Πατέρας μπορεί να γίνει ο καθένας. Τον τίτλο του «μπαμπά» όμως πρέπει να τον κερδίσεις!
Πριν από πολλά χρόνια συνειδητοποίησα τη διαφορά ανάμεσα σε έναν πατέρα και σε έναν μπαμπά.
Μπορεί και οι δύο να ξυπνάνε και να πηγαίνουν στη δουλειά τους, ακόμη και αν τη μισούν, για να προσφέρουν στην οικογένειά τους. Όχι μόνο για να προσφέρουν μια στέγη στην οικογένειά τους ή για να βάλουν φαγητό στο τραπέζι, αλλά για να μπορούν να καλύψουν και επιπλέον έξοδα, όπως μαθήματα μουσικής ή οικογενειακές διακοπές.
Μπορεί και οι δύο να είναι παρόντες στους αθλητικούς αγώνες ή σε άλλες εκδηλώσεις των παιδιών τους.
Όμως, η «διαφορά» για την οποία σας μιλάω είναι πιο βαθιά, πιο κάτω από την επιφάνεια και πιο ζωτικής σημασίας για κάθε παιδί. Είναι μια διαφορά που για μένα εμπεριέχει αυτό που σημαίνει η λέξη «μπαμπάς».
Έχω κάνει μια λίστα με τα χαρακτηριστικά του «μπαμπά». Αν ο δικός σας μπαμπάς τα έχει, τότε να θεωρείτε τον εαυτό σας πολύ τυχερό. Αν τα έχετε ο ίδιος, τότε για μένα έχετε κερδίσει τον τίτλο του «μπαμπά».
Σκέφτεται πριν μιλήσει
Φαίνεται απλό, σωστά; Πόσες φορές όμως σκεφτήκατε πριν απαντήσετε στην ερώτηση «Εσύ τι πιστεύεις γι’ αυτό, μπαμπά;»;
Είναι άλλο να είσαι ειλικρινής με ωμό τρόπο και άλλο να είσαι ειλικρινής αφού πρώτα σκεφτείς. Θα πρέπει να σκεφτούμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο μας ρωτάει το παιδί. ‘Ισως απλώς να αποζητά την έγκρισή μας ή να θέλει να μας κάνει περήφανους και όχι να θέλει να ακούσει τη φιλοσοφική μας άποψη πάνω σε ένα θέμα.
Ασχολείται με το παιδί και παίζει μαζί του παιχνίδια είτε του αρέσουν είτε όχι
Αυτό μου θυμίζει αυτό που λένε, ότι «οι πραγματικοί άντρες πίνουν τσάι με τις κόρες τους». Είναι αλήθεια, ένας πραγματικός μπαμπάς παίζει όπως αρέσει στο παιδί του. Δεν ασχολείται απλώς μαζί του όταν πρόκειται για κάτι που τον ενδιαφέρει. Διαβάζει το ίδιο βαρετό βιβλίο όσες φορές χρειαστεί μέχρι να κάνει σωστά τη φωνή της Κοκκινοσκουφίτσας και του κακού λύκου, και αφήνει τα νύχια του και τα μαλλιά του να υποφέρουν από την περιποίηση του παιδιού. Αυτές μπορεί να είναι ασήμαντες στιγμές μέσα στη μέρα ενός μπαμπά, αλλά είναι αναμνήσεις που το παιδί θα κρατήσει και που θα το βοηθήσουν να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να ενισχύσει την τρυφερή εικόνα που έχει για τον μπαμπά του.
Δίνει το καλό παράδειγμα
Ένας μπαμπάς δείχνει αγάπη, συμπόνια και υπομονή όχι μόνο στα μέλη της οικογένειάς του αλλά και γενικά σε όλους τους ανθρώπους. Δεν βρίζει στο αυτοκίνητο επειδή κάποιος του κόρναρε. Δεν κακοποιεί σωματικά ή λεκτικά τους ανθρώπους και δεν τους υποτιμά όταν διαφωνούν μαζί του. Ο μπαμπάς δεν προσβάλλει ποτέ τη μαμά των παιδιών του, ούτε χρησιμοποιεί τα παιδιά του για να πάρει εκδίκηση από την πρώην γυναίκα του.
Τώρα θα σκέφτεστε ότι όλα αυτά είναι αυτονόητα, αλλά μερικές φορές τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα που οι άνθρωποι δεν σκέφτονται ότι οι πράξεις τους μπορεί να μπορεί να βλάψουν συναισθηματικά ή σωματικά τα παιδιά τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος περιμένει από εμάς να είμαστε τέλειοι και να μη μας αγγίζουν τα άγχη και οι δυσκολίες της ζωής. Όλοι επηρεαζόμαστε από τις εντάσεις. Αυτό που εννοώ είναι ότι θα πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας πέντε λεπτά να ανασυγκροτηθεί και να σκεφτεί πριν κάνουμε το οτιδήποτε. Πέντε λεπτά που θα μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα ώστε να θυμηθούμε τι έχει πραγματικά σημασία.
Προστατεύει τα παιδιά του
Αν το παιδί έρθει και μας πει ότι κάποιος του φέρθηκε άσχημα, δεν θα πρέπει να του πούμε ότι μάλλον παρερμήνευσε τις πράξεις αυτού του ανθρώπου. Ο μπαμπάς δεν υποθέτει ότι το παιδί έκανε λάθος. Ο μπαμπάς ακούει, κάνει ερωτήσεις και μετά πράττει. Ο πραγματικός μπαμπάς καθησυχάζει αμέσως τα παιδιά, εξηγώντας τους ότι δεν έκαναν λάθος και ότι έκαναν καλά που του αποκάλυψαν αυτό που τους συνέβη. Και επίσης, τους εξηγεί ότι θα κάνει τα πάντα για να μην τους ξανασυμβεί ποτέ τίποτα άσχημο.
Μου είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι ένα παιδί κάνει λάθος όταν λέει ότι κάποιος συγγενής ή φίλος της οικογένειας το αγγίζει και ότι απλώς παρεξηγεί τις προθέσεις αυτής της πράξης. Ο πραγματικός μπαμπάς πρώτα από όλα βλέπει και καταλαβαίνει όταν συμβαίνει κάτι που κάνει το παιδί να μην νιώθει άνετα και να αναζητά προστασία. Ο πραγματικός μπαμπάς ενημερώνει αυτό το άτομο ότι οι αγκαλιές με μεγάλη διάρκεια και τα υπερβολικά ρουφηχτά φιλιά στο μάγουλο απαγορεύονται. Όταν το παιδί δεν νιώθει άνετα, θα πρέπει να σεβόμαστε τα όρια και τον προσωπικό του χώρο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι μαθαίνουμε στο παιδί να μη σέβεται τους ανθρώπους. Ναι, το παιδί θα πρέπει να είναι ευγενικό και να λέει «γεια», αλλά δεν θα πρέπει αναγκαστικά να αγκαλιάζει και να φιλάει κάποιον με τον οποίο δεν νιώθει άνετα. Αν όμως το παιδί μας αναφέρει κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια άβολη αγκαλιά, θα πρέπει χωρίς δεύτερη κουβέντα να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια του παιδιού με κάθε τρόπο.
Το να είσαι πατέρας είναι εύκολο και δεν απαιτεί και μεγάλη συναισθηματική συμμετοχή. Το να είσαι μπαμπάς όμως για μένα είναι η πιο αφοσιωμένη, δύσκολη και ισόβια ευθύνη.
Πατέρας γίνεσαι αυτόματα με το που γεννιέται το παιδί σου. Τον τίτλο του μπαμπά όμως πρέπει να τον κερδίσεις!
