Το ζήτημα της πειθαρχίας και της επιβολής ορίων στο παιδί μας είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην παιδεία που θέλουμε να του δώσουμε. Όλοι όσοι έχουν παιδιά αναγνωρίζουν την δυσκολία να επιβάλουν σε αυτά την πειθαρχία που απαιτείται σε κάποια ζητήματα. Πόσο πιο δύσκολη μπορεί να γίνει η προσπάθεια αυτή όταν οι γονείς έχουν διαφορετική άποψη για την παιδαγωγική μέθοδο που πρέπει να ακολουθήσουν ως γονείς; Συχνά παρατηρείται να υπάρχουν αντίθετες απόψεις πάνω στο θέμα του πώς πρέπει να συμπεριφερθούν απέναντι στο παιδί τους.
Ο μπαμπάς και η μαμά είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικές καταβολές, που μεγάλωσαν σε διαφορετικές οικογένειες και ίσως με διαφορετικό σύστημα διαπαιδαγώγησης εξηγεί ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, ψυχολόγος . Όλο αυτά διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα των δύο αυτών ανθρώπων και είναι φυσικό να επηρεάζουν τον τρόπο που επιθυμούν να φερθούν στο παιδί τους. Άλλωστε ιδανικό είναι να χτίζονται οι σχέσεις σε ένα πνεύμα ελευθερίας σκέψης και έκφρασης. Όταν όμως πρόκειται για το μεγάλωμα των μικρών παιδιών τα όρια της ανεξαρτησίας της συμπεριφοράς περιορίζονται.
Το κύριο ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι το ποιο σύστημα είναι πιο αποδοτικό, αλλά σκοπός των γονιών πρέπει να είναι η εκπαίδευση που θα δώσουν στο παιδί τους. Αυτή πρέπει να προάγει ένα σύστημα αξιών, νοοτροπίας και συμπεριφοράς που δεν θα δίνει διφορούμενα μηνύματα στο παιδί και δεν θα του δημιουργεί σύγχυση. Όταν το παιδί λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα για το ίδιο ζήτημα μπερδεύεται και του δημιουργούνται αισθήματα ανασφάλειας, αλλά και διστακτικότητας. Και αυτό συμβαίνει γιατί κάθε παιδί αναζητά την ασφάλεια και την σταθερότητα μέσα στο σπίτι του και επιπλέον γιατί διχάζεται ανάμεσα στο ποιανού την εντολή πρέπει να ακολουθήσει και ποιον γονέα πρέπει να δυσαρεστήσει. Καθώς το παιδί μεγαλώνει μέσα σε αντιφατικές εντολές και διαφορετικές προσεγγίσεις ηθικών και κοινωνικών θεμάτων, η κατάσταση χειροτερεύει.
Το παιδί έχει μάθει πως μπορεί να αλλάζει «στρατόπεδα» και να ζητά πράγματα είτε από την μαμά, είτε από τον μπαμπά, αναλόγως ποιος είναι πιο ελαστικός με το συγκεκριμένο θέμα. Έτσι λοιπόν διδάσκετε στο παιδί σας να προχωράει σε «συμμαχίες» με όποιον το εξυπηρετεί κάθε φορά. Το γεγονός αυτό υποσκάπτει τις σχέσεις του παιδιού με του γονείς του. Ταυτόχρονα όμως δημιουργεί τριβές και στην σχέση των γονέων μεταξύ τους, καθώς αναγκάζονται να συγκρούονται για τις αποφάσεις και τις εντολές που δίνει ο ένας ή ο άλλος στο παιδί. Επιπλέον δημιουργούνται ρωγμές και στα θεμέλια της οικογένειάς τους συνολικά, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να νοιώθουν ευτυχισμένα όλα τα μέλη της οικογένειας για μια κοινή τους απόφαση. Πάντα κάποιος θα οιώθει «ριγμένος».
Επομένως το πρώτο μάθημα πειθαρχίας που χρειάζεται η οικογένεια είναι αυτό της πειθαρχίας…. των γονέων! Προτού πάρετε την μεγάλη απόφαση να φέρετε στο κόσμο το αγγελούδι σας, φροντίστε να έχετε οργανωθεί σωστά γύρω από την παιδεία που πρόκειται να του παρέχετε για τα επόμενα χρόνια της ζωής του.
