Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς, καθώς ο ρόλος τους είναι από τη μία διακριτός και διαφορετικός, από την άλλη συμπληρωματικός.
Για αρκετά χρόνια οι έρευνες έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο της μαμάς, ίσως γιατί υπήρχε η αντίληψη ότι η επίδραση του μπαμπά έχει μικρότερη σημασία.
Παρόλα αυτά, τα πράγματα άλλαξαν. Από τη μία, οι νέοι μπαμπάδες εκφράζουν την επιθυμία να έρθουν σε μεγαλύτερη επαφή με τα παιδιά τους, αλλά από την άλλη, οι οικονομικές απαιτήσεις του σήμερα είναι ιδιαιτέρως αυξημένες, με αποτέλεσμα πολλοί να περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας στη δουλειά.
Και οι δύο γονείς είναι πολύ σημαντικοί, επομένως πολλές φορές είναι δύσκολο να καλυφθεί εύκολα το κενό, είτε του πατέρα είτε της μητέρας.
Ωστόσο, οι μπαμπάδες κάνουν πολλά περισσότερα πράγματα από ό,τι παλαιότερα, όπως αλλάζουν πάνες, σηκώνονται τη νύχτα, πηγαίνουν τα παιδιά στον γιατρό.
Συνήθως ο πατρικός ρόλος συνδέεται με την εδραίωση του συναισθήματος της ασφάλειας στην ψυχή του παιδιού, καθώς θεωρείται ο ‘προστάτης και ο υπερασπιστής’ της οικογένειας. Έτσι, οι μπαμπάδες είναι εκείνοι που θα μάθουν στα παιδιά να αντιμετωπίζουν άγνωστες καταστάσεις και να υπερασπίζονται τον εαυτό τους.
Στην περίπτωση, λοιπόν, που ο μπαμπάς μας δουλεύει πολύ αυτό που μπορεί να γίνει είναι αρχικά οι μαμάδες να μην αισθάνονται θυμό απέναντί του, με στόχο να μην μεταφέρουνε αυτό το αίσθημα και στο παιδί.
Είναι καλό όταν ο μπαμπάς δεν μπορεί να βρίσκεται στο σπίτι να εξηγούμε στο παιδί (ανάλογα με την ηλικία του πάντα) ότι ο μπαμπάς προσπαθεί για όλη την οικογένεια και ότι η απουσία του δεν σημαίνει ότι δεν επιθυμεί να βρίσκεται μαζί μας. Έτσι, θα είμαστε ειλικρινείς απέναντι στο παιδάκι μας και δεν θα του δημιουργήσουμε ενοχές ή ερωτηματικά ότι ίσως κάτι εκείνο κάνει που απομακρύνει τον μπαμπά ή ότι η σχέση των γονέων δεν είναι καλή.
Οι μπαμπάδες που απουσιάζουν πολύ από το σπίτι θα είναι καλό όταν βρίσκονται με τα παιδιά τους να περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί. Έρευνες έχουν δείξει πως οι πατέρες που έχουν τη θετικότερη επιρροή στη ζωή των παιδιών δεν περνούν απλώς χρόνο μαζί τους, αλλά κυρίως είναι ευαίσθητοι στις επιθυμίες και στις ανάγκες τους.
Επομένως, ας μην είμαστε τόσο αυστηροί με τον χρόνο που περνά ένας μπαμπάς (αλλά και μία μαμά) με το παιδί, αλλά ας έχουμε στο νου μας ότι έστω αυτός ο περιορισμένος χρόνος να είναι αφιερωμένος στο παιδί και στη σχέση μαζί του.
Ένας τρόπος που μπορείτε οι μπαμπάδες να αξιοποιήσετε είναι το παιχνίδι (εντός και εκτός σπιτιού), μία βόλτα στο πάρκο της γειτονίας, ακόμη και μέρος της προετοιμασίας και του διαβάσματος του παιδιού για το σχολείο.
Συμπερασματικά, τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν δεσμούς και να έρθουν κοντά με τις μαμάδες και τους μπαμπάδες, μέσω διαφορετικών διαστάσεων και στοιχείων γονεϊκότητας.
Γενικά, οι μαμάδες και οι μπαμπάδες έχουν την τάση να αλληλεπιδρούν διαφορετικά με τα παιδιά τους, όμως με έναν τρόπο συμπληρωματικό.
Επομένως, καθοριστικό είναι να λαμβάνουμε υπόψη το τρίγωνο σχέσεων, μπαμπά-παιδιού, μαμάς-παιδιού, αλλά και μπαμπά-μαμάς. Άλλωστε, ένα πολύ σημαντικό έργο που μπορεί να κάνει ο μπαμπάς για το παιδί είναι να αγαπά πολύ τη μαμά του, όπως και το αντίστροφο!
Σοφία Σακκά-Ψυχολόγος
