Αν μπορώ να δώσω μια συμβουλή σε κάθε γονέα, αυτή είναι:
Δες το παιδί που έχεις, αγκάλιασέ το και βοήθησέ το να βρει τις δυνατότητές του, να διευρύνει τους ορίζοντές του, να διεκδικήσει όσα θέλει. Ο ρόλος σου είναι να είσαι συνοδός και συνοδοιπόρος στο ταξίδι αυτό. Ένα βήμα πιο πίσω ίσως.
Ακόμα και αν το παιδί ξεμακραίνει, ξέρει πως θα είσαι πάντα εκεί. Και εσύ θα ξέρεις πως πάντα θα γυρίζει. Γιατί αυτή είναι η ουσία της σχέσης γονέων παιδιών. Να είναι συνάμα κοντινή μα και ελεύθερη.
Αν ξεμακραίνει το παιδί δεν είναι γιατί σε εγκαταλείπει αλλά γιατί αρχίζει να νιώθει τις δυνάμεις του και θέλει να δοκιμάσει. Χρειάζεται απλά να ξέρει ότι θα σε βρει εκεί. Όταν σε χρειαστεί.
Όχι για να το μαλώσεις ή να το επικρίνεις στην περίπτωση που κάνει λάθος, αλλά για να το βοηθήσεις να επουλώσει τις πληγές και να συνεχίσει.
Ιερός ο ρόλος του γονέα. Και καθοριστικός για τη ζωή κάθε παιδιού.
Ελένη Φωτίου “Η σιγή των αστεριών”
