω από το παιδί σας. Εκτός βέβαια αν είναι ένα μωρό που μόλις μαθαίνει να περπατάει ή ένα νήπιο χωρίς καμία αίσθηση κινδύνου. Διαφορετικά, δώστε του το χώρο και την ανεξαρτησία που έχει ανάγκη και παραμείνετε σε μια απόσταση ασφαλείας, ώστε ταυτόχρονα να είστε σε θέση να αναλάβετε δράση αν κάνει κάτι επικίνδυνο για το ίδιο ή για τα άλλα παιδιά της παιδικής χαράς.
Κανόνας Nο6: Δεν το παίζετε ο «cool» μπαμπάς. Στην παιδική χαρά μπορεί να μπείτε σε πειρασμό να πάρετε στους ώμους σας το 15 κιλών παιδί σας ενώ υποφέρετε από πόνους στη μέση. Ή να παίξετε μπάλα με τα μεγαλύτερα παιδιά. Αντισταθείτε όμως σε οτιδήποτε σας κάνει να δείχνετε «cool» αλλά βάζει σε κίνδυνο το μυοσκελετικό σας σύστημα ή την ασφάλεια των παιδιών της παιδικής χαράς.
Κανόνας Nο7: Γίνεστε «διαιτητές» όταν είναι απαραίτητο. Όταν το παιδί σας καλείται να συνυπάρξει με άλλα στην παιδική χαρά, θα χρειαστεί περιστασιακά να του θυμίσετε του κανόνες της αρμονικής συμβίωσης, π.χ. ότι καλό είναι να μοιράζεται ή πως δεν πρέπει να κλέβει τη σειρά άλλων παιδιών στα παιχνίδια. Και πώς θα αντιδράσετε σε μια σύγκρουσή του με άλλα παιδιά; Τον πιο αποτελεσματικό τρόπο θα τον βρείτε μέσω της δοκιμής και του λάθους. Σε κάθε περίπτωση, στην παιδική χαρά θα περάσετε το μισό χρόνο σας φροντίζοντας για την ασφάλεια του παιδιού σας και τον άλλο μισό διασφαλίζοντας ότι δεν θα συμπεριφέρεται στα υπόλοιπα σαν ένας μικρός τύραννος.
Κανόνας Nο8: Προσπαθείτε να χαλαρώσετε. Εύκολο στα λόγια, δύσκολο στην πράξη, ακόμα και για έναν «cool» μπαμπά. Ακόμα και στο σχετικά ελεγχόμενο περιβάλλον μιας παιδικής χαράς πολλά μπορούν να συμβούν, από έναν άσχημο καβγά ανάμεσα στα παιδιά μέχρι μια επώδυνη πτώση από την τσουλήθρα. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθήστε να δείτε τα θετικά μιας τέτοιας εμπειρίας: το πιθανότερο είναι το παιδί σας να περάσει ένα απόγευμα παίζοντας, γελώντας και μαθαίνοντας.
