Η ανατροφή των παιδιών είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση και δεδομένου του πλήθους των πραγμάτων και των καταστάσεων στα οποία εκτίθενται τα παιδιά, η προσπάθεια να τα προφυλάξει ένας γονέας από το να πάθουν κακό είναι αρκετά δύσκολο, όπως και το να προσπαθεί να παρέχει εμπειρίες που το οδηγούν να γίνει ένα ανθεκτικό, δυνατό και σκληρά εργαζόμενο άτομο μπορεί κάποιες φορές να φαίνεται σαν μια ανυπέρβλητη πρόκληση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γονείς να συμβουλεύονται μια απεριόριστη σειρά βιβλίων για γονείς κάτι το οποίο φαίνεται να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση.
Ποτέ άλλοτε οι γονείς δεν είχαν τόση πληροφόρηση για την ανατροφή των παιδιών και πότε άλλοτε δεν ήταν τόσο αγχωμένοι.
Κανείς δεν είπε ότι η ανατροφή των παιδιών είναι εύκολη και η ανατροφή διανοητικά ισχυρών παιδιών είναι ακόμη πιο δύσκολη. Υπάρχουν εντούτοις τρία πράγματα που γνωρίζουμε ότι δεν οδηγούν σε διανοητικά ισχυρά παιδιά, τα οποία είναι:
1. Να τα παρα-χαϊδεύουν οι γονείς.
Κανείς δεν θέλει να δει το παιδί του να υποφέρει. Ωστόσο, όταν οι γονείς πηγαίνουν στα άκρα και προστατεύουν τα παιδιά τους από τα πάντα, στο τέλος αυτά υποφέρουν. Τα παιδιά που διδάσκονται ότι, όταν η ζωή είναι σκληρή κάποιος απλώς θα τους πάρει την ευθύνη αλλάζοντας τους κανόνες, θα μπορέσει να τα βάλει σε μια ευκολότερη τάξη αν δεν τα καταφέρνουν σε μεγαλύτερη, θα πείσει τον δάσκαλο να τους δώσει λιγότερη εργασία ή περισσότερο χρόνο για να την εκτελέσουν, θα έρθει σε ρήξη για εκείνα με τον προπονητή τους και τελικά θα κάνει ακόμη και το δέντρο που προσπαθεί να ανέβει μικρότερο, όχι μόνο μαθαίνουν ως ενήλικες να μην πιστεύουν στις ικανότητές τους αλλά οι ικανότητές τους φαίνεται να μην έχει σημασία.
Γιατί όταν δεν αφήνουμε τα παιδιά να αγωνιστούν αρκετά για να αναπτύξουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, δεν δείχνουμε πίστη ούτε σε εκείνα ούτε στις ικανότητές τους. Μπορεί να είναι δύσκολο να το δούμε, αλλά οι δυσκολίες είναι μέρος της ζωής μας και είναι και αυτό που μας δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθούμε. Και κανένα αφεντικό δεν μείωσε ποτέ τον φόρτο εργασίας των εργαζομένων, επειδή φαίνονταν να δυσκολεύονται.
2. Να τους λένε συνεχώς ότι είναι «εξαιρετικά» παιδιά.
Τα περισσότερα πράγματα είναι μέτρια, κάποια πράγματα είναι καλά και λίγα πράγματα είναι πραγματικά εξαιρετικά. Εάν οι γονείς λένε στο παιδί τους πως ό,τι κάνουν είναι περίφημο και εξαιρετικό – από μια ζωγραφιά του εαυτού τους που μοιάζει με ξυλάκι μέχρι το σωστό τρόπο που τρέχουν στο γήπεδο ποδοσφαίρου – δεν μαθαίνουν τι είναι πραγματικά εξαιρετικά καλό και τι δεν είναι.
Αντιθέτως, όταν τα πάντα είναι εξαιρετικά και περίφημα, δεν έχει καμία διαφορά σε αυτό που κάνουν διότι η απάντηση είναι πάντα η ίδια. Τα παιδιά που ανατρέφονται με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να μην προσπαθούν γιατί δεν κάνει καμία διαφορά και δεν υπάρχει τίποτε για το οποίο πρέπει να προσπαθήσουν. Οι γονείς που δεν αφιερώνουν χρόνο για να διδάξουν στα παιδιά τους τι είναι πραγματικά εξαιρετικό – και οι οποίοι δεν μπορούν να αντέξουν το να πουν στα παιδιά τους ότι δεν είναι εξαιρετικά καλοί (και ότι είναι απλώς καλοί)- έχουν παιδιά που δεν παίρνουν χρόνο για να αγωνιστούν για κάτι, γιατί δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό ούτως ή άλλως.
3. Να τα προστατεύουν από την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή όπως είναι και η ζωή. Και η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να ξεμπλέξει τον άλλον. Και κανείς δεν θα έπρεπε. Ωστόσο, όταν τα παιδιά είναι συνεχώς προστατευμένα από την πραγματικότητα – στα πάντα, από την αντικατάσταση των παιχνιδιών που έχουν σπάσει για δέκατη έβδομη φορά έως την παράνομη πράξη για την οποία οι γονείς δεν κάλεσαν τις αρχές – μαθαίνουν ότι οι κανόνες δεν ισχύουν για αυτούς αλλά ούτε και η πραγματικότητα.
Αντιθέτως, φτιάχνουν δικούς τους κανόνες, και περιμένουν από τους άλλους να τους ακολουθήσουν. Και όχι μόνο αυτό δεν λειτουργεί όταν προσπαθούν στη συνέχεια να επιτύχουν στον επαγγελματικό τομέα – εκτός φυσικά από την περίπτωση που εργάζονται για τους ίδιους τους γονείς τους- αλλά δεν λειτουργεί ούτε και στις σχέσεις- εκτός αν εμπλέκονται μόνο οι ίδιοι, πράγμα δύσκολο σε μια σχέση.
Η αλήθεια είναι ότι η ανατροφή διανοητικά ισχυρών παιδιών υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δύσκολη – όπως ακριβώς και τα παιδιά. Ωστόσο, όταν αφιερώνει κανείς πάρα πολύ χρόνο και την απαραίτητη ενέργεια που απαιτείται – και επιλέξει το δύσκολο δρόμο, ανεξαρτήτως δυσκολίας – θα μπορέσει να τους δείξει τι ακριβώς αποκαλείται δυσκολία και κατ’επέκταση προσπάθεια.
