Η σχέση των γονιών με το παιδί κανονικά είναι πάντοτε ανιδιοτελής και μοναδικό τους μέλημα είναι να μεγαλώσει σωστά.
Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς δείχνουν να μην το αγαπούν άνευ όρων;
- Σε γενικές γραμμές, χειριστικοί θεωρούνται οι γονείς που προσπαθούν να ωφεληθούν με κάποιον τρόπο μέσα από τη σχέση τους με το παιδί ή το κάνουν να νιώθει υποχρεωμένο σε εκείνους για όσα του έχουν προσφέρει. Καμία σχέση δηλαδή με την πλήρη ανιδιοτέλεια που πρέπει να χαρακτηρίζει αυτή τη σχέση.
- Όταν ο γονιός θεωρεί ότι γίνεται θυσία για το παιδί και του το «χτυπάει», περιμένει από εκείνο να μη φέρνει αντιρρήσεις ή να ενστάσεις στις απαιτήσεις του, καθώς το θεωρεί αχαριστία.
- Άρα λοιπόν το παιδί στη συνείδηση αυτών των εν λόγω γονιών είναι σχεδόν υποχρεωμένο να μην τους απογοητεύει και να κάνει τη ζωή που εκείνοι έχουν φανταστεί για εκείνο, για να μη νιώσουν ότι δεν έπιασαν τόπο οι θυσίες τους. Σα να περιμένουν δηλαδή ανταπόδοση από το παιδί από την πραγματοποίηση δικών τους απωθημένων μέσα από τη ζωή του.
- Σε περίπτωση που οι σχολικές επιδόσεις και η γενικότερη εξέλιξη του παιδιού δεν είναι ανάλογες με βάση τις υπερβολικές προσδοκίες τους, οι χειριστικοί γονείς νιώθουν σχεδόν προδομένοι, χωρίς να αναρωτιούνται μήπως έκαναν λάθη στην ανατροφή του παιδιού ή οι δεξιότητές του δεν είναι για κάτι παραπάνω.
- Οι χειριστικοί γονείς δεν αφήνουν το παιδί να κάνει τις επιλογές του στη ζωή του και με κάθε ευκαιρία παρεμβαίνουν άκομψα και του υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνει. Το παιδί ουσιαστικά είναι κάτι σα μαριονέτα και ουσιαστικά δεν του επιτρέπουν να απογαλακτιστεί ποτέ. Συν ότι το κάνουν να νιώθει ενοχές επειδή εισπράττει απογοήτευση που δεν τους ακούει και έτσι τους δείχνει ότι δε σέβεται τις θυσίες τους για εκείνο.
- Ουσιαστικά, αυτοί οι γονείς έχουν δικά τους…υπαρξιακά ζητήματα και την πληρώνει το παιδί. Μπορεί να μην τα πηγαίνουν καλά με το σύντροφό τους ή ακόμα και με τον ίδιο τους τον εαυτό σε κάποια πράγματα και να τους βγαίνει αυτή η νοοτροπία με αποδέκτη το παιδί.
