Ένα επιστημονικό πείραμα που προέκυψε κάπως τυχαία ήρθε πριν από μερικές δεκαετίες να μας αποδείξει το προφανές:
Τη δύναμη της γονεϊκής φιγούρας, το “αποτύπωμα” από τις πρώτες στιγμές της ζωής μας καθορίζει το μέλλον μας. Στο πείραμα συμβαίνει το εξής: Τα νεογέννητα παπάκια βρέθηκαν αμέσως μετά τη γέννηση τους μπροστά στον επιστήμονα κι όχι στο φυσικό τους γονέα. Απουσία του δευτέρου άρχισαν να ακολουθούν το πρώτο καθώς αυτό άρχισε να κινείται!
Δυνητικά ήταν σε θέση να τον ακολουθούν μία ζωή!
Η αίσθηση του ανήκειν και η ανάγκη για προστασία
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τις υιοθεσίες: Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους θετούς τους γονείς τους αποδέχονται στον ρόλο του φυσικού, τους ακολουθούν και μεγαλώνουν μαζί τους για μια ζωή. Γιατί; Γιατί έχουμε ενστικτωδώς την ανάγκη να ανήκουμε κάπου, να ακολουθήσουμε ένα πρότυπο, να συνταχθούμε με κάποιον που έχει δύναμη και ισχύ.
Το ένστικτο της επιβίωσης μας οδηγεί στο κατόπι εκείνον που θα σταθεί δίπλα μας, γίνεται σημαντικός, τον αντιγράφουμε και μέσα από αυτόν μαθαίνουμε την ζωή. Μέσα από τη διαδικασία της μάθησης, αποκτούμε τις δεξιότητες για να επιβιώσουμε και να ενταχθούμε στην κοινωνία. Και οι δάσκαλοι μας σ’ αυτή τη διαδικασία είναι πάνω από όλους οι γονείς!
Γονέας: o σημαντικότερος ρόλος ίσως στην παράσταση της διαβίωσης, στο έργο της διανόησης, ο πρώτος αγωνιστής που θα αναδείξει τους νέους πρωταγωνιστές.
Τα παιδιά μαθαίνουν από τη συμπεριφορά των γονιών
Τα παιδιά μαθαίνουν από τους γονείς τους, μαθαίνουν ότι βιώνουν, μαθαίνουν από αυτά που βλέπουν με τα μάτια τους και ακούνε με τα αυτιά τους, όχι με θεωρίες , ούτε με λόγια αλλά με πράξεις, με έργα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να έχουν συνείδηση της αξίας και της σημασίας του ρόλου τους. Να μην ξεχνάμε τον αντίκτυπο των πράξεων μας, των λόγων μας, της παραμικρής μας κίνησης. Λέμε συχνά “τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια, ρουφούν το κάθε τι που αντιλαμβάνονται” : Πόσο αλήθεια είναι! Πόσο μεγάλη ευθύνη προσδίδει στο ρόλο του γονέα, αλλά και πόση ευχαρίστηση να είναι κάποιος ευλογημένος με ένα τέτοιο χάρισμα! Τι καμάρι που νοιώθουμε όταν τα καταφέρνουμε, όταν ακούσουμε μία καλή κουβέντα για τα παιδιά μας και τι πίκρα αν συμβεί έστω και σε μικρή κλίμακα το αντίθετο.
Η αξία του να είσαι γονιός είναι ανεκτίμητη, μία μοναδική εμπειρία που μας ωριμάζει και δύναται να μας κάνει πολύ, πολύ, πολύ καλύτερους ανθρώπους.
paidiatros.com
