Το πατρικό φίλτρο. Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, έχει παρατηρηθεί ότι κατά το διάστημα της κύησης της συντρόφου τους συμβαίνουν κάποιες ψυχολογικές αλλαγές στους άντρες.
- Έχουν μεγάλους φόβους και έντονες συγκινήσεις σχετικά με την εγκυμοσύνη και το δικό τους ρόλο, ώστε νιώθουν την ανάγκη να παρέχουν στη σύντροφό τους απλόχερη συμπαράσταση και ανταποκρίνονται στις ανάγκες της για συναισθηματική στήριξη.
- Διαβάζουν μαζί για το μωρό που θα γεννηθεί και λένε χαρακτηριστικά: «Είμαστε στον τάδε μήνα» ή «Γεννάμε τότε…».
- Επίσης, έχει φανεί ότι, όπως οι μητέρες, και οι πατέρες πλημμυρίζουν από την ορμόνη της αγάπης (ωκυτοκίνη) όταν βλέπουν το μωρό τους για πρώτη φορά.
Έχουν βιολογικό ρολόι οι άντρες ;
Παρατηρείται ότι αρκετοί άνδρες μετά τα 35 αισθάνονται την ανάγκη να αποκτήσουν παιδί. Αυτή η ανάγκη τονίζεται και από το περιβάλλον, κυρίως αν οι στενοί φίλοι έχουν βιώσει αντίστοιχη εμπειρία.
Απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η ύπαρξη τόσο μιας καλής επαγγελματικής κατάστασης όσο και μιας συναισθηματικά πλήρους σχέσης. Δυστυχώς, οι σημερινές οικονομικές συνθήκες λειτουργούν αποτρεπτικά στα νέα ζευγάρια για την απόκτηση παιδιού, μιας και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο και απειλητικό.
Έγινα μπαμπάς. Αλλάζει συναισθηματικά ο άντρας όταν γίνεται πατέρας ;
Οι περισσότεροι άντρες θεωρούν την πατρότητα βασικό σκοπό της ζωής και προσπαθούν να ανταποκριθούν σε αυτή την αποστολή προσφέροντας συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη στη σύντροφό τους και στο παιδί τους.
Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε τα συναισθήματα κάποιων που ανησυχούν μήπως οι ρυθμοί της εργασίας τους και η ελευθερία των κινήσεών τους θα αλλάξουν δραστικά με τον ερχομό του παιδιού.
Τέλος, υπάρχουν περιπτώσεις που «βλέπουν σαν βουνό» αυτή την ευθύνη, και στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τον εαυτό τους αποστασιοποιούνται.
Αισθάνονται οι άντρες ανταγωνιστικά με το παιδί τους ;
Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας πατέρας νιώθει ανταγωνιστικά εξαιτίας του στενού δεσμού της μητέρας με το βρέφος, κυρίως όμως όταν η σύζυγός του δεν ασχολείται με τον ίδιο.
Τότε είναι δυσαρεστημένος και αρνητικός. Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να ανατραπεί, αν ο ίδιος συμμετείχε στη φροντίδα του βρέφους υποστηρίζοντας ψυχικά τη σύντροφό του. Από την πλευρά της, η μητέρα οφείλει να επιτρέπει και να προτρέπει το σύντροφό της να μοιράζονται την καθημερινή φροντίδα του παιδιού τους.
Ποια είναι τα βασικά συστατικά μιας επιτυχημένης οικογενειακής σχέσης ;
Δεν υπάρχει ειδική συνταγή επιτυχίας. Όταν το ζευγάρι έχει επικοινωνία, σέβεται ο ένας τον άλλον, αποφασίζει από κοινού, λειτουργεί συμπληρωματικά, μοιράζεται τις ευθύνες των παιδιών του και ασχολείται με αυτά, τότε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες ώστε να προχωρήσει καλά αυτή η σχέση.
Πώς θα παρακινήσουμε έναν άντρα να ασχοληθεί περισσότερο με το παιδί του ;
Ηεπιθυμία των δύο μελών του ζευγαριού να αποκτήσουν παιδί, αλλά και η συνεννόηση για τις ευθύνες που ο καθένας θα έχει στο μεγάλωμά του, είναι καθοριστικής σημασίας.
