Για το παιδί, η οικογένεια είναι το πρώτο κοινωνικό και μαθησιακό περιβάλλον. Ως εκ τούτου, οι γονείς είναι οι πρώτοι δάσκαλοι των παιδιών και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στις αρχικές απόψεις που θα σχηματίσουν για τη μάθηση.
Οι πεποιθήσεις των γονιών, οι προσδοκίες και η γενικότερη στάση τους σχετικά με την εκπαίδευση έχουν μια βαθιά επίδραση στην αντίληψη που θα διαμορφώσει το παιδί για το σχολείο. Το οικογενειακό περιβάλλον που στηρίζει, ενθαρρύνει και τρέφει την επιδίωξη της μάθησης, είναι συχνά ο πιο καθοριστικός παράγοντας της σχολικής επιτυχίας!
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Ίσως ο πιο αποτρεπτικός παράγοντας της μάθησης και της αγάπης για το σχολείο είναι ο φόβος. Ο φόβος ότι μπορεί να γελοιοποιηθείς, να ταπεινωθείς, να νιώσεις ντροπή, απομακρύνει τα παιδιά από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Επομένως, είναι σημαντικό να αντικατασταθεί ο φόβος από ένα ευχάριστο περιβάλλον μάθησης που σαν παιδαγωγικά εργαλεία θα έχει την ενθάρρυνση, το χιούμορ και τη στήριξη.
Είναι σημαντικό να αντιληφθούν τα παιδιά πως το λάθος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας, όπως επίσης και το να μη γνωρίζουν κάτι είναι απόλυτα φυσιολογικό δεδομένου πως είναι μαθητές.
Οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια ακόμα και μετά την αποτυχία. Ούτε μαύρο φίδι θα τα φάει, ούτε ο ουρανός θα πέσει να τα πλακώσει αν δεν τα πάνε καλά σε κάποιο τεστ.
Κανένας δεν μπορεί να μάθει αν δεν αποτύχει πρώτα. Ο μόνος τρόπος για να αναπτύξουμε μια δεξιότητα είναι να περάσει ένα χρονικό διάστημα μέτριας απόδοσης και στη συνέχεια να έρθει η βαθμιαία βελτίωση.
Πρέπει να θυμόμαστε πως η μάθηση είναι μια δύσκολη διαδικασία και το σχολείο μπορεί να έχει ένταση, κούραση και απογοήτευση. Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι είναι φυσιολογικά αυτά τα συναισθήματα στη διαδικασία της μάθησης.
Για να μπορέσουν να τα διαχειριστούν όμως, η ενθάρρυνση και η επιβράβευση στις προσπάθειες που κάνουν για να μάθουν πρέπει να είναι συνεχής και όχι μόνο όταν κάνουν κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο.
Τέλος, οι γονείς πρέπει να θυμούνται πως τα παιδιά επηρεάζονται έντονα από τους ίδιους όχι μόνο στον τρόπο που θα σκεφτούν, θα αισθανθούν, θα συμπεριφερθούν, αλλά και στη στάση που θα κρατήσουν απέναντι στο σχολείο.
Οι γονείς πρέπει να δείχνουν με τη συμμετοχή και τη συμπεριφορά τους πως δίνουν αξία στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για παράδειγμα, μπορούν να συζητούν με το παιδί για τα πράγματα που έμαθε σήμερα ή για τα καθήκοντα δείχνοντας το ειλικρινές ενδιαφέρον τους και τον ενθουσιασμό τους.
Τα παιδιά που έχουν γονείς με μια τέτοια θετική προσέγγιση, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχουν στο σχολείο, να έχουν λιγότερες απουσίες και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην αντιμετώπιση των σχολικών προκλήσεων!
Της Ελένης Σίγκου
