Οι έρευνες για τα συναισθήματα των νέων μπαμπάδων είναι πολλές. Ο ρόλος του πατέρα αλλάζει εντελώς τα δεδομένα και οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια επαναπροσδιορίζονται. Τι σημαίνει λοιπόν να είσαι μπαμπάς και τι υποστηρίζουν οι έρευνες.
Τι σημαίνει να είσαι μπαμπάς
Οι έρευνες για τα συναισθήματα που βιώνουν οι άνδρες όταν γίνονται μπαμπάδες είναι πολλές. Δεν είναι τυχαίο που τόσοι μελετητές έχουν εστιάσει την προσοχή τους πάνω στον άντρα που γίνεται μπαμπάς. Η αποδοχή των ευθυνών που ξεκινούν μετά την έλευση του μωρού, είναι η έναρξη μιας μακριάς, επίπονης διαδικασίας. Τώρα ο μπαμπάς αρχίζει να χτίζει τη σχέση του με τον απόγονό του, αντιλαμβάνεται τι σημαίνει πατρότητα και επιπλέον έχει νέα προβλήματα να λύσει, να τα βγάλει πέρα με τις καθημερινές υποχρεώσεις, να βάλει τα δυνατά του για να κρατήσει σταθερή τη σχέση του με την σύντροφό του ενώ τα πάντα στο σπίτι του αλλάζουν! Αυτές τις αλλαγές έβαλαν στο μικροσκόπιο οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Texas A & M των ΗΠΑ εδώ και 25 χρόνια.
Ας δούμε που κατέληξαν.
Αυτοεικόνα και αυτοεκτίμηση του πατέρα
Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο άνδρας τον εαυτό του και η θετική ή αρνητική αξία που θα προσδώσει στον εαυτό του μετά τη γέννηση του παιδιού του, εξαρτώνται αποκλειστικά από το πως αντιλαμβάνεται ο ίδιος τον εαυτό του ως πατέρα.
Αν λοιπόν καταφέρει να ενεργοποιήσει την υπευθυνότητά του και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αισθάνεται συνολικά πιο ικανοποιημένος από τον εαυτό του, επομένως αποκτά μια καλή αυτοεικόνα που θα τον τροφοδοτήσει για τη συνέχεια.
Αν, αντιθέτως, εξωτερικοί παράγοντες ή άλλοι, που σχετίζονται με τον εαυτό του, τις δυνατότητες, τον χαρακτήρα του τού υπαγορεύσουν μια στάση ανευθυνότητας, η αυτοεικόνα του καταστρέφεται και η αυτοεκτίμησή του επίσης.
Τα καταφέρνουν τελικά οι μπαμπάδες;
Σύμφωνα με τις έρευνες, ειδικά τα δυο πρώτα χρόνια της πατρότητας, οι μπαμπάδες χτίζουν με δυναμισμό την αυτοεκτίμηση και την αυτοεικόνα τους. Αυτό το πετυχαίνουν, κυρίως αλλάζοντας οπτική για την δουλειά τους. Η εμπειρία της πατρότητας τους επιτρέπει να αναπτύξουν πιο οργανωτική στάση απέναντι στη δουλειά τους, να γίνουν πιο προσαρμοστικοί, αλλά και πιο ευαίσθητοι για τις ζωές των άλλων, τις δυσκολίες, τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδερφοί τους. Άρα γίνονται πιο ανθρώπινοι και σαφώς πιο κοινωνικοί. Μιλούν για την καθημερινότητα που βιώνουν με το παιδί, αναπτύσσουν σχέσεις με άλλους γονείς από το εργασιακό τους περιβάλλον και ζητούν ανακούφιση από την ανταλλαγή εμπειριών.
Κατανομή υποχρεώσεων
Όταν το ζευγάρι αποκτά παιδί, αλλάζει ριζικά ο τρόπος που κατανέμονται μεταξύ τους οι υποχρεώσεις μέσα στο σπίτι. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα περισσότερα ζευγάρια θεωρούν δεδομένο ότι θα μοιράζονται ισομερώς τις ευθύνες που αφορούν στο παιδί. Ωστόσο, γύρω στον έκτο μήνα της ζωής του μωρού, η μοιρασιά ακολουθεί την παραδοσιακή πεπατημένη. Έτσι, οι μαμάδες, ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική και μορφωτική κατάσταση της οικογένειας, αναλαμβάνουν εξολοκλήρου τα οικιακά, ενώ οι μπαμπάδες αφοσιώνονται στην εργασία τους και είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την εξασφάλιση του οικογενειακού εισοδήματος. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνδρες δε συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού, ωστόσο η συμμετοχή τους είναι σαφώς μικρότερη από εκείνη της μητέρας.
Η σχέση του μπαμπά με την μαμά
Σύμφωνα με έρευνες, κατά τη διάρκεια των πρώτων 18 μηνών της ζωής του παιδιού, οι μπαμπάδες είναι γεμάτοι παράπονα. Θεωρούν ότι περνούν λιγότερο ποιοτικό χρόνο με την μητέρα του παιδιού, παρόλο που και οι ίδιοι είναι αφοσιωμένοι στο νέο μέλος της οικογένειας, ενδιαφέρονται για εκείνο, το φροντίζουν και επιδιώκουν την καλή επαφή μαζί του. Φαίνεται όμως ότι, αντίθετα από τις μαμάδες, οι μπαμπάδες θεωρούν την καλή σχέση τόσο με το παιδί, όσο και με την σύντροφό τους εξίσου σημαντική, ενώ οι μαμάδες φαίνεται να αφοσιώνονται αποκλειστικά στο νέο μέλος και να θεωρούν την φροντίδα του πρώτη τους προτεραιότητα. Πολλοί μπαμπάδες μάλιστα δηλώνουν απογοητευμένοι από τον τρόπο που εξελίσσεται η σχέση τους μετά την έλευση του παιδιού και εξηγούν ότι οι προσδοκίες τους ήταν διαφορετικές. Η διατήρηση της καλής επικοινωνίας στο ζευγάρι είναι το κλειδί για τη νέα ισορροπία που θα επιτρέψει στη σχέση της μαμάς με τον μπαμπά να αντέξει στο χρόνο. Άλλωστε, μια ευτυχισμένη οικογένεια στηρίζεται σε ένα αγαπημένο ζευγάρι.
Δρ Δάφνη Χαλκιά
