Πώς διαχειρίζεται την καθημερινότητά του ένας σοφός γονέας; Τι κάνει διαφορετικά από τους υπόλοιπους στον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά του;
1. Οι σοφοί γονείς αντί να περνούν όλο τους τον χρόνο με το παιδί τους όταν εκείνο είναι για παράδειγμα νήπιο, αφήνουν κάποιο χρόνο που το παιδί είναι μόνο του. Τα παιδιά από πολύ μικρά πρέπει να μένουν μόνα τους στο δωμάτιό τους για να σκεφτούν ή να παίξουν. Έρευνες μάλιστα, λένε πως τα παιδιά πρέπει ακόμα και να βαριούνται. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσουν την ικανότητά τους να βρουν τρόπους ώστε να μην βαριούνται και ενισχύουν τη φαντασία τους.
2. Όταν το παιδί ζητά απαντήσεις, ο σοφός γονέας το βοηθάει να τις ανακαλύψει μόνο του. Του δείχνει τον δρόμο χωρίς να το πηγαίνει κατευθείαν στον προορισμό. Κάπως έτσι το παιδί σταδιακά είναι ικανό να σταθεί στα δικά του πόδια. Ανεξαρτητοποιείται με τον σωστό και κυρίως ομαλό τρόπο. Ένα παιδί που τα βρίσκει όλα έτοιμα, κάποτε θα κληθεί να κολυμπήσει στα βαθιά δίχως σωσίβιο και δίχως καν να ξέρει κολύμπι.
3. Όταν το παιδί κάνει επανειλημμένα λάθος -για παράδειγμα στη λύση ενός μαθηματικού προβλήματος-, ο σοφός γονέας δεν του απαντά «Είσαι άσχετος. Θα σου λύσω εγώ». Το προτρέπει να ξανασκεφτεί και το βοηθά ώστε να σκεφτεί προς την σωστή κατεύθυνση.
4. Ο σοφός γονέας ενθαρρύνει το παιδί του να είναι ο εαυτός του και δεν χρησιμοποιεί πάντα ως παράδειγμα κάποιον Γιαννάκη. Το «Είδες ο Γιαννάκης…;», τραυματίζει την αυτοεκτίμηση των παιδιών.
5. Ο σοφός γονέας δεν θα πει ποτέ στο παιδί του: «Μην τολμήσεις να το κάνεις αυτό…». Αντιθέτως θα του πει «Σκέψου τις συνέπειες». Δεν είναι πιεστικός ο σοφός γονέας. Είναι υπερασπιστής της ελεύθερης βούλησης. Δεν είναι αδιάφορος αν το παιδί του επιλέξει το λάθος. Ο σοφός γονέας έχει την αυτοπεποίθηση ότι το παιδί του έχει μεγαλώσει με τέτοιο τρόπο όπου δεν θα επιλέξει το λάθος.
6. Τέλος, ο σοφός γονέας δεν θα υποδείξει στο παιδί του το σωστό. Θα του εξηγήσει με επιχειρήματα γιατί αυτό είναι σωστό.
