Αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει δυστυχώς την εποχή μας και που μοιραία περνά και στα παιδιά μας, αυτό είναι η έλλειψη καλών τρόπων.
Και όταν μιλάμε για καλούς τρόπους, δεν αναφερόμαστε μόνο στην τυπική χρήση του «ευχαριστώ» και του «παρακαλώ», αλλά γενικότερα στην ευγένεια και το σεβασμό προς όλους ανεξαιρέτως.
- Πόσοι από εμάς βοηθούν μια μαμά που δυσκολεύεται να ανεβάσει ένα καρότσι στις σκάλες;
- Πόσοι κρατούν την πόρτα καθώς περνούν και δεν την αφήνουν να «σκάσει» στο πρόσωπο του επόμενου;
- Πόσοι δε σπρώχνονται για να επιβιβαστούν στα μέσα μεταφοράς;
- Πόσοι δεν κορνάρουν και ουρλιάζουν υστερικά, όταν αλλάζει το φανάρι;
- Πόσοι δε χρησιμοποιούν υβριστικά σχόλια στα social media, όταν απλά κάποιος δε συμφωνεί με τη γνώμη τους;
Τα παιδιά που λαμβάνουν καθημερινά τέτοιου είδους μηνύματα, είναι φυσικό και επόμενο να μάθουν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Εθίζονται στην αγένεια, θεωρούν ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους και έτσι δε σέβονται το δάσκαλο, διακόπτουν αυτόν που μιλάει, δεν υπακούουν σε κανόνες, σπρώχνουν, κοροϊδεύουν τον πιο αδύναμο ή το διαφορετικό, δεν υπολογίζουν τα συναισθήματα του άλλου κλπ.
Όταν μιλάμε για καλούς τρόπους, δεν αρκεί απλά να μάθουμε στο παιδί να τρώει με κλειστό το στόμα ή να χτυπά την πόρτα, πριν μπει κάπου. Το πιο σημαντικό που πρέπει να του μάθουμε είναι ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, καταγωγής ή οικονομικής κατάστασης δικαιούνται το σεβασμό και την καλοσύνη μας.
mother.gr
