Δεν αντιμετωπίζουμε το θέμα των ναρκωτικών ως θέμα ταμπού (κάτι που είναι ‘κακό’ να μιλήσει κανείς), αντίθετα, το αναγνωρίζουμε ως θέμα σημαντικό.
«Η κοινή γνώμη των επαγγελματιών στον χώρο μας στην Ελλάδα είναι ότι η πλέον κατάλληλη ηλικία είναι η πρώτη εφηβική, δηλαδή πάνω κάτω από τα 12-14 και μετά. Η δική μου προσωπική άποψη (που συγκλίνει με ότι ακολουθείται ως προτροπή από ανάλογους οργανισμούς του εξωτερικού π.χ. Μ. Βρετανία) είναι ότι ο γονέας μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Λέγοντας αυτό, οφείλω να πω επίσης ότι ο γονέας πρέπει να αξιολογήσει και να προσαρμόσει τις απαντήσεις του στο παιδί, ή τις πληροφορίες που θα μοιραστεί με αυτό ανάλογα με την ηλικία.
Με ένα παιδί γύρω στα 6-7 , την ώρα που κάνει προσωπική υγιεινή, πχ όταν πλένει τα δόντια του, ο γονέας μπορεί να πει το να φροντίζουμε τα δόντια μας, το σώμα μας και την υγεία μας γενικότερα είναι κάτι απαραίτητο και σωστό. Υπάρχουν όμως και διάφορες δραστηριότητες ή κακές συνήθειες , όπως το κακό ή το πολύ φαγητό ή το κάπνισμα , οι οποίες επιβαρύνουν την υγεία.
Με ένα παιδί γύρω στα 8-10, την ώρα που για παράδειγμα βλέπουμε τηλεόραση (ή ακόμη σε αυτήν κάτι σχετικό με ουσίες) μπορούμε να το ρωτήσουμε αν ξέρει κάτι, και να το ενημερώσουμε με απλές κουβέντες ότι υπάρχουν διάφορες ναρκωτικές ουσίες, όπως η κάναβη, οι οποίες βλάπτουν σοβαρά την υγεία, έχουν επιπτώσεις στο σώμα μας, και στον τρόπο που σκεπτόμαστε και λειτουργούμε.
Με ένα παιδί από τα 12-14 και μετά, μπορούμε πιο άνετα να συζητήσουμε για ναρκωτικά, τις επιδράσεις στην υγεία, τις κοινωνικές συνέπειες, να μπούμε σε βάθος με σχετικές πληροφορίες, όπως το γεγονός ότι είναι παράνομες δραστηριότητες, ότι οι έμποροι λ.χ. δρουν με δολιότητα και σκληρότητα, να αναφερθούμε ακόμη λ.χ. σε slang ορολογία για τις ναρκωτικές ουσίες (όπως ότι η κάναβη λέγεται και ‘χόρτο’ κλπ), αφυπνίζοντας και ευαισθητοποιώντας το παιδί μας νωρίς!
Τέλος, σε κάθε περίπτωση δεν αντιμετωπίζουμε το θέμα των ναρκωτικών ως θέμα ταμπου (κάτι που είναι ‘κακό’ να μιλήσει κανείς), αντίθετα, το αναγνωρίζουμε ως θέμα σημαντικό, με προσωπικές και κοινωνικές συνέπειες και διαστάσειες, και του δηλώνουμε παρόντες, διαθέσιμοι και πρόθυμοι ‘για να μιλήσουμε με ‘άνεση’ για οτιδήποτε αφορά στις ναρκωτικές ουσίες, και οποτεδήποτε το παιδί μας το θελήσει.
