Οι επισκέψεις από και προς τον παππού και την γιαγιά είναι πολύ συνηθισμένες στην ελληνική οικογένεια. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εκδηλώσεις αγάπης.
Ένα συχνό φαινόμενο που προκύπτει σε τέτοιες επισκέψεις και συναναστροφές είναι το εξής: Οι συγγενείς περιμένουν αγκαλιές και φιλιά από το παιδί σας αλλά εκείνα δεν θέλουν να τους αγκαλιάσουν ούτε να τους φιλήσουν.
«Έελα Μαρία, δώσε βρε ένα φιλάκι στη γιαγιά που σε αγαπάει τόσο πολύ! Δες τι ωραίο παιχνίδι σου πήρε πάλι, έλα, δώσ’ της! Ένα μόνο να χαρεί!»
Τι μηνύματα δίνουμε στα παιδιά μας για τα όρια του σώματος τους με αυτόν τον τρόπο;
Αν πιέζουμε τα παιδιά μας να αγκαλιάζουν κάποιον που δε θέλουν είναι σαν να τα αφήνουμε ελεύθερα στην σεξουαλική κακοποίηση.
Μην ξεχνάτε ότι τα περισσότερα περιστατικά κακοποίησης πράττονται από οικογενειακούς φίλους και συγγενείς, αλλά και πέρα από αυτό το παιδί πρέπει να συνειδητοποιήσει οτι έχει τον έλεγχο του εαυτού του και του σώματός του.
Και τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;
Αν ένα παιδί δεν θέλει να αγκαλιάσει κάποιον του δίνουμε την ευκαιρία να βάλει όρια για τον εαυτό του και να πει όχι. Αν δεν αισθάνεται άνετα με ένα άτομο θα πρέπει να το σεβαστούμε.
Μην απαιτείτε την σωματική επαφή, την αγκαλιά και το φιλί εαν δεν θέλουν. Η αγάπη και η αγκαλιά πρέπει να μας βγαίνει φυσικά. Ακόμα κι αν δεν θέλουν να αγκαλιάσουν ούτε εσάς κάποιες φορές, απλά σεβαστείτε το.
Τα παιδιά πολλές φορές δοκιμάζουν την υπομονή μας με το να αρνούνται να κάνουν μπάνιο, να κοιμηθούν και να φάνε. Όμως η άρνηση της αγκαλιάς δεν πρέπει να συγχέεται με την κακή συμπεριφορά ενός παιδιού.
Αντί για φιλιά και αγκαλιές μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας, όσο ντροπαλό κι αν είναι, να δίνει το χέρι του για χειραψία ή για «κόλλα πέντε».
