Αγαπημένο μου παιδάκι,
Κάποια στιγμή, που θα έχεις την ευκαιρία, θα ξεσπάσεις στα γλυκά, μόνο και μόνο για να σπάσεις την απαγόρευση.
Έτσι λοιπόν, συνειδητά δεν σου τα απαγορεύω. Αλλά σίγουρα δεν τα τρώμε και χωρίς μέτρο. Τρώμε γλυκά. Λίγα, φρέσκα και καλά. Και έχουμε και στο σπίτι πολλές φορές μια σοκολάτα υγείας, αλλά την έχουμε πολύ καιρό. Και αν μας έρθει η επιθυμία, τρώμε από ένα μικρό κομμάτι.
Γιατί ναι, να το ξέρεις, ούτε εγώ τρώω διαφορετικά από εσένα. Το κάνω όμως γιατί έχω διαβάσει. Πολύ και πολλά και ξέρω πια πόσο βλάπτει η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης και πόσο κακό μπορεί να σου κάνει στο βάθος χρόνου. Και τουλάχιστον, όσο περνά από το χέρι και την κουζίνα μου, εγώ θα προσπαθώ να μην σε βλάπτω. Θα προσπαθώ να σου μαθαίνω να λες όχι εσύ, και όχι να το λέω εγώ για σένα. Όχι μόνο στα πολλά γλυκά, αλλά και σε ό,τι άλλο μπορεί να σε βλάψει. Θα προσπαθώ να σου μαθαίνω να αγαπάς το σώμα σου και να το φροντίζεις, για να σε φροντίζει και αυτό. Θα προσπαθώ να σου μαθαίνω πως με μέτρο, μπορούμε να απολαμβάνουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας. Θα προσπαθώ στα δύσκολα να σε παρηγορώ με μια αγκαλιά και όχι με μια σοκολάτα.
Και πιστεύω να τα καταφέρω. Και μια μέρα όπως σήμερα να έρθεις και να μου πεις. «Μπαμπά, σε ευχαριστώ που δεν υπέκυψες στα κλάματα και στα καμώματα μου και δεν μου αγόραζες να φάω κάθε βλακεία που σου ζητούσα. Σε ευχαριστώ που μου έμαθες να φροντίζω τον εαυτό μου». Να ξέρεις παιδί μου, πως και τότε, όπως και σήμερα, πάλι και εγώ θα σου πω «ευχαριστώ».
