Οι μπαμπάδες που αφιερώνουν χρόνο για να παίξουν και να ασχοληθούν με τα παιδιά τους τους πρώτους μήνες της ζωής τους έχουν θετική επίδραση στην νοητική του ανάπτυξη, σύμφωνα με μία έρευνα που έκαναν επιστήμονες από το Imperial και το King’s College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Για τις ανάγκες της μελέτης ερεύνησαν πόσο οι μπαμπάδες ασχολούνταν με τα παιδιά τους το πρώτο τρίμηνο της ζωής τους και την νοητική ανάπτυξη των μωρών κάποια χρόνια μετά.
Διαπίστωσαν ότι τα μωρά που είχαν πιο ενεργούς μπαμπάδες, που τους αφιέρωναν χρόνο το πρώτο τρίμηνο, είχαν καλύτερες επιδόσεις στα γνωσιακά τεστ σε ηλικία 2 ετών.
Ο επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Πολ Ραμσαντάνι, του Imperial College, είπε ότι «ακόμα και σε ηλικία 3 μηνών, αυτή η αλληλεπίδραση πατέρα-μωρού μπορεί να επηρεάσει θετικά την γνωσιακή ανάπτυξη σχεδόν 2 χρόνια μετά, οπότε υπάρχει πιθανότατα κάτι πολύ σημαντικό στην μετέπειτα εξέλιξη του παιδιού που δεν είχε αποκαλυφθεί πριν».
Αφού ανέλυσαν στοιχεία για 128 πατεράδες, και έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία και το εισόδημα, βρέθηκε ότι υπάρχει μία θετική επίδραση ανάμεσα στο χρόνο που περνάει ένας μπαμπάς με το μωρό του και στις επιδόσεις των παιδιών σε τεστ γνώσεων σε μεγαλύτερη ηλικία, ενώ δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.
Ωστόσο, υπήρχαν κάποιοι περιορισμοί στην έκθεση, όπως το γεγονός ότι οι περισσότεροι γονείς που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν υψηλή εκπαίδευση. Για το θέμα αυτό ο καθ. Ραμσαντάνι επεσήμανε ότι «το γεγονός ότι αυτοί οι μπαμπάδες ασχολούνταν περισσότερο με τα παιδιά τους μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι συμβαίνουν περισσότερα θετικά πράγματα στη ζωή τους γενικά. Αυτός μπορεί να είναι ο λόγος που τα δύο πράγματα συνδέονται, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Το βέβαιο είναι ότι το μήνυμα που στέλνει η έρευνα αυτή στους νέους μπαμπάδες είναι να ασχοληθούν με το μωρό τους. Ακόμα και αν είναι πολύ νέοι, το παιχνίδι και η ενασχόληση μαζί του μπορεί να έχει σημαντικά θετικά αποτελέσματα».
