Αν είστε γονείς, ξέρετε πάρα πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι το στάδιο από τη στιγμή που το παιδί θα να κάνει τα πρώτα του βήματα, μέχρι που να μπορεί πλέον να περπατήσει κανονικά στον δρόμο, χωρίς να τρέμετε στη σκέψη ότι θα το πατήσει αμάξι ή θα εξαφανιστεί από τον οπτικό σας ορίζοντα. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι από αυτά που αρνούνται πεισματικά να κρατήσουν το χέρι του γονιού όταν βγαίνουν έξω, κάνοντας την κάθε βόλτα ένα μικρό μαρτύριο, σίγουρα θα έχετε κάποιες στιγμές σκεφτεί «Λουρί σου χρειάζεται!».
Αυτός ο μπαμπάς πέρασε από την σκέψη στην πράξη και, αγνοώντας κάθε επίκριση, έβαλε πραγματικά στη μικρή του κόρη λουρί. Ο λόγος για τον γνωστό και δημοφιλή στην Αμερική blogger Clint Edwards, ο οποίος ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook αυτήν εδώ τη φωτογραφία με το παρακάτω κείμενο. Κάτω από αυτό συγκεντρώθηκαν περίπου 4 χιλιάδες σχόλια, τα περισσότερα εκ των οποίων, όσο κι αν μας κάνει εντύπωση, είναι ενθαρρυντικά: «Μέχρι να αποκτήσετε ένα παιδί που τρέχει ασταμάτητα και δεν πειθαρχεί με τίποτα, καλά θα κάνετε να μην κρίνετε!», λέει ένα από αυτά.
Δείτε τι γράφει ο Edwards:
«Ήμασταν στην λαϊκή αγορά. Χωρίς ντροπή. Έβαλα στο παιδί μου λουρί.
Είναι ένα άγριο παιδί, και το λουρί αυτό την έχει ήδη εμποδίσει από το να πεταχτεί στον δρόμο ή να χώσει το χέρι της μέσα σε μία παγωτομηχανή, ενώ με έχει κρατήσει και εμένα κάπως απ’ το να χάσω το μυαλό μου.
Η πραγματική δυσκολία στο να έχεις ένα άγριο παιδί είναι, ότι είσαι εξίσου καταδικασμένος με ή χωρίς λουρί. Γιατί γεγονός είναι, ότι αν δεν έβαζα στην Aspen λουρί, όταν είμαστε στο λούνα παρκ, στον ζωολογικό κήπο, σε κάποιο πολύβουο εμπορικό κέντρο ή στη λαϊκή, θα είχε χαθεί και θα την αναζητούσαμε μέσω Amber Alert. Θα ήταν ένα από αυτά τα παιδιά, φωτογραφίες των οποίων εμφανίζονται στο Facebook, με το μήνυμα “βρέθηκε να περιπλανιέται μόνο του στον δρόμο”. Θα μπορούσε να είναι από αυτά τα παιδιά που σκαρφαλώνουν πάνω στο κλουβί με τα λιοντάρια. Και μου είναι αδύνατον, όσο κι αν προσπαθώ, να την εμποδίσω από το να κινείται διαρκώς. Η περιέργειά της είναι αξιοθαύμαστη, και παρά την δρασκελιά της που δεν ξεπερνά τα 30 εκατοστά, κινείται πιο γρήγορα από οποιονδήποτε Ολυμπιονίκη.
Από την άλλη, πολλοί άγνωστοι με κοιτάζουν με μισό μάτι. Είμαι σίγουρος, ότι κάτω από αυτό το post θα υπάρξουν σχόλια του τύπου “Είμαι ο τέλειος γονιός, κι αυτός είναι ο λόγος που εσύ δεν θα γίνεις ποτέ”, οπότε προς όλους εσάς, έχω να πω το εξής: Εγώ κρατάω ασφαλές το παιδί μου, ενώ διατηρώ την ψυχική μου ηρεμία, και για τον λόγο αυτό το λουρί αξίζει 100% τον κόπο. Γιατί η αλήθεια είναι, ότι θα ηρεμήσει. Θα το καταλάβει κάποια στιγμή, όπως κάθε παιδί. Αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, εγώ θα κάνω ό,τι μπορώ για να την κρατήσω μακριά από τους κινδύνους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να της φοράω λουρί.»
