Οι μπαμπάδες ανατρέφουν κατά κανόνα τα παιδιά τους με διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι μητέρες. Ποιες είναι οι κύριες διαφορές;
Η εμπειρία δείχνει ότι οι μπαμπάδες είναι πιο γενναιόδωροι και ανεκτικοί με τα παιδιά τους, που αισθάνονται πιο χαλαρά μαζί τους. Για παράδειγμα, πετά το παιδί τα βρώμικα παπούτσια του στη γωνιά, αυτό δεν απασχολεί τόσο τον πατέρα. Οι μπαμπάδες τρώνε κατά κανόνα περισσότερες φορές πίτσα με τα παιδιά τους μπροστά στην τηλεόραση και παίζουν περισσότερες φορές διάφορα παιχνίδια ή στα γήπεδα ποδόσφαιρο και έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Ο παράγοντας διασκέδαση είναι πιο σημαντικός στην σχέση αυτή. Οι αξιώσεις λιγότερες. Οι μπαμπάδες είναι επίσης λιγότερο ανήσυχοι, αυθόρμητοι και δίνουν στα παιδιά τους περισσότερη ελευθερία. Αντίθετα, οι μανάδες έχουν έναν πιο συνεπή και αυστηρό τρόπο ανατροφής. Με λίγα λόγια, με τους πατεράδες τους, τα παιδιά περνούν πιο ευχάριστα και διασκεδαστικά. Η ψυχολόγος, έχει διαπιστώσει από την εμπειρία της, ότι το κυριολεκτικά «χάος» που επικρατεί στα δωμάτια των παιδιών όταν είναι με τους μπαμπάδες, δεν επηρεάζει στο παραμικρό το ευχάριστο και διασκεδαστικό κλίμα.
Το σημαντικό λοιπόν είναι να περνούν τα παιδιά καλά και να μπορούν να χτίσουν την σχέση τους με τον πατέρα, υποστηρίζει η ψυχολόγος, που θεωρεί πως ο περισσότερος ελεύθερος χώρος στον πατέρα σε ότι αφορά την ανατροφή του παιδιού, βοηθά ουσιαστικά το ζευγάρι. Οι μητέρες πρέπει να δεχθούν ότι οι πατεράδες συμπεριφέρονται διαφορετικά στα παιδιά τους. Υπενθυμίζει όμως ότι θα πρέπει να υπάρχει κοινή στρατηγική ανατροφής, για να αποφεύγονται οι συγκρούσεις στο ζευγάρι.
H κ. Ehlert πιστεύει ότι έχει παραμεληθεί επιστημονικά ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού, πως ο ρόλος του παραμένει σημαντικός και πως η ψυχολογική του κατάσταση επηρεάζει εξαρχής την εξέλιξη του παιδιού. Η εργοδοσία, λοιπόν, κατά την ψυχολόγο, θα πρέπει να δώσει περισσότερο χρόνο στον εργαζόμενο πατέρα να φροντίσει και να ασχοληθεί με τα παιδιά του, επισημαίνοντας παράλληλα πως η συνήθης εικόνα στις σκανδιναβικές χώρες πατεράδων με τα καρότσια στους δρόμους δεν είναι πια εξαίρεση στην Ελβετία.
Στην Ελλάδα, τι λέτε; Δεν πρέπει και εδώ να αλλάξουν κάποτε τα δεδομένα;
