Υπάρχουν ορισμένοι άντρες που είναι ευαίσθητοι και ο χωρισμός τους κοστίζει αρκετά, σε σημείο να τους πιάνουν τα… υπαρξιακά τους. Πάμε να δούμε ποιες είναι οι σκέψεις στο μυαλό του μέσου πατέρα.
Θα με αγαπάει όπως πρώτα το παιδί μου;
Πολλοί μπαμπάδες φοβούνται ότι, μετά το χωρισμό, το παιδί θα νιώθει μια αποξένωση από εκείνους. Ο φόβος εδράζεται στο γεγονός ότι θα βλέπουν αισθητά λιγότερο το παιδί ή, ακόμα-ακόμα, θα το πάρει με το μέρος της η μαμά του.
Μήπως δεν είμαι άξιος να αγαπηθώ;
Πάνω στον εκνευρισμό και την απογοήτευση, πολλοί χωρισμένοι άντρες αμφιβάλλουν για την αξία τους. Δεν είναι σίγουροι αν υπάρχει γυναίκα να τους αγαπήσει μέχρι τέλους και να μοιραστεί μαζί τους την υπόλοιπη ζωή της.
Θα καταφέρω να ξεπεράσω το σοκ;
Όταν ακόμα οι αναμνήσεις είναι νωπές, κάποιοι νιώθουν βαθύτατα πληγωμένοι, όχι μόνο για το χωρισμό αλλά και για τον εν μέρει αποχωρισμό του παιδιού τους. Επίσης, είναι τέτοια η θλίψη που φαντάζει «βουνό» να πάνε παρακάτω σε προσωπικό επίπεδο.
Μήπως δεν ήμουν καλός σύζυγος και πατέρας;
Μέσα στο όλο κλίμα απογοήτευσης του χωρισμού, αρκετοί άντρες αναρωτιούνται αν όντως επιτέλεσαν σωστά τους ρόλους τους, όπως νόμιζαν μέχρι πρόσφατα. Συμβαίνει κάποιες φορές στη ζωή, να θεωρούμε ότι στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και η πραγματικότητα να μας διαψεύσει με πικρό τρόπο.
Υπάρχουν άλλοι εκεί έξω που νιώθουν όπως εγώ;
Είναι τέτοιος ο πόνος που το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια. Αρκετοί χωρισμένοι άντρες διερωτώνται αν υπάρχουν κι άλλοι με ανάλογα προβλήματα ή είναι οι μόνοι. Φυσικά και μόνο από τον πληθυντικό που χρησιμοποιούμε στη διατύπωση της πρότασης, κάνει αυταπόδεικτη την απάντηση.