in

“Μπαμπά, θέλω να σταματήσω το ποδόσφαιρο” (σ.σ. ή το μπαλέτο, ή το πιάνο…)

Μαζί με τη σχολική χρονιά κάθε Σεπτέμβριο ξεκινούν και όλες οι αθλητικές και δημιουργικές δραστηριότητες, οι οποίες ενίοτε καταλήγουν να φορτώνουν το πρόγραμμα των παιδιών, είτε γιατί  οι γονείς τα παροτρύνουμε να δοκιμάσουν κιθάρα ή μια πολεμική τέχνη είτε διότι είναι απλώς στη φύση τους. Όμως είναι απολύτως φυσιολογικό για ένα παιδί να φτάσει στο σημείο κάποια στιγμή να θέλει να σταματήσει. Κι εμείς τότε μπαίνουμε σ’ αυτή τη δύσκολη θέση όπου πρέπει να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό και αναλόγως να το καθοδηγήσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση.

Αρχικά οι λόγοι για τους οποίους καλό είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να συνεχίσουν μια δραστηριότητα είναι σημαντικοί. Με αυτό τον τρόπο τούς διδάσκουμε τη σημαντική έννοια της δέσμευσης. Επίσης τους μαθαίνουμε να επιμένουν ώστε να γίνουν καλύτεροι, γιατί η βελτίωση θέλει κόπο.

Αν, όμως, από την άλλη, παρατηρείτε ότι η εν λόγω δραστηριότητα την οποία το παιδί θέλει να σταματήσει δεν εξελίσσεται πολύ καλά και σαμποτάρει την αυτοπεποίθησή του ή αποδεικνύεται χάσιμο χρόνου, τότε η διακοπή αποτελεί λογική λύση.

Το πρόβλημα ωστόσο για τους περισσότερους γονείς είναι ότι συνειδητοποιούμε πως η σωστή απόφαση εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του παιδιού μας και δεν υπάρχει γενικός κανόνας. Ένας τρόπος που συμβάλλει στη λήψη της καλύτερης απόφασης είναι μια αληθινή, ειλικρινής συζήτηση με το παιδί μας, από την οποία θα αντιληφθούμε τι είναι το πιο ωφέλιμο να γίνει. Αυτή η συζήτηση είναι σημαντικό να γίνει μαζί με το παιδί γιατί έτσι διδάσκεται πώς να παίρνει σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή του υπολογίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αντίστοιχα. Επιπλέον, θα το βοηθήσει να νιώσει υπεύθυνο και φυσικά στο να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ γονιού και παιδιού. Πώς όμως να ξεκινήσετε αυτή τη συζήτηση ανάλογα με την περίπτωση και να δώσετε στο μικρό συνομιλητή σας την ευκαιρία να σας ανοιχτεί και να σας πει όλες τις σκέψεις του;

Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας δεν έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό του σ’ αυτό που κάνει:

-«Γιατί θες να τα παρατήσεις;».

-«Πιστεύεις ότι θα αλλάξεις γνώμη λίγο αργότερα;».

-«Γιατί ήθελες να ξεκινήσεις αυτή τη δραστηριότητα; Τι ήθελες να μάθεις;».

-«Πιστεύεις ότι έχεις προσπαθήσει πολύ; Αν όχι, γιατί πιστεύεις ότι δεν το έχεις κάνει;».

Παρ΄όλα αυτά δεν το αποθαρρύνετε να δοκιμάσει πράγματα στο μέλλον:

-«Είναι εντάξει. Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις τι τελικά σε ευχαριστεί να κάνεις αν δεν δοκιμάσεις διάφορα πράγματα».

-«Υπήρξε κάτι που σου άρεσε πολύ σ’ αυτή τη δραστηριότητα; Ίσως μπορούμε να βρούμε μια άλλη που να εστιάζει περισσότερο σ’ αυτό το συγκεκριμένο ενδιαφέρον σου».

-«Είμαι περήφανος για εσένα που προσπάθησες. Μου αρέσει η προθυμία σου να κάνεις καινούρια πράγματα».

Αν πιστεύετε ότι έχει απογοητευτεί γιατί δεν είναι ο/η καλύτερος-η:

-«Μερικές φορές όταν κάποιος άλλος είναι καλύτερος δεν έχει πλάκα για εσένα, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι εσύ περνούσες ωραία κατά τη δραστηριότητα. Μήπως να συγκεντρώνεσαι στο ότι όντως περνάς ωραία και όχι στο ποιος θα είναι ο καλύτερος;».

-«Φαίνεται ότι ο φίλος σου ήταν καλύτερος από εσένα σήμερα, αλλά τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά αύριο. Ας το δοκιμάσουμε αύριο και βλέπουμε πώς θα νιώσεις».

-«Ο Γιώργος φαίνεται να είναι καλύτερος από εσένα, αλλά εσύ φαίνεται ότι τα καταφέρνεις πολύ καλύτερα από τον Γιάννη και τον Νίκο».

-«Μπορεί να μην είσαι ο καλύτερος, αλλά βλέπω ότι βελτιώνεσαι φορά με τη φορά. Μου φαίνεται μάλιστα ότι το απολαμβάνεις πολύ περισσότερο τώρα από όταν βελτίωσες τις δυνατότητές σου».

Όταν φαίνεται ότι θέλει να πάει στη δραστηριότητα μόνο όταν έχει βραβευτεί:

-«Δεν πιστεύεις ότι το να παίρνεις κάθε φορά βραβείο θα κάνει τη δραστηριότητα βαρετή;».

-«Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι νιώθουν καλύτερα όταν κερδίζουν βραβείο επειδή έχουν προσπαθήσει σκληρά ή όταν έχουν κάνει μικρή προσπάθεια;».

-«Τι θα έλεγες στον εαυτό σου κάθε φορά που θα έβλεπες ότι τα πας λίγο καλύτερα;».

Αν πιστεύετε ότι θέλει να τα παρατήσει γιατί η δραστηριότητα ξαφνικά έχει γίνει πιο απαιτητική από το αναμενόμενο:

-«Φαίνεται ότι περνούσες καλά μέχρι που τα πράγματα δυσκόλεψαν. Πιστεύεις ότι θα περνάς το ίδιο καλά στη δραστηριότητα μόλις περάσει η δύσκολη περίοδος;».

-«Υπάρχουν κάποια αστεία πράγματα και κάποια που δεν είναι τόσο αστεία σε κάθε δραστηριότητα. Ποια πιστεύεις ότι έχουν πλάκα; Πιστεύεις ότι αυτά είναι ένας καλός λόγος για να συνεχίσεις;».

-«Μπορείς να σκεφτείς κάτι που θα μπορούσε να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις δυσκολίες έτσι ώστε να συνεχίσεις να πηγαίνεις αφού περνάς καλά;».

Όταν έχει αρχίσει να βαριέται τη δραστηριότητα με το πέρασμα του χρόνου:

-«Πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να μάθεις πάνω σ’ αυτό;».

-«Πιστεύεις ότι έχεις γίνει πολύ καλός στη συγκεκριμένη δραστηριότητα; Αν ναι, τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνεις στη συνέχεια;».

 

babyradio.gr

10 πράγματα που σίγουρα θα κάνετε όταν αποκτήσετε παιδιά

6 tips από τους ψυχολόγους του Harvard: Πώς να μεγαλώσετε ένα καλό παιδί!