Πως μπορεί λοιπόν ο μπαμπάς να εκμεταλλευτεί θετικά το ρόλο που παίζει στη ζωή της κόρης του και να της χαρίσει ως δώρο, κάποιες πεποιθήσεις γύρω από τη ζωή;
Τι μαθήματα μπορεί να της δώσει;
• Να σέβεται τους άλλους ανθρώπους χωρίς όμως να καταπιέζει τον εαυτό της!
Σίγουρα είναι ωραίο να σεβόμαστε τους άλλους, όχι όμως να καταπιέζουμε τον εαυτό μας για τους άλλους.
Σεβασμός δεν σημαίνει πως πρέπει να συμφωνούμε στα πάντα και να μην φέρνουμε αντιρρήσεις.
Σημαίνει πως μπορώ να πω τη γνώμη μου χωρίς να προσβάλλω και χωρίς να προσπαθήσω να επιβάλλω αυτό που εγώ ενστερνίζομαι!
• Να αγαπάει τον εαυτό της!
Δεν φτάνει ο ετεροσεβασμός, χρειάζεται και ο αυτοσεβασμός.
Και είναι αλήθεια πως αν δεν σέβομαι εμένα, δεν μπορώ να σεβαστώ ούτε εσένα!
Ο πατέρας λοιπόν δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που θα την εκτιμήσει, αλλά και ο πρώτος άνδρας που θα της δείξει πως είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι!
• Η σχέση με τους άνδρες:
Ο πατέρας ως εκπρόσωπος του ανδρικού φύλου, μπορεί μέσα από τον τρόπο που φέρεται και την αλληλεπίδρασή τους, να της “διδάξει” πως εκείνη μπορεί να είναι ο εαυτός της, να είναι αληθινή στις σχέσεις της, να διεκδικεί και να απαιτεί, μέσα από κατάλληλους για εκείνη τρόπους.
• Να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της:
Ο πατέρας είναι ο πρώτος που θα την εμπιστευτεί και θα της δείξει πως είναι να κερδίζεις την εμπιστοσύνη των άλλων…
• Να εμπιστεύεται τους άλλους:
Ο πατέρας είναι εκείνος που ακόμα και στις μέρες μας όπου και η γυναίκα εργάζεται, εξακολουθεί και παραμένει ο κουβαλητής της οικογένειας, εκείνος που προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά στα μέλη της.
• Να διεκδικεί και να παίρνει πρωτοβουλίες:
Η ενθάρρυνση στο να δοκιμάζει η κόρη νέα πράγματα από την μικρή παιδική της ηλικία είναι πολύ σημαντική για να αναπτύξει πρωτοβουλιακό χαρακτήρα.
Ο πατέρας θα της δείξει πως μπορεί να θέσει στόχους και να προσπαθήσει να πραγματοποιήσει τους στόχους της.
• Να μείνει μακριά από στερεότυπα “οι άνδρες δεν κλαίνε”:
Μία σημαντική εξέλιξη στις μέρες μας είναι πως επιτέλους αρχίζουν και κλονίζονται τα στερεότυπα που θέλουν τους άνδρες δυνατούς και σκληρούς, τα στερεότυπα που θεωρούν το δάκρυ αδυναμία και “γυναικεία υπόθεση”. Ας δείξει λοιπόν ο μπαμπάς στη κορούλα του πως το να κλαίει ένας άνδρας δεν σημαίνει αδυναμία, αλλά δύναμη συναισθηματικής έκφρασης.
• Να σχετίζεται με άνδρες όχι απαραίτητα με την ερωτική χροιά:
Ναι, οι γυναίκες μπορούν να κάνουν παρέα με άλλους άνδρες, να είναι φίλες με άλλους άνδρες, να μοιραστούν μυστικά μαζί τους, να ζητήσουν τη συμβουλή τους και να τους συμβουλέψουν, να γελάσουν, να κλάψουν μαζί τους…
Οι άνδρες δεν δαγκώνουν!
Σίγουρα βέβαια για όλα τα παραπάνω χρειάζεται ενίσχυση και από την μητέρα, καθώς αν ο ένας γονιός λέει άσπρο και ο άλλος μαύρο ή αν ο ένας γονιός αμφισβητεί τον άλλον μπροστά στη κόρη, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να “φτιάξει” ένα προβληματικό παιδί, όπως άλλωστε όμως σε τέτοιες περιπτώσεις, προβληματικός είναι και ο ίδιος ο γονιός που αντί να αντιμετωπίσει τις δικές του εσωτερικές αναζητήσεις, προβληματισμούς ή μισοτελειωμένες υποθέσεις, τα ρίχνει πολύ εύκολα στον άλλον…
Μαρίνα Μόσχα, Ψυχοθεραπεύτρια – Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
