Η αλήθεια είναι πως η ζωή με έναν (ή περισσότερους) προεφήβους και εφήβους στο σπίτι είναι σχετικά δύσκολη.
Είναι όμως σίγουρο ότι δεν θα γίνει καλύτερη, αν αντιμετωπίζετε τις (αναπόφευκτες) συγκρούσεις σας βάζοντας τις φωνές. Η Σίλα ΜακΓκρέιθ, στο βιβλίο της Yell Less Love More (Φώναζε λιγότερο, Αγάπα περισσότερο) μας δίνει μερικές συμβουλές για να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα πιο χαλαρά.
1. Όταν νιώθετε ότι αρχίζετε να βγαίνετε εκτός εαυτού, απομακρυνθείτε λίγο από το χώρο, πάρτε βαθιές ανάσες και υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι το να αρχίσετε να βάζετε τώρα τις φωνές δεν είναι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να λύσετε το πρόβλημα.
2. Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα του παιδιού σας όταν ήταν μωρό, τότε που το βλέπατε τόσο μικρό κι ανυπεράσπιστο και θέλατε να φτιάξετε ένα πύργο αγάπης και να το κρατήσετε μέσα για να το προστατεύετε από κάθε κακό. Είναι ακόμα το ίδιο παιδί κι όπως τότε έχει και τώρα ανάγκη από την αγάπη σας.
3. Μπείτε για λίγο στη θέση του. Είναι σε μια ηλικία που βλέπει το σώμα και την ψυχολογία του να αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη κι έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό κοινωνικές και συναισθηματικές προκλήσεις. Θυμηθείτε πώς νιώθατε εσείς στην ίδια ηλικία.
4. Συνειδητοποιείτε ότι απλά περνάτε μια φάση που σύντομα θα περάσει. Ναι, υπάρχει μεγαλύτερη ένταση στο σπίτι και οι διαφωνίες σας είναι συχνές, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η σχέση με το παιδί σας θα είναι έτσι για πάντα. Εάν το δείτε σαν κάτι προσωρινό, είναι πιο πιθανό να καταφέρετε να το ξεπεράσετε χωρίς φωνές.
5. Κάντε ό,τι σας βοηθάει να ηρεμήσετε (εκτός από το να φωνάξετε). Βγείτε για μια βόλτα στον καθαρό αέρα, κάντε ένα ντους ή απλά ζητήστε να σταματήσετε τη συζήτηση ώστε να μείνετε για λίγο μόνοι και να σκεφτείτε. Έτσι, βοηθάτε τον εαυτό σας να χαλαρώσει από την ένταση και επιπλέον δίνετε ένα καλό παράδειγμα στο παιδί σας για να μάθει πώς να διατηρεί τον αυτοέλεγχό του.
6. Φροντίστε τον εαυτό σας. Θα χρειαστείτε πολλή ενέργεια και ψυχική δύναμη μέχρι να βγει το παιδί σας από το «τούνελ» της εφηβείας, γι’ αυτό μην πιέζετε τον εαυτό σας. Βάλτε στις προτεραιότητές σας να κοιμάστε και να τρώτε καλά και να αφιερώνετε κάποιο από το χρόνο σας σε κάτι που σας κάνει χαρούμενους. Δεν είναι εγωισμός, είναι ανάγκη.
7. Εστιάστε σε ό,τι είναι θετικό. Εάν γκρινιάζετε όπου σταθείτε κι όπου βρεθείτε για το πόσο κουραστική είναι η καθημερινότητα με έναν προ-έφηβο ή έναν έφηβο, «ξυπνάτε» μέσα και στους δυο σας τα αρνητικά συναισθήματα που αργά ή γρήγορα θα σας φέρουν σε μια νέα κόντρα. Όταν σκεφτόμαστε θετικά, τότε τείνουμε και να αντιδράμε θετικά, δηλαδή χωρίς φωνές.
8. Απολαύστε στιγμές μαζί του. Μπορεί να έχει αρχίσει να διεκδικεί την αυτονομία και την ανεξαρτησία του, όμως έχει ακόμα ανάγκη τη συντροφιά, την υποστήριξη και την αγκαλιά σας. Βρείτε χρόνο να ασχολείστε μαζί με κάτι που σας διασκεδάζει και τους δύο (π.χ. να πηγαίνετε στον κινηματογράφο ή το θέατρο) και η σχέση σας θα επωφεληθεί ιδιαίτερα.
9. Εάν, παρόλα αυτά, η ανάγκη σας να βάλετε τις φωνές εξακολουθεί να υπάρχει, τότε κάντε το, αλλά επιλέξτε να το κάνετε σε συγκεκριμένες συνθήκες. Περιμένετε μέχρι να μείνετε μόνοι στο σπίτι, πηγαίνετε με το αυτοκίνητο κάπου ερημικά ή μπείτε μέσα στη ντουλάπα και φωνάξτε. Οι ντουλάπες δεν έχουν αισθήματα, τα παιδιά σας όμως έχουν!