Η επικοινωνία, η συνεργασία και η ποιότητα της συζυγικής σχέσης αποτελούν κυρίαρχους παράγοντες σε αυτή την κατεύθυνση. Άρα, η συμμετοχή του πατέρα στο μεγάλωμα ενός παιδιού δεν χρειάζεται προτροπή. Υπάρχουν μητέρες οι οποίες παραπονιούνται για το σύντροφό τους ότι δήθεν δεν συμμετέχει στο μεγάλωμα του παιδιού τους.
Αν παρατηρήσει, όμως, κάποιος, θα διαπιστώσει ότι οι ίδιες είναι που δεν επιτρέπουν ουσιαστικά το μοίρασμα της ευθύνης του παιδιού. Από την αρχή, λοιπόν, πρέπει να γίνονται οι συζητήσεις για το μερίδιο φροντίδας κάθε γονιού, και όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, αυτά επαναπροσδιορίζονται με βάση τις ανάγκες τους.
Οι γονείς του ζευγαριού συχνά βοηθούν αρκετά με τον ερχομό του παιδιού. Μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σχέση του ζευγαριού;
Οι γονείς του ζευγαριού είναι οι πρώτοι στους οποίους το ζευγάρι καταφεύγει για βοήθεια. Είναι εκείνοι που προθυμοποιούνται να κρατήσουν το εγγονάκι τους για να διευκολύνουν τα παιδιά τους. Ωστόσο, παρά τις καλές προθέσεις, ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά το οικογενειακό ισοζύγιο, όταν προσπαθούν να πάρουν μερίδιο του ρόλου των γονιών, επεμβαίνοντας, επιπλήττοντας ή κριτικάροντας το παιδί τους, π.χ. για τη φροντίδα του μωρού, το όνομά του κλπ.
Για την αποφυγή τέτοιων παρεξηγήσεων, πρέπει να είναι σαφής ο υποστηρικτικός τους ρόλος, να αποφεύγουν τα παράπονα ή τις παρατηρήσεις στα παιδιά τους και να δεχτούν ότι την κύρια ευθύνη την έχουν οι δύο γονείς.
Οι μπαμπάδες βιώνουν ενοχικά την πολύωρη απουσία τους από το σπίτι ;
Δυστυχώς, σε πολλές οικογένειες, ο πατέρας υποχρεώνεται λόγω της εργασίας του να απουσιάζει πολλές ώρες. Ο χρόνος που αφιερώνει στα παιδιά του είναι λίγος. Αυτό του δημιουργεί ενοχές και τον πιέζει. Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα όταν και η σύζυγος απουσιάζει λόγω της εργασίας της πολύ από το σπίτι.
Μελέτη δείχνει ότι το 87,8% των πατέρων αναφέρουν ότι, όταν εργάζονται, στο μυαλό τους βρίσκονται τα παιδιά τους. Εδώ και χρόνια έχει φανεί ότι στην επικοινωνία με τα παιδιά μετρά κυρίως η ποιότητα και όχι τόσο η ποσότητα. Αν, δηλαδή, το λίγο χρόνο που ο πατέρας διαθέτει καθημερινά, τον αφιερώνει στο κάθε παιδί του χωριστά, τότε φαίνεται ότι ευνοείται η σχέση του μαζί τους.
Να υπογραμμίσουμε ότι είναι εσφαλμένο να πιστεύουν οι μπαμπάδες ότι η μητρική παρουσία μπορεί να υποκαταστήσει το δικό τους ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή των παιδιών τους.
Ποιος είναι, τελικά, ο καλός πατέρας ;
Ο καλός πατέρας είναι εκείνος που έχει συνειδητοποιήσει την αξία του ρόλου του στη ζωή των παιδιών του. Βάζει σε προτεραιότητα την οικογένειά του και αφιερώνει χρόνο στα παιδιά του.
Η αποστολή του είναι σημαντική, μιας και εκείνος είναι που με τη δύναμη και την εξουσία του ρόλου του θα μυήσει τα παιδιά του στα «μυστικά» του έξω κόσμου. Αυτός θα τα βοηθήσει να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο που τα ενώνει με τη μητέρα και θα τα βοηθήσει να κοινωνικοποιηθούν και να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
