Πολύ συχνά οι γονείς μπερδεύουν την επιβράβευση με τη δωροδοκία, ωστόσο όσο σημαντικό εργαλείο για την ανατροφή του παιδιού είναι η πρώτη, άλλο τόσο αρνητική είναι η δεύτερη, η οποία δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει.
Η βασική τους διαφορά είναι ότι η επιβράβευση συνήθως έρχεται στο τέλος μιας καλής συμπεριφοράς, που το παιδί επιδεικνύει από μόνο του. Αντίθετα, η δωροδοκία συμβαίνει στην αρχή με σκοπό να πειστεί το παιδί να συμπεριφερθεί ανάλογα.
Για παράδειγμα, το να δώσετε ή να τάξετε στο παιδί μια σοκολάτα για να σταματήσει να φέρεται άσχημα είναι δωροδοκία. Το να του προσφέρετε στο τέλος της μέρας μια σοκολάτα, χωρίς να το απαιτήσει το ίδιο, επειδή συμπεριφέρθηκε όμορφα είναι επιβράβευση.
Η επιβράβευση είναι θετική γιατί δείχνει έμπρακτα στο παιδί ότι οι καλές συμπεριφορές ανταμείβονται κι έτσι του δημιουργεί κίνητρο. Αντίθετα, η δωροδοκία είναι ιδιαίτερα αρνητική γιατί:
Στέλνει το λάθος μήνυμα: Ενώ στην επιβράβευση πρώτα συμπεριφέρεσαι σωστά και μετά ανταμείβεσαι, στη δωροδοκία το παιδί μαθαίνει πώς μπορεί να πετύχει ό,τι θέλει, απλά αν υποσχεθεί ότι στο μέλλον θα συμπεριφερθεί σωστά.
Συνήθως δεν πετυχαίνει: Δηλαδή τις περισσότερες φορές μόλις το παιδί αποκτήσει αυτό που θέλει, ξεχνά την υπόσχεσή του και παραφέρεται ξανά, αφού πλέον δεν έχει τίποτα άλλο να περιμένει.
Το παιδί γίνεται χειριστικό: Χρησιμοποιεί την άσχημη συμπεριφορά για να αποκτήσει ό,τι επιθυμεί, αφού ξέρει ότι θα σπεύσετε να το δωροδοκήσετε για να αλλάξει συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να μην κάνει τίποτα χωρίς δωροδοκία.
Θα αρχίσει και το ίδιο να δωροδοκεί: Δωροδοκώντας το παιδί, του περνάτε το μήνυμα ότι η δωροδοκία είναι ένας καλός τρόπος για να πετυχαίνεις το σκοπό σου κι έτσι σταδιακά θα αρχίσει και το ίδιο να τη χρησιμοποιεί στους φίλους του.
