«Μπαμπά, βαριέμαι! Δεν έχω τίποτα να κάνω!». Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτές τις φράσεις από τη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία; Ουκ ολίγες σίγουρα!
Τα παράπονα αυτά συνήθως γίνονται έντονα σε περιόδους διακοπών, όταν ο χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους είναι πολύς και οι τρόποι που έχουν μάθει να απασχολούνται (συνήθως τάμπλετ, τηλεόραση, υπολογιστής) περιορίζονται αρκετά.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε για να μην βυθιστούν τα παιδιά στην πλήξη;
Απολύτως τίποτα! Στην πραγματικότητα η εμπειρία του να νιώσουν πλήξη είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται να τους εξασφαλίσουμε.
Συνήθως οι γονείς πασχίζουν να βρουν τρόπους για να κρατήσουν τα παιδιά απασχολημένα και αρκετές φορές μάλιστα με στόχο να προσφέρουν μια κάποια εκπαιδευτική διάσταση στις ασχολίες τους. Κι όμως, όταν αφήνουμε τα παιδιά να βρουν μόνα τους τον τρόπο που θα απασχοληθούν ή ακόμα να αντέξουν να μην κάνουν τίποτα όταν αισθάνονται πλήξη, τα βοηθάμε πολύ περισσότερο.
Όταν βαριούνται, τα παιδιά έχουν μια μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσουν τόσο τον εαυτό τους όσο και το περιβάλλον τους.
– Οι λύσεις που θα αναγκαστούν να αναζητήσουν, τα βοηθούν να αναπτύξουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους, ενώ παράλληλα τους δίνουν την ευκαιρία να αποκτούν το κίνητρο που χρειάζονται για να ενεργοποιηθούν και να αναζητήσουν καινούργιες εμπειρίες.
– Μαθαίνουν να παίρνουν πρωτοβουλίες και ενισχύσουν την επιμονή τους, καθώς επίσης και την αίσθηση ότι μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή τους.
– Στην ουσία, τους δίνεται η δυνατότητα να βιώσουν και να αποφασίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούν το χρόνο τους και με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να διαχειρίζονται το χρόνο τους και να αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις και ως ενήλικες.
Όταν κρατάμε ένα παιδί συνεχώς απασχολημένο με δραστηριότητες και εργασίες δεν του δίνουμε τη ευκαιρία να εξερευνήσει τις προσωπικές τους ανάγκες και επιθυμίες. Αντίθετα το μαθαίνουμε να είναι περισσότερο εξαρτημένο από εξωτερικά ερεθίσματα είτε αυτό σχετίζεται με υλικά αγαθά, είτε με ψυχαγωγία. Ένα παιδί που είναι συνεχώς προστατευμένο από το αίσθημα της πλήξης στην ουσία παύει να έχει την ευθύνη που του αναλογεί στο να αντιμετωπίσει και να λύσει από μόνο του το πρόβλημα της υποδιέγερσης που αισθάνεται.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να αντέξουν και να ξεπεράσουν την πλήξη;
– Ακούμε τι έχει να μας πει και του εξηγούμε ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποιες φορές να αισθάνεται ότι βαριέται.
– Αφήνουμε το παιδί να λειτουργήσει ανεξάρτητα και να αποκτήσει τον έλεγχο της κατάστασης και δεν ξεχνάμε να του υπενθυμίσουμε ότι έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του.
– Αν χρειαστεί, δίνουμε μια μικρή ώθηση, αλλά αποφεύγουμε τις έτοιμες λύσεις. Μπορούμε ωστόσο να δημιουργήσουμε μαζί μια κληρωτίδα από πιθανές εναλλακτικές δραστηριότητες όπου το παιδί μπορεί να ανατρέξει εάν αισθάνεται ότι δυσκολεύεται. Σιγά σιγά θα καταφέρει να ξεπερνά και να αντέχει τις περιόδους πλήξης χωρίς τη βοήθειά μας.
Αφήστε τα παιδιά να βαρεθούν και απαλλαγείτε από τις τύψεις! Είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για να τα βοηθήσετε να γεμίσουν ιδέες και να αφεθούν στην παιδικότητά τους!
