Στο διαδικτυακό κόσμο στον οποίο οι σύγχρονοι έφηβοι αφιερώνουν πολύ χρόνο, συχνά σε καθημερινή βάση, κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως, για παράδειγμα, το facebook. Πέρα από το προφίλ του κάθε χρήστη όπου ο καθένας μπορεί να παρουσιάζει τον εαυτό του όπως επιθυμεί, στο facebook μπορεί κανείς να βρει και κάποια «παιχνίδια» τα οποία στοχεύουν στο να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των εφήβων και να τους υπαγορεύσουν «αποστολές» που θα πρέπει να διεκπεραιώσουν στον πραγματικό κόσμο.
Ένα πρόσφατο τέτοιο «παιχνίδι» είναι η «Πρόκληση των 48 ωρών» (48 hours Challenge). Ο έφηβος που θα συμμετέχει καλείται να φύγει από το σπίτι του για 48 ώρες, συνήθως μαζί με κάποιον άλλο έφηβο ή με ομάδα συνομηλίκων. Για όσο διάστημα αγνοείται, το σκορ του αυξάνεται κάθε φορά που το όνομά του αναφέρεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ήδη έχουν σημειωθεί μερικά περιστατικά στη Βόρεια Ιρλανδία και στη Βρετανία με εφήβους να συμμετέχουν από την ηλικία των 14 ετών. Η «Πρόκληση των 48 ωρών» αποτελεί συνέχεια του «Game of 72», ενός αντίστοιχου «παιχνιδιού» που είχε διαδοθεί το 2015 και παρότρυνε τους εφήβους να εξαφανιστούν για 12, 24 ή 72 ώρες. Ασφαλώς οι γονείς πανικοβάλλονται και βιώνουν τεράστια αγωνία όσο αναζητούν το παιδί τους με τη βοήθεια των αρχών.
Είναι σημαντικό να ενημερωθούν οι γονείς και οι έφηβοι για την «Πρόκληση των 48 ωρών» προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά και στη χώρα μας. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία «πρόκληση» στο συγκεκριμένο «παιχνίδι». Αντίθετα, οι αξιοσημείωτοι κίνδυνοι και οι πρακτικές δυσκολίες που θα έχει να αντιμετωπίσει ένας έφηβος ζώντας για δύο (ή περισσότερες μέρες) μακριά από το σπίτι του, χωρίς να επικοινωνεί με την οικογένειά του είναι χρήσιμο να τεθούν υπόψη του εφήβου. Έτσι, θα αποκτήσει μια ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης και θα αντιληφθεί ότι μπορεί να έχει ενδεχομένως μια πλασματική ακόμα και ωραιοποιημένη ιδέα της φυγής όπως εκείνη έχει προβληθεί σε διάφορες ταινίες.
Οι γονείς μπορούν να διαβεβαιώσουν τον έφηβο ότι δε χρειάζεται να αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει αφού ήδη γνωρίζουν τις δυνατότητές του. Επιπλέον, αν κάποιοι έφηβοι επιδιώκουν να προσελκύσουν την προσοχή και να βλέπουν το όνομά τους να αναφέρεται συχνά στα social media, σίγουρα αυτός δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος. Σήμερα, που η δημοσιότητα έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη αξία, είναι χρήσιμο να συζητήσουμε με τους εφήβους τη διαφορά της κακής με την καλή δημοσιότητα, με ποιους τρόπους την αποκτάμε, σε τι μπορεί να μας ωφελήσει και σε τι να μας βλάψει.
Τέλος, οι γονείς μπορούν να υπενθυμίζουν συχνά στους εφήβους ότι είναι πρόθυμοι να συζητούν μαζί τους οτιδήποτε μπορεί να τους κινεί την περιέργεια στο διαδίκτυο ή ακόμα και να τους προβληματίζει. Η ψύχραιμη και σταθερή ανταπόκριση των γονέων κάνει τους εφήβους να νιώθουν ασφαλείς και ικανοί να αντιμετωπίσουν τις «προκλήσεις» του διαδικτύου.
