ΜΗΝ:
- Ασκείτε κριτική και μην προσβάλλετε το παιδί.
- Κατηγορείτε, μέμφεστε, κρίνετε:
«Ποιος έκανε χάλια την κουζίνα;»
«Το δωμάτιό σου είναι απαίσιο!»
- Λέτε «συνέχεια» ούτε «ποτέ δεν…».
«Ποτέ δε συμμαζεύεις.»
«Συνέχεια μαλώνετε με τον/την αδερφό-ή σου.»
«Ποτέ δεν τελειώνεις το διάβασμά σου.»
- Καταφέρεστε εναντίον της προσωπικότητας ενός παιδιού και μην προσκολλάτε ταμπέλες:
«Είσαι τεμπέλης/ ανόητος/ άχρηστος/ εγωιστής.»
- Χρησιμοποιείτε σαρκασμό:
«Πολύ έξυπνο αυτό που έκανες.»
«Ωραία έκθεση, κύριε Σαίξπηρ!»
«Τι καταπληκτική ιδέα να βγεις έξω χωρίς το παλτό σου μια τόσο κρύα μέρα!»
- Απειλείτε:
«Αν δε σταματήσεις αμέσως, δε θα βγεις για ένα μήνα!»
«Κάντο αμέσως αλλιώς θα φας το ξύλο της ζωής σου!»
- Διατάζετε:
«Μάζεψε το παλτό από το πάτωμα τώρα αμέσως!»
ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ το παιδί να συνεργαστεί:
- Περιγράφοντας το πρόβλημα
«Το τραπέζι της κουζίνας είναι γεμάτο ψίχουλα.»
«Ο σκύλος σου γαβγίζει, γιατί θέλει βόλτα.»
- Δίνοντας πληροφορίες
«Όταν αφήνουμε υπολείμματα τροφών μαζεύονται έντομα.»
«Αφήνουμε τις λασπωμένες μπότες στο πίσω χωλ.»
«Η αδελφή σου στεναχωριέται, όταν της χαλάς το παζλ.»
- Εξηγώντας στο παιδί τι θέλετε
«Θα ήθελα να καθαρίσεις το τραπέζι τώρα.»
«Μπορείς να κλείσεις το τηλέφωνο για να τηλεφωνήσω και εγώ.»
- Δίνοντας στο παιδί μια ευκαιρία να διορθωθεί
«Το σφουγγάρι, για να καθαρίσεις το τραπέζι, είναι κοντά στο νεροχύτη.»
«Θα ήταν καλό να βοηθούσες την αδελφή σου να ξαναφτιάξει το παζλ.»
- Χρησιμοποιώντας «μηνύματα σε πρώτο πρόσωπο»
«Στεναχωριέμαι, όταν ακούω αυτά τα επίθετα.»
- Προσέχοντας ένα παιδί, όταν επιδεικνύει σωστή συμπεριφορά, και δίνοντας συγκεκριμένη επιβράβευση
«Μπράβο σου! Τελείωσες όλες τις ασκήσεις των μαθηματικών πριν το φαγητό.»
«Το δωμάτιό σου είναι τόσο τακτοποιημένο με όλα τα βιβλία στη θέση τους, τα ρούχα μαζεμένα και το κρεβάτι στρωμένο.»
- Βάζοντας το παιδί σε μία θέση όπου θα δει τον εαυτό του πιο θετικά
«Με βοήθησες πολύ που έστρωσες το τραπέζι.»
«Ο μικρός αδερφός σου χάρηκε πολύ που τον βοήθησες με τα μαθήματά του.»
«Θυμήθηκες όλες τις λεπτομέρειες και μου θύμησες όλα τα απαραίτητα πράγματα για το ταξίδι.»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Επικοινωνώντας με τα παιδιά», του Bonnie Miller.
