Καταρχήν θα πρέπει να διακρίνουμε αν είναι αγοράκι ή αν είναι κοριτσάκι, διότι οι επιπτώσεις είναι αρνητικές και στις δύο περιπτώσεις αλλά είναι διαφορετικές.
Ένα αγόρι που δεν έχει ένα μπαμπά που ασχολείται μαζί του:
– Χάνει την ευκαιρία της ταύτισης με ένα ισχυρό και πετυχημένο μοντέλο του ιδίου φύλου, όπως είναι ο μπαμπάς.
– Στρέφεται περισσότερο προς την μητέρα που έτσι κι αλλιώς λόγο οιδιπόδειου ασκεί μεγαλύτερη επίδραση επάνω του και ταυτίζεται μαζί της αποκτώντας είτε συναισθηματική εξάρτηση είτε ακόμη και μιμούμενος τις συνήθειές της που δεν ταιριάζουν με το φύλο του.
– Δεν μαθαίνει να σέβεται τον νόμο και την τάξη που εκπροσωπεί ο πατέρας.
Ένα κορίτσι που ο μπαμπάς δεν ασχολείται μαζί του:
– Χάνει την πρώτη έλξη προς το αντίθετο φύλο. Το περίφημο σύμπλεγμα Ηλέκτρας που δένει την κόρη με τον πατέρα και το οποίο στη συνέχεια θα αναπαραγάγει στις σχέσεις της με το άλλο φύλο.
– Την κάνει να περνάει περισσότερες ώρες με την μαμά με την οποία έχει μια ανταγωνιστική σχέση.
– Στερείται τις ευκαιρίες να μάθει να συναλλάσσεται και να τα βρίσκει με το άλλο φύλο, κάτι που είναι απαραίτητο και στις φιλικές, τις συναδελφικές αλλά και τις αισθηματικές σχέσεις.
Γενικά τα παιδιά που έχουν έναν αδιάφορο πατέρα…
Παρουσιάζουν χαμηλή σχολική επίδοση, αυτοκαταστροφικές τάσεις, ψυχικές και συναισθηματικές διαταραχές με αυτοκαταστροφικές συνήθειες όπως για παράδειγμα εγκατάλειψη σχολείου, κάπνισμα, εξάρτηση από ουσίες και κακή σχέση με το άλλο φύλο.
Τι πρέπει να κάνεις εσύ ως μητέρα;
Γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να ενθαρρύνετε την σχέση του πατέρα με τα παιδιά του, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Αν δεν μπορεί εκείνος να το καταλάβει, μετά από μία συζήτηση στην οποία θα του αναφέρουμε τις επιστημονικές απόψεις σε σχέση με την έλλειψη ενδιαφέροντος και ουσιαστικής ασχολίας του μπαμπά με τα παιδιά του, θα πρέπει:
1. Να ενθαρρύνουμε την σχέση πατέρα – παιδιών με το να τον εμπιστευόμαστε και να του αναθέτουμε κομμάτια από την καθημερινή φροντίδα των παιδιών είτε στο φαγητό, είτε στον περίπατο, είτε στο παιχνίδι, είτε στο διάβασμα.
2. Να ενθαρρύνουμε την αποκλειστική ενασχόληση του γονιού με το κάθε παιδί χωριστά, αλλά και με τα δύο μαζί κρατώντας για παράδειγμα το ένα εμείς και αναθέτοντας την φροντίδα του άλλου σε εκείνον μέχρι να γυρίσουμε από το σούπερ μάρκετ.
3. Ενθαρρύνουμε τα ίδια τα παιδιά να προσκαλούν τον πατέρα σε διάφορες δραστηριότητες και εκδηλώσεις όπου η παρουσία του θα τους είναι αναγκαία ή έστω απλά επιθυμητή.
4. Φτιάχνουμε παιχνίδια, δραστηριότητες, εκδηλώσεις όπου η παρουσία του μπαμπά είναι και απαραίτητη και ενεργή. Όπως να παίζουμε σε ομάδες όπου στην μία ομάδα είναι ο μπαμπάς και στην άλλη η μαμά ή στην μία ομάδα ο μπαμπάς με την μαμά και στην άλλη τα παιδιά.
Χρυσούλα Κουτελιέρη – Μαυράκη